De twee maten van de VWA

@Mark - Het klinkt natuurlijk aardig en dat is het ook wel, volgens IKB worden er tonnen suikers, zout, verzadigde vetten enz. minder gebruikt door de industrie, maar daar heeft een consument nog niet zo veel aan. Gemiddelden werken in dit geval niet, het gaat immers om het maagaandeel van deze producten bij ieder individu.

Vanmiddag op Radio 1 een stukje over zout in ons voedsel. Dat we als Nederlanders teveel binnenkrijgen en dat de industrie dat nu gaat beperken voor ons.

Afgezien van de toonzetting wel een paar leuke conclusies in het gesprek: zout voegt smaak toe. Eerste gedachte was toch even dat zout smaakversterkend werkt, maar niet zo zeer smaak toevoegd. Ja heel letterlijk wel natuurlijk, zoutsmaak, maar dat bedoelden ze hier niet.

Veel opmerkelijker vond ik de reactie op e-nummers...

Volgens de geinterviewde waren de e-nummers ooit bedoeld om ons als consument te helpen met kiezen, door duidelijk te maken wat er in producten zit. Op dit moment zijn e-nummers eigenlijk verworden tot een vies woord; iets waar je zo min mogelijk van moet hebben.

Afgezien van de oorsprong van e-nummers (die volgens mij eerder bedoeld waren om te dienen in een overzicht van toegestane hulpmiddelen, en niet 'gezonde' (heb je hem weer...) hulpstoffen), vond ik zijn conclusie wel grappig. Een fabrikant die beseft dat wij als consument kritisch worden. Maar dan wel op een heel basaal niveau.

Niet zozeer specifieke e-nummers willen we niet (zoals aspartaam, of MSG), maar e-nummers in zijn algemeen hebben een negatief imago.

Moest onbewust denken aan het IKB-logo, dat op eenzelfde basaal niveau wordt geinterpreteerd. Geen nuance, maar veralgemenisering.

Het fragment is hier te beluisteren.

Hans, met alle respect, je bent vaag. Je hebt productclaims ('dit bevat minder vet dan referentieproducten'), gezondheidsclaims ('als je dit eet wordt je gezonder') en medicinale claims (als je dit neemt gaat je hoofdpijn over/ krijg je geen endeldarmkanker / word je bij macula-degeneratie toch niet blind).

IKB is een productclaim maar wordt dus 'voorlopig' 'gepositioneerd' als een gezondheidsclaim. En jij vindt het onrijp om aan de orde te stellen dat IKB niet mag jokken?

Dank Dirk-Jan: ik had deze tekst nog niet gezien, maar hij bevestigt de verdere communicatiepraktijk van IKB, die inmiddels dus leidt tot mevrouwen Ross die de gezondheidsclaim zelfs uitbouwen tot een medicinale ('je krijgt er geen hartinfarct van').

Maar een gezondheidslogo claimt toch niet gezondheid te leveren?
Het helpt één van de kenmerken van een gezonde eet/leefstijl te verbeteren. En Dat klopt bij IKB: de <i>keuze</i> wordt (een mini stapje) beter. Dus weliswaar zonder dat de bijv. de <i>hoeveelheden</i> worden aangepakt, maar daar zijn weer andere 'interventies' voor (balansdag).
NB: ik wil me niet gedachteloos achter de Voedingscentrum activiteiten scharen, maar blijf wel kritisch op onrijpe kritiek erop.

@Carin .....terwijl allerlei onbewezen stellingen over gezondheid hier wel toegejuicht worden.
Eh Carin, In het zgn Bewust bulletin Nr 5 okt 2007, waarin Clémence Ross zich presenteerd staat idd klip en klaar dat het IKB logo als gezondheidslogo wordt gezien. Ik citeer de tekst letterlijk: ...in deze verordening ([EG) nr.1924/2006]) beschouwt men een logo, zoals het Ik Kies Bewust-logo, als een claim. In overleg met het Ministerie van VWS is besloten om het Ik Kies Bewust-logo voorlopig te positioneren als een gezondheidsclaim: einde citaat. Dit lijkt met toch volkomen helder!