Al een aantal jaar erger ik mij wild aan de slechte pers die moslims krijgen. Wat een complete gemeenschap heeft gedaan om zondebok te worden is mij niet duidelijk, maar het lijkt me vreselijk om voortdurend kop van jut te zijn, en je niet meer welkom te voelen in je eigen tweede vaderland.
Daar wil ik iets aan doen. Vrijdag is het Suikerfeest. Ik breng een zelfgebakken taart naar de moslims die ik ken, (dat zijn er beschamend weinig) met de beste wensen van een autochtone Nederlander, die zich wel bewust is van wat de Arabische cultuur ons heeft gebracht (aubergine’s, tajines, cijfers, sterrenkunde).
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
En ik erger me al jaren aan alle publiciteit die rond moslims hangt. Niet alleen aan Geert Wilders, maar ook aan dit. Want in feite doe je het spelletje gewoon mee, Jeroen. Ook jij gaat hier iets met "Moslims" doen, iets liefs weliswaar, maar desalniettemin weer individuen als onderdeel van een gemeenschap zien.
Ik denk soms wel eens dat Geert Wilders zonder dit soort klankborden nooit gehoord zou worden.
Met andere woorden: Kunnen we het geert-wilderen gewoon ergens anders laten?
Spaar me de filosemiet, zeiden joden vroeger wel eens. Spaar me de filomoslim zegt P. Terecht?
Moet je dan maar stil blijven zitten in een omgeving waar zoveel negativiteit de wereld in wordt geslingerd door Wilders cs?
Ik vind het een prima actie. Samen taart eten. Prima kans om eens wat nieuwe mensen te ontmoeten die inderdaad anders zijn, doen en denken, maar die geen mythe zijn.
Ga gewoon eens samen taart eten, dan kun je tenminste wat ontdekken. Misschien wel van 2 kanten.
Het is een intieme dans tussen twee schijnbare tegenpolen, Dick. Geert brult schande, Jan brult daar weer schande over, en de publiciteitsmachines draaien.
Ik had gehoopt hier niet aan mee te doen.
Hard om zeggen, dit.
Mijn buern zijn Turken, en ze begraven ons continu onder de giften van barbecue, zoete gebakjesen onlangs nog een rode kool. Ik krijg boontjes en radijsjes uit hun tuin. Maar we kunnen nooit eens wat terug doen, want ze vertrouwen onze ingrdiënten niet.
Ik beleefde hetzelfde jareng geleden met het schoolcomité hier in laken. Je kon geen schoolfeest organiseren en zelf koken, want de allochtone gemeenschap vertrouwde niet dat ons eten "hallal" was. Maar als je hen liet koken, dan was het OK. Een situatie waar je niet uit raakt.