En toen was het op.

Tijdens de mislukte WTO-onderhandelingen in Cancun (Mexico) in 2003 besloot de Koreaanse boerenleider Lee Kyung Hae dat zijn luidstklinkende stem die van de dood was. Zijn sandwichbord sprak de woorden "The WTO kills farmers!" Lee toonde een mes en stak het in de borst.

In 2003 sloegen 17,107 boeren de hand aan zichzelf. In Australië pleegt iedere 4 dagen een zuivelboer zelfmoord. Hun koeien hebben - als gevolg van The Great Dry - honger en geven geen melk meer. Alleen al in de Indische deelstaat Andhra Pradesh waren er 5000 zelfdodingen, de afgelopen 5 jaar. Kleine boeren kunnen de woekerrentes van 36-50% niet aflossen. 5000 doden is 70% van het aantal dodelijke slachtoffers door de Tsunami in India.

Deze cijfers zijn slechts het topje van de ijsberg. In Vlaanderen vormen depressies het belangrijkste gezondheidsprobleem onder landbouwers. Waarom krijgen dode varkens en gekke popsterren zoveel meer aandacht dan zij die ons voeden?

Dan toch maar boerenreservaten inrichten? En van de boer alsnog 'een beschermde soort' maken vooraleer hij helemaal de pijp uit is?