Iets veel belangrijkers. Van dierenpartijen mag je niet meer vrolijk worden van kalf. Ik kocht bij vrijdag bij een van mijn Franse slagers die weten waar hun kalf vandaan komt een stukje lever en bakte dat. Ik dacht dat ik foie gras at en werd er heel vrolijk van. Het kalf kwam uit de Aveyron, waar nog veel te veel gras groeit dat zomaar wegrot.
De slager vertelde me nog iets. Of ik wel wist hoe gezond lever was, boordevol vitaminen en mineralen (Kellogg's - je hoort het komende week - is er niks bij en echte medici bevestigen het: vlees zorgt voor het beste ijzer voor mensen). Ik sputterde, want de lever is een reinigingsorgaan waar ook nog wel 'ns wat in blijft hangen.
'Mais non, c'est jeune' - en gelijk heeft hij. Hoe jonger, hoe minder het beest verkloot kan wezen. Van zo'n puur grasbeest waar Rudy Rabbinge voor pleit in dat stukje in de Volkskrant is echt helemaal niks mis. Jij, de koe en het kalf worden er vrolijk van, al bleek Blonk, een milieubureau, het daar in de krant niet mee eens. Waarom - tsja dat stond er niet in. De interviewster van de Volkskrant vond het wel mooi en gaf zich over. Gisteravond ging ze met een kale boterham naar bed - 'zonder kaas', meer had ze niet van haar gespekspartners kunnen leren.
Hier bekvechten inmiddels de intello's over een betere wereld en 25 jaar geklets, maar ze hebben nog geen antwoord op de vraag hoe je moet vertellen dat er miljoenen vierkante kilometers gras zijn die niet worden gegeten en die ook maar dood liggen te ruften of het niks is.
Ik hoop trouwens dat de milieumannen van Blonk - die het niet met Rabbinge eens waren in de Volkskrant - hier wel komen vertellen waarom die gedachte onzin is. Dan hebben we het over iets tastbaars waar slagers - daar leer je tenminste wat van - iets mee kunnen en hun winkels kunnen vullen met weetgierige consumenten. De krant schrijft er 3 lange kolommen over vol, maar geeft het op. Daar heb je als burger die het wel wil weten dus ook al niks meer aan.
Joost Reus heeft gelijk. Van gelul kun je niet duurzaam eten. We weten niet eens waar we het over hebben. Misschien wel omdat we accepteren dat de feiten gepresenteerd worden vanuit tunnelvisies. Laten we eerst eens op houden daar omheen te draaien. Dan kunnen we het daarna weer over wat we willen - waarden en keuzen - hebben.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Dick: En dan ook nog in de roomboter gebakken.
Zalig!!!
(enne ... ja dit was mijn lapje lever, in gietijzer en biologische roomboter gebakken nota bene - omdat ik daarvan een heel lekkere weet)
Dick, ja natuurlijk is dat zalig. Meer dan dat, verrukkelijk gewoonweg. Alhoewel ik moet toegeven dat ik al jaren niet meer met roomboter bak in de regel maar de lever inwrijf met olijfolie een vers blaadje laurier op de plakken lever leg en ze even om en om (blaadje dan eventjes optillen en terugleggen op de rauwe kant van de lever) op een gloeiendhete gietijzeren grilplaat leg op het gas. Grof zeezout erover malen en wat zwarte peper. Groot geluk.
Bij goede Turkse slagers kun je ook heerlijke kalfslever kopen. Soms zit er nog wel een zeentje in of een galgangetje, maar die kun je gewoon wegsnijden en aan de hond of kat geven. Dan smikkelen die ook na afloop.
Bij slager Janson in Heusden ook altijd voortreffelijke kalfslever. Ook heerlijk in de Szegedyner Gulash.
Bizar is het eigenlijk als je er bij nadenkt dat dit niet meer in restaurants geserveerd wordt. Zoiets puurs en smaakvol wat goed met zowel wit als rood te combineren valt. Doodzonde. Ik noem dat gemiste kansen.