Ruzie over nep slow? Het wachten is op de streekproducten van Unilever.
Tijdens een een symposium in Wageningen medio september betoogden vertegenwoordigers van de voedingsmiddelenindustie dat elementen van slowfood meer en meer in de producten van de voedingsmiddelenindustrie terug te vinden zijn. Maar Hielke van der Meulen van Slow Food Nederland stelde echter dat slowfood meer een beweging dan een soort product is en dat de voedingsmiddelenindustrie per definitie géén slowfood maakt. Volgens Nico Overbeeke, verantwoordelijk voor R&D Savoury van Unilever in Duitsland, heeft slowfood alles te maken met bewust omgaan met ingrediënten, smaak, afwisseling, voedingswaarde en vooral passie voor food. Hij ziet die elementen ook terug in de voedingsmiddelenindustrie.
Overbeeke kreeg bijval van Linda Rutten, senior consultant van het bureau voor strategische marketing Business Openers Innovaction. Ze constateerde dat fastfood 'langzamer wordt' en er meer aandacht is voor kwaliteit en smaak. Onderdelen uit slowfood worden daarbij opgenomen, zoals exotischer producten, versere ingrediënten en biologische en ethisch verantwoorde producten, aldus Rutten.
Voedingsmiddelenindustrie slowfood?
Maar Hielke van der Meulen van Slow Food Nederland stelde dat slowfood meer een beweging dan een soort product is. Slowfood heeft alles te maken met lokale productie en met lokale evenementen: de voedingsmiddelenindustrie maakt dus géén slowfood, aldus Van der Meulen.
Slow eten is gezond
Gezondheid staat bij Slow Food niet centraal. Langzaam eten en goed kauwen wèl, en dat is op zich weer gezond, aldus Van der Meulen. Daarin wordt hij gesteund door de Wageningse hoogleraar eetgedrag Kees de Graaf, die inging op aandacht voor eten en de relatie met verzadiging. "Hoe meer aandacht je besteedt aan voeding, hoe minder je eet", aldus De Graaf. Hij gaf de industrie het advies om te werken aan lekkere producten die je langzaam eet en dus meer verzadigen.
bron: Voedingsmiddelen Industrie met dank aanfoodholland
Dit artikel afdrukken
Tijdens een een symposium in Wageningen medio september betoogden vertegenwoordigers van de voedingsmiddelenindustie dat elementen van slowfood meer en meer in de producten van de voedingsmiddelenindustrie terug te vinden zijn. Maar Hielke van der Meulen van Slow Food Nederland stelde echter dat slowfood meer een beweging dan een soort product is en dat de voedingsmiddelenindustrie per definitie géén slowfood maakt. Volgens Nico Overbeeke, verantwoordelijk voor R&D Savoury van Unilever in Duitsland, heeft slowfood alles te maken met bewust omgaan met ingrediënten, smaak, afwisseling, voedingswaarde en vooral passie voor food. Hij ziet die elementen ook terug in de voedingsmiddelenindustrie.
Overbeeke kreeg bijval van Linda Rutten, senior consultant van het bureau voor strategische marketing Business Openers Innovaction. Ze constateerde dat fastfood 'langzamer wordt' en er meer aandacht is voor kwaliteit en smaak. Onderdelen uit slowfood worden daarbij opgenomen, zoals exotischer producten, versere ingrediënten en biologische en ethisch verantwoorde producten, aldus Rutten.
Voedingsmiddelenindustrie slowfood?
Maar Hielke van der Meulen van Slow Food Nederland stelde dat slowfood meer een beweging dan een soort product is. Slowfood heeft alles te maken met lokale productie en met lokale evenementen: de voedingsmiddelenindustrie maakt dus géén slowfood, aldus Van der Meulen.
Slow eten is gezond
Gezondheid staat bij Slow Food niet centraal. Langzaam eten en goed kauwen wèl, en dat is op zich weer gezond, aldus Van der Meulen. Daarin wordt hij gesteund door de Wageningse hoogleraar eetgedrag Kees de Graaf, die inging op aandacht voor eten en de relatie met verzadiging. "Hoe meer aandacht je besteedt aan voeding, hoe minder je eet", aldus De Graaf. Hij gaf de industrie het advies om te werken aan lekkere producten die je langzaam eet en dus meer verzadigen.
bron: Voedingsmiddelen Industrie met dank aanfoodholland
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het lijkt me helder. Van der Meulen maakt helder dat Slow Food een lifestyle is die niet industrieel is, terwijl de industrie staat te popelen om die te imiteren.
Waar ligt de grns?
Vanaf welk ogenblik is een voedingsproduct "industrieel" en niet langer "artisanaal"?
Uitstekende vraag wat mij betreft: bestaat er zoiets als ambachtelijke industrialiteit?
Ik ben bang van wel. Slow Food is een radicaal extensieve lifestyle. Niets mis mee, maar het heeft daarom, zoals Van der Meulen ook stelt, NIETS met indsutrialiteit te maken. Het plaatst zich daarmee dan ook buiten de reele economie en het werkelijke debat over eten.
Het ideaal van slowfood: dat boertje, hoog in de bergen, dat zelf zijn hespen en worsten droogt. Die visser die zijn zoute vis laat drogen op de krijtrotsen, de melk van ongewassen buffels uit het slijk van Campanië. Hoe primitiever, hoe beter.
Spijtig genoeg is dit volgens de Europese normen ondertussen illegaal. Wie in dergelijke omstandigheden, gebrek aan tracabiliteit, geen afwasbare wanden, geen ondoordringbare vloeren met afgeronde hoeken en zonder andere fetisjen van de voedingsinspectie werkt (vergeet de sticker met "was uw handen" in het toilet niet), die begeeft zich in de criminaliteit. Ik wacht nog op de eerste inspecteur die in een wijnhuis de vaten komt verzegelen omdat je geen hout mag gebruiken in de voedingsindustrie. In een lambiekbrouwerij in Beersel hebben ze het al geprobeerd!
Traditionele werkwijzen zijn verboden. Alles moet langs welbepaalde en efficiënt uitgedachte productielijnen. Niet de Meester bepaald hoe een product wordt verwerkt, maar het HACCP-handboek van zij/haar sector, opgesteld door universitairen in bibliotheken.
HACCP is opgesteld om austronauten in de ruimte te voorzien van voedsel dat niet bederft. Zo lastig, als je daar boven bent, kun je niet even een pizza laten komen omdat je kantenklaarhap beschimmeld is. Heel nuttig dus. Voor die toepassing. Dat concept is gesleten aan de hele eetsector van de grond tot de mond, van zand tot de klant. Straks komen ze er nog achter dat joghurt eigenlijk een schimmel is... mag dat ook niet meer ;-).