Greenpeace maakte vanmorgen om 11 uur de TTIP-onderhandelingsdossiers openbaar die zelfs geheim zijn voor parlementariers. De grote internationale pers kreeg alvast voorinzage.
De documenten zijn te vinden op TTIP-leaks.
Voorzorgsprincipe
Volgens The Guardian is er sprake van een serieuze impasse op het gebied van productveiligheid (met name cosmetica, maar ook voedsel) en milieu. Volgens Le Monde ligt het voorzorgsprincipe onder vuur; ook de Frankfurter Allgemeine Zeitung ziet vooral een bedreiging voor het voorzorgsprincipe. De International Business Times ziet met name bedreigingen op het gebied van milieubeleid.
Geschaad vertrouwen burger
Vorige week suggereerden de Duitse Bondskanselier Angela Merkel en de Amerikaanse president Barack Obama dat nog voor het einde van dit jaar een akkoord zou kunnen ontstaan tussen beide handelsblokken. Als dat akkoord er zou komen, zouden - zo schrijft nu de internationale pers - of de Amerikanen of de Europeanen hun eisen moeten opgeven. Omdat het weinig waarschijnlijk is dat de VS hun eisen verhogen tot het niveau van die van de EU zullen brengen, zou een akkoord dus een verlaging van EU-eisen betekenen.
The New York Times merkt op dat de openbaarmaking van Greenpeace een soortgelijk effect kan hebben als de Panama-papers op het vertrouwen van de Europese burger in zijn overheid.
Multinationale belangen versus die van de gemiddelde burger
De Neue Zürcher Zeitung is niet onder de indruk; het was reeds bekend dat de potentiële partners scherp tegenover elkaar staan, schrijft de Zwiterse krant. Gisteren, vóór de TTIP-leaks van Greenpeace, kwam Michael Persson in de Volkskrant met een analyse waarom er ook in de VS stemmen tegen opgaan tegen TTIP: de belangen van corporate America sporen niet met de belangen van de gemiddelde burger die onder meer Donald Trump en Bernie Sanders aan hun stemmen helpen. Ook de Belgische Knack wijst op de vanuit belangen van multinationale ondernemingen vormgegeven insteek van TTIP, waardoor zelfs Champagne niet meer zeker is van zijn naam.
Dit artikel afdrukken
Voorzorgsprincipe
Volgens The Guardian is er sprake van een serieuze impasse op het gebied van productveiligheid (met name cosmetica, maar ook voedsel) en milieu. Volgens Le Monde ligt het voorzorgsprincipe onder vuur; ook de Frankfurter Allgemeine Zeitung ziet vooral een bedreiging voor het voorzorgsprincipe. De International Business Times ziet met name bedreigingen op het gebied van milieubeleid.
Geschaad vertrouwen burger
Vorige week suggereerden de Duitse Bondskanselier Angela Merkel en de Amerikaanse president Barack Obama dat nog voor het einde van dit jaar een akkoord zou kunnen ontstaan tussen beide handelsblokken. Als dat akkoord er zou komen, zouden - zo schrijft nu de internationale pers - of de Amerikanen of de Europeanen hun eisen moeten opgeven. Omdat het weinig waarschijnlijk is dat de VS hun eisen verhogen tot het niveau van die van de EU zullen brengen, zou een akkoord dus een verlaging van EU-eisen betekenen.
The New York Times merkt op dat de openbaarmaking van Greenpeace een soortgelijk effect kan hebben als de Panama-papers op het vertrouwen van de Europese burger in zijn overheid.
Multinationale belangen versus die van de gemiddelde burger
De Neue Zürcher Zeitung is niet onder de indruk; het was reeds bekend dat de potentiële partners scherp tegenover elkaar staan, schrijft de Zwiterse krant. Gisteren, vóór de TTIP-leaks van Greenpeace, kwam Michael Persson in de Volkskrant met een analyse waarom er ook in de VS stemmen tegen opgaan tegen TTIP: de belangen van corporate America sporen niet met de belangen van de gemiddelde burger die onder meer Donald Trump en Bernie Sanders aan hun stemmen helpen. Ook de Belgische Knack wijst op de vanuit belangen van multinationale ondernemingen vormgegeven insteek van TTIP, waardoor zelfs Champagne niet meer zeker is van zijn naam.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het kon wel eens zijn dat deze TTIP-zaak gaat kantelen. In de preliminaries in de VS
tamboereren zowel Trump als Sanders - enchanté de se trouver ensemble ;-) - op de
negatieve effecten van dit soort handelsakkoorden voor de middenklasse.
En Clinton moet wel meebewegen.
In Europa komt ook een tegenbeweging op gang.
Na dat Oekraïne-referendum gaan we in Nederland ook ongetwijfeld een - even onhanteerbaar - mosterd-na-de-maaltijd TTIP-referendum krijgen.
Het is alleen uit oogpunt van democratie natuurlijk ook al van de zotte dat een aantal grote bedrijven in achterkamertjes zouden kunnen bepalen dat ze nóg meer invloed zouden gaan krijgen.
Aan milieu-, voedselveiligheids-, en dierwelzijnseisen blijkt dus wél gemorreld te worden.
Ploumen's handtekening bij Lubach blijkt inderdaad toch gewoon een vodje papier.
Lubach's lippenstiftvoorbeeld staat er zelfs létterlijk in. Maat's megalomane beweringen ( "Als die .. eindresultaten .. niet goed genoeg zijn, dan komt er geen verdrag.") ? Regelrechte grootspraak!
Tabé voorzorgsbeginsel. In Duitsland protesteren zelfs rechters tegen dat ISDS.
Hoeveel verder denken die paar bureaucraten in Brussel nog te gaan om ons a la Oekraïne onwelkome en ondemocratisch genomen beslissingen door de strot te duwen?
Helaas heeft geen enkel EU-land nog vetorecht bij handelsverdragen sinds het verdrag van Lissabon in werking is getreden. Het is mij een doorn in het oog. Aan de ene kant stelt de EU allerlei hoge eisen aan haar boeren en voedselverwerkers, en is er doorgaans streng toezicht op het voldoen aan die eisen. Aan de andere kant ondertekent dezelfde EU handelsverdragen met partners waar veel minder eisen aan worden gesteld, of waar het toezicht omkoopbaar is.
Gevolg: onze voedselproducenten krijgen oneerlijke concurrentie. En de EU valt door de mand als hypocriet als het aankomt op het beschermen van onze belangen. Bij medicijnen is het ondenkbaar dat die automatisch in de EU op de markt mogen komen als b.v. de FDA ze goedkeurt. Maar bij voeding gebeurt het wel.
Dit nog los van de milieubelasting. Ik vind het gestoord om dagelijkse boodschappen zoals kip & eieren uit de Oekraïne te importeren, 2000 km verderop. Verre transporten zouden voorbehouden moeten zijn voor producten die je zelden aanschaft, die weinig wegen of die je zelf niet kunt produceren.
En op dit alles hebben wij dus sinds Lissabon geen inspraak meer, ook niet indirect via onze volksvertegenwoordigers. Dat is vragen om een ongezonde lobby-invloed. Wat mij betreft mag Foodlog hier bovenop (blijven) zitten. Dit raakt ons allemaal direct.
Linda, ik schrijf al een tijdje over TTIP; van nog voor het onderwerp in Nederland in de mode kwam. Het gaat over de belangen van bedrijven die mondiaal opereren. Op dat vlak is 'government' te traag. Daarom is er ISDS, want bedrijven hebben zekerheid nodig en geven die vorm vanuit hun belang. Wij vinden dat ondemocratisch. Raar eigenlijk, want de multinational Nederland BV behoort tot de oervaders van dergelijke constructies.
De vraag is een beetje wat we willen: de wereld als dorp (en wat middeleeuws geregeerd door graven en baronnen - de moderne versie van zulke lui heet 'multinational') of de wereld als geheel van dorpen.
Het laatste is de mode omdat het overzichtelijker blijft en past ook - dat is waar - wat meer bij de wereld van Piketty.
Punt is nu juist, dat het helemaal niet meer uit lijkt te maken wat wij willen, Dick.
Er wordt weer in achterkamertjes zónder ons over ons beslist. Dat zet kwaad bloed op den duur.
Van dat "Nous traiterons sur vous, chez vous, sans vous" heeft - net zoals Brussel nu - ook
alleen Utrecht een tijdje geprofiteerd.
Dick: "Wij vinden dat ondemocratisch. Raar eigenlijk, want de multinational Nederland BV behoort tot de oervaders van dergelijke constructies."
Ik zou niet weten waarom wij een uit (de BV) Nederland afkomstige constructie per definitie democratisch moeten vinden. Zoals elk land, produceert ook Nederland goede én dubieuze constructies.