Lees het stukje en je weet dat je je geen zorgen hoeft te maken over het vervuilde rivierslib waarop die kruiden groeiden, want Verstegen doet niet eens moeite ("haha, nee zeg, we plukken ze niet ter plekke") om te verbergen dat die kruiden niet uit het Limburgse Maasland komen. Ze komen doodgewoon uit de internationale voorraadschuur in Rotterdam.
De folder van de Limburgse toeristenbazen doet die moeite wel. Hun website ook. Regionale topkoks nemen Verstegenkruiden op in hun keuken en doen of het goud is. Italiaanse kruidenmeester Francesco Catalano uit Limburg maakte de mengsels in samenwerking met de natuurlijk autochtone herboriste Marriette Clijsters.
Er staat niet dat de kruiden in het potje langs de Maas groeiden. Er staat dat er kruiden zoals die in het potje ook langs de Maas groeiden. Het kruidenmengsel blijkt bovendien verdacht Italiaans of Provençaals te ruiken. Geen wonder, het is gemaakt door een Italiaan en moet wel passen bij wat je gewend bent. Misschien is het wel hetzelfde als een gewoon potje onder een ander eigen merk of private label, ook al zouden we dat natuurlijk niet durven beweren.
Naar verluidt is de eerste Nederlandse super al bezig met streekproducten onder eigen huismerk ('private label'). Inhoud: de goedkoopste ingrediënten van overal waar ze dat zijn. Met een Nederlands of Vlaams praatje, maar wat-doet-t-er-nu-toe-waarvandaan product. Sprookjesachtig overtuigend.
Streek. Het is er net, maar nu al de 28e variant van de borrelnoot. Echte strekers moeten wat nieuws. Streek is vanaf hier het domein van echte Merkenmakers en Merkkruideniers.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Klootwijk: in je verhaal in de krant heb je het over Hervekaas, die niet door de Limburgers als streekproduct wordt meegegeven. wat dacht je wel, Hervekaas is Waals! Daar komen ze dus in het Vlaamse Limburg met geen tangen in de buurt. Leg een remaudou in de VVV van Hasselt en de provincie voelt zich al geannexeerd door Luik.
Maar Limburg nept wel meer. Hasselt profileert zich als een jeneverstad, maar is dat nooit geweest. Er waren niet meer distileerders dan elders en er werd ook niet meer gedronken dan elders. Waarom ze zich dan die reputatie aanmatigen???
Nick, pardon, in ben het gaan inzien: Herve ligt niet in Limburgs land, maar in land dat Luik heet en waar doorheen ook de Maas stroomt. Ik heb er gevaren.
De Limburgse kaas die zo in Nederland heet en in een blauw wit rood pakje wordt aangeboden komt uit de streek rond Herve.
En remaudou?
In Maastricht had je rommedoe. Naar verluid alleen nog onder de toonbank te koop omdat het er boven niet meer mag van onze voedselautoriteiten.
Als bewoner van het Land van Herve gun ik Limburg de titel Limburgse Kaas (of in de US Limburger Cheese) op historische gronden: Het was hier ooit het Hertogdom Limburg...
En let op het Wikipedia artikeltje op de opmerking over de tegeltjes...
Bereiding
De bereiding van de kaas is als volgt: Rauwe, verse melk wordt gestremd met een scheutje lebmaagsap van een nuchter kalf. Nadat de stremming is uitgewerkt, wordt de wei van de dikke massa (de wrongel) gescheiden door deze te laten uitlekken. Vervolgens wordt hij lichtjes geperst en in vierkanten gesneden. Na kort drogen worden de kaasjes ondergedompeld in en pekelbad, waarna ze een rijping van 8 tot 10 dagen ondergaan terwijl ze dagelijks worden gekeerd en gewassen. Dit rijpingsproces is de belangrijkste fase omdat hierdoor de typische sterke geur een smaak pas ontstaat door de roodbacteriën in de kelder van de kaasmakerij, die neerslaan op de kazen. Narijping gebeurt bij kamertemperatuur onder een glazen stolp (geen overbodige maatregel).
Aan de Nederlandse zijde van de grens is de verplichting in de Warenwet om een kaasmakerij te betegelen, een van de redenen waarom de kaas in Zuid-Limburg niet of nauwelijks meer wordt gemaakt.
Limburgse kaas is één van de dingen, samen met het zogenoemde 'zwartbrood' dat ik altijd van mijn moeder weer mee naar huis krijg, als ik bij mijn ouders in Limburg ben geweest.
Snee zwartbrood, beetje appelstroop, en dan de stinkkaas erop.
Smullen!
Het Margriet-zout van Stegeman? Niet zo...
Misschien ruikt dat stegetreekmengsel wel zo 'italiaans' omdat de Romeinen de meeste groene kruiden die wij nu hogelijk waarderen mee namen naar deze streken?