Ik heb eigenlijk geen idee. Ik stelde de gespreksleiding voor het over de volgende stellingen te hebben:
1. urban agriculture is turning rapidly into an early 21st century fad suffering from romanticism
2. future urban economies will need to import nutrients from elsewhere
3. as food is likely to become the new oil, Western urban economic ecosystems must defend the principle of self sufficiency in feeding themselves
Je weet nooit wat de gespreksleiding ervan maakt. Mijn standpunt moge duidelijk zijn: op zichzelf staande stadslandbouw is een illusie, maar voedselautonomie zou wel eens heel belangrijk kunnen zijn.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Voor mij mag The Food Revolution best met romantiek benaderd worden als dit mensen helpt zich (waardevol) te verbinden met voedsel(voorziening). Waar het echt zou moeten over gaan, is het ontwikkelen van (urban) food strategies. Hoe kunnen we ons morgen in een gewijzigde context blijven voeden (en graag fatsoenlijk, wat mij betreft)? Dus ja, het gaat over self-suffiency en self-reliance, niets meer niets minder. Net vijfentwintig jaar terug verscheen John Seymour's 'The complete book of Self-Suffiency'. Ik denk dat de nieuwe versie van 2003 nog aardig wat herdrukken zal kennen.
Sorry, Seymour's book verscheen in 1976, da's 35 jaar terug.
Wellicht is er een verschil tussen de romantiek van de laatste Franse koningin (zoek op bergerie en Versailles) en de romantiek - noodzakelijk een gevoel - die ons laat zoeken naar een betere wereld. De laatste is terecht en noodzakelijk. De eerste is het tijdverdrijf van verwende rijken. Tegenwoordig hoort daar de zgn. Grachtengordelaar bij. Zijn levensgevoel lijkt op dat van die dame die het volk cake in plaats van brood wilde laten eten.
Verwijdering tussen verwende Grachtengordeldieren en steeds moeilijker overlevende Plattelanders is nog nooit zo groot geweest als nu.
PvdD in de regering, dat zegt genoeg. Bij èchte schaarste zou die politieke partij nóóit een echte kans hebben.
Vroeger was er genoeg stadslandbouw. Kijk maar naar de vaak lang uitgerekte tuinen achter de grachtengordelhuizen.
Mijn vader woonde als kind in Hilversum waar iedereen een geit of bok in de achtertuin had. En Flappies.
De stadslandbouw (per definitie eerder tuinbouw) is gewoon een aanvulling binnen het geheel. Steden zijn nooit self-sufficient geweest, maar nooit werden meer "onduurzame" -want niet renderende- tuinen aangelegd. De tuin is een schouwspel geworden, een uiting van "social ostentation" ipv een plek van productie en recyclage.
Dirk: ik vind het eigenaardig dat jij, die Frans spreekt, de prinses cake laat aanbevelen, daar waar het in werkelijkheid brioche was (een citaat van Rousseau, blijkbaar)