Nederland wil van een landbouw- naar een voedselbeleid. Het moet niet meer over productie maar over (gezonde) consumptie gaan. Datzelfde zou de Europese Unie willen. Vier Engelse onderzoekers ontdekten dat de EU daar helemaal niet klaar voor is.
De onderzoekers zeggen dat er herhaaldelijk is geprobeerd om het Gemeenschappelijk Landbouw Beleid (GLB) zich uit te laten spreken over gezondheid die aan voeding gerelateerd is, zoals obesitas en niet-erfelijke welvaartsziekten. "Het is echter", zeggen de onderzoekers, "ingewikkeld om landbouw- en aan voeding gerelateerd gezondheidsbeleid op elkaar af te stemmen."
Voorbeelden van ingewikkelde vraagstukken zijn bijvoorbeeld de subsidiëring van de teelt van suikerbieten of de productie van veevoer, terwijl de suiker-, vlees- en zuivelconsumptie bij voorkeur omlaag zouden moeten
In hun artikel How much priority is given to nutrition and health in the EU Common Agricultural Policy? concluderen Helen Walls, Lauren Cornelsen, Karen Lock en Richard Smith dat "voedingsbeleid conflicteert met andere EU-beleidsagenda's die een hogere prioriteit krijgen, met name van stakeholders uit landbouw en handel. Al onze gesprekpartners vonden voedselbeleid het minst belangrijk, hoewel een aantal dacht dat het aan belang wint. Daarentegen zien ze voedselveiligheid als heel belangrijk en zijn ze van mening dat daar op alle niveaus in de gehele EU goed mee wordt omgegaan. Voedselbeleid, zo werd gesuggereerd, dient als een manoeuvre om de hoge uitgaven van de EU aan het GLB te rechtvaardigen."
Walls en haar collega's interviewden 20 stakeholders. De groep bestond uit Europese ambtenaren en externe functionarissen op het gebied van zowel landbouw als gezondheid. De gesprekken leverden conclusies op die haaks staan op het beeld dat burgers in Nederland gepresenteerd krijgen.
Ons land zou - ook volgens de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid - van een landbouw- naar een voedselbeleid moeten omdat het in de 21e eeuw niet meer om de productie van voedsel moet gaan, maar om de zorg voor een gezonde consumptieve behoefte op basis van betrouwbare voeding. De Nederlandse regering onderschreef die conclusie, die volgens de onderzoekers echter niet meer is dan een doekje voor het bloeden om de hoge uitgaven die de EU doet aan het GLB niet op protesten te laten stuiten.
De conclusies van de onderzoekers zijn boeiend omdat analisten van de Haagse politiek verwachten dat na de komende verkiezingen de laatste resten van het oude Ministerie van Landbouw zullen verdwijnen. Vanaf dat moment verdwijnt ook het staatssecretariaat van Economische Landbouwzaken en zou Nederland landbouw en voedselwerking en -verkoop gaan benaderen vanuit het gezond maken van de behoeften van consumenten.
Gezondheid blijkt echter geen direct belang van marktpartijen. Dat is nogal wiedes. Boeren maken grondstoffen. De handel koopt die in en zet ze door aan verwerkers. Die maken er producten van die wij bij supermarkten en andere detaillisten kopen. Zij verkopen ons producten en bij voorkeur zoveel mogelijk. Dat is wat anders dan gezondheid. Daar valt namelijk niets aan te verdienen. Gezondheid is geen belang van de stakeholders waarmee beleidsmakers van doen hebben, maar de resultante van iemands eet- en leefpatroon. Zelfs ziekenhuizen en dokters hebben geen belang bij een gezonde samenleving. Een gezond leefpatroon is geen product dat je naar believen kunt kopen en dus zinloos als basis voor industriebeleid. Gezondheid is bovendien maar ten dele een resultante van voeding, maar wél van de lifestyle die resulteert uit de manier waarop onze leefomgeving is ingericht, onze sociale status en onze relaties met andere mensen.
De vraag moet dan ook gesteld worden: is dat 'voedselbeleid' niet één grote misvatting?
Voedselbeleid vind je straks bijvoorbeeld op je Apple-watch en Pebble die je precies vertellen dat je deze week al 2 Magnums hebt gegeten en je daarom zo slecht slaapt en morgen aanmerkelijk slechtere seks hebt als je zo doorgaat. Zoiets motiveert. Apple verdient niets aan het advies, maar wel aan het feit dat je graag zijn Apps gebruikt om je eigen gezondheid en seksleven succesvol te managen. Daarom maken zulke bedrijven van voedselbeleid als gezondheidsbeleid hun directe belang. Als ze dat goed weten te realiseren, resulteert daaruit een vraag vanuit het publiek naar ander voedsel waar de industrie met veel plezier op zal inspelen.
Voedselbonnen, verwarring of civil society
Het kan natuurlijk ook anders. Geef mensen voedselbonnen waarmee ze dagelijks alleen kunnen kopen wat het Voedingscentrum bedenkt en stem op basis van de voorspelbare consumptie de productie en vraag precies en zonder enige verspilling op elkaar af. Dat is een voedselbeleid zoals ook de voormalige Sovjet-Unie het voerde.
Overigens zeggen de onderzoekers ook wie het voedselbeleid vermoedelijk primair moet oppakken: mensen zelf, civil society. De inrichting van de omgeving die zij wensen moet uitgangspunt zijn voor een deugdelijk ruimtelijke ordeningsbeleid binnen de kaders van onze rechtsstaat. Zo simpel is het eigenlijk. Ik durf alleen te wedden dat de politiek graag het primaat wil houden en geen behoefte heeft aan wat mensen zelf bedenken en willen. Vandaar dat ik een lang aantal jaren van verwarring inschat.
Fotocredits: Food Policy, mastermaq
Dit artikel afdrukken
Voorbeelden van ingewikkelde vraagstukken zijn bijvoorbeeld de subsidiëring van de teelt van suikerbieten of de productie van veevoer, terwijl de suiker-, vlees- en zuivelconsumptie bij voorkeur omlaag zouden moeten
De Nederlandse regering onderschreef die conclusie, die volgens de onderzoekers echter niet meer is dan een doekje voor het bloeden om de hoge uitgaven die de EU doet aan het GLB niet op protesten te laten stuitenVan productie naar (gezonde) behoefte
In hun artikel How much priority is given to nutrition and health in the EU Common Agricultural Policy? concluderen Helen Walls, Lauren Cornelsen, Karen Lock en Richard Smith dat "voedingsbeleid conflicteert met andere EU-beleidsagenda's die een hogere prioriteit krijgen, met name van stakeholders uit landbouw en handel. Al onze gesprekpartners vonden voedselbeleid het minst belangrijk, hoewel een aantal dacht dat het aan belang wint. Daarentegen zien ze voedselveiligheid als heel belangrijk en zijn ze van mening dat daar op alle niveaus in de gehele EU goed mee wordt omgegaan. Voedselbeleid, zo werd gesuggereerd, dient als een manoeuvre om de hoge uitgaven van de EU aan het GLB te rechtvaardigen."
Walls en haar collega's interviewden 20 stakeholders. De groep bestond uit Europese ambtenaren en externe functionarissen op het gebied van zowel landbouw als gezondheid. De gesprekken leverden conclusies op die haaks staan op het beeld dat burgers in Nederland gepresenteerd krijgen.
Ons land zou - ook volgens de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid - van een landbouw- naar een voedselbeleid moeten omdat het in de 21e eeuw niet meer om de productie van voedsel moet gaan, maar om de zorg voor een gezonde consumptieve behoefte op basis van betrouwbare voeding. De Nederlandse regering onderschreef die conclusie, die volgens de onderzoekers echter niet meer is dan een doekje voor het bloeden om de hoge uitgaven die de EU doet aan het GLB niet op protesten te laten stuiten.
Gezondheid blijkt echter geen direct belang van marktpartijen. Dat is nogal wiedesVoedselbeleid: één grote misvatting?
De conclusies van de onderzoekers zijn boeiend omdat analisten van de Haagse politiek verwachten dat na de komende verkiezingen de laatste resten van het oude Ministerie van Landbouw zullen verdwijnen. Vanaf dat moment verdwijnt ook het staatssecretariaat van Economische Landbouwzaken en zou Nederland landbouw en voedselwerking en -verkoop gaan benaderen vanuit het gezond maken van de behoeften van consumenten.
Gezondheid blijkt echter geen direct belang van marktpartijen. Dat is nogal wiedes. Boeren maken grondstoffen. De handel koopt die in en zet ze door aan verwerkers. Die maken er producten van die wij bij supermarkten en andere detaillisten kopen. Zij verkopen ons producten en bij voorkeur zoveel mogelijk. Dat is wat anders dan gezondheid. Daar valt namelijk niets aan te verdienen. Gezondheid is geen belang van de stakeholders waarmee beleidsmakers van doen hebben, maar de resultante van iemands eet- en leefpatroon. Zelfs ziekenhuizen en dokters hebben geen belang bij een gezonde samenleving. Een gezond leefpatroon is geen product dat je naar believen kunt kopen en dus zinloos als basis voor industriebeleid. Gezondheid is bovendien maar ten dele een resultante van voeding, maar wél van de lifestyle die resulteert uit de manier waarop onze leefomgeving is ingericht, onze sociale status en onze relaties met andere mensen.
De vraag moet dan ook gesteld worden: is dat 'voedselbeleid' niet één grote misvatting?
In het parlement zullen felle discussies worden gevoerd. Over een vergissing. Het zal alleen jaren duren voor we daar achter zijnApple Watch en Pebble
Voedselbeleid vind je straks bijvoorbeeld op je Apple-watch en Pebble die je precies vertellen dat je deze week al 2 Magnums hebt gegeten en je daarom zo slecht slaapt en morgen aanmerkelijk slechtere seks hebt als je zo doorgaat. Zoiets motiveert. Apple verdient niets aan het advies, maar wel aan het feit dat je graag zijn Apps gebruikt om je eigen gezondheid en seksleven succesvol te managen. Daarom maken zulke bedrijven van voedselbeleid als gezondheidsbeleid hun directe belang. Als ze dat goed weten te realiseren, resulteert daaruit een vraag vanuit het publiek naar ander voedsel waar de industrie met veel plezier op zal inspelen.
Voedselbonnen, verwarring of civil society
Het kan natuurlijk ook anders. Geef mensen voedselbonnen waarmee ze dagelijks alleen kunnen kopen wat het Voedingscentrum bedenkt en stem op basis van de voorspelbare consumptie de productie en vraag precies en zonder enige verspilling op elkaar af. Dat is een voedselbeleid zoals ook de voormalige Sovjet-Unie het voerde.
Overigens zeggen de onderzoekers ook wie het voedselbeleid vermoedelijk primair moeten oppakken: mensen zelf, civil societyHet lijkt er alleen niet op dat we die kant opgaan. In dat geval moet geconcludeerd worden dat er helemaal geen voedselbeleid komt. Wel zal nog meer verwarring ontstaan over de vraag wie verantwoordelijk is voor welvaartsziekten en wie daar en op welke manier iets tegen moet doen. In het parlement zullen felle discussies worden gevoerd. Over een vergissing. Het zal alleen jaren duren voor we daar achter zijn.
Overigens zeggen de onderzoekers ook wie het voedselbeleid vermoedelijk primair moet oppakken: mensen zelf, civil society. De inrichting van de omgeving die zij wensen moet uitgangspunt zijn voor een deugdelijk ruimtelijke ordeningsbeleid binnen de kaders van onze rechtsstaat. Zo simpel is het eigenlijk. Ik durf alleen te wedden dat de politiek graag het primaat wil houden en geen behoefte heeft aan wat mensen zelf bedenken en willen. Vandaar dat ik een lang aantal jaren van verwarring inschat.
Fotocredits: Food Policy, mastermaq
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#66 Hendrik, de aandeelhouders van autofabrikanten willen niet horen wat er niet kan, maar wat er nodig is zodat het wel kan. Dingen die niet kunnen, kunnen wel als je er maar genoeg geld in stopt en genoeg druk op de ketel zet. Althans, zo denken zij. CEO's die "ja maar" zeggen zijn niet nuttig, bestuurders daarentegen die roepen "yes, we can" worden op handen gedragen en vooral rijkelijk beloond. En zo creëer je een schijnwereld van een Koning (de leider) die door zijn fazallen vals wordt voorgelicht en daardoor onjuiste beslissingen neemt, een foute koers vaart. Voor nu is dat niet erg, want vanmorgen tankte ik alweer voor een cent minder, we staan hier nu op 96 cent. Voor de CEO is het ook niet erg als na een paar jaar blijkt dat hij de verkeerde koers vaart, er is immers altijd weer een betere baan zoals Monsterboard.nl jaren geleden al riep.
Hoe denk jij dat het komt dat wij denken dat het zo door kan blijven gaan? Ook Gij rijdt automobiel Brutus, dus ook Gij denkt dat het meevalt, of heeft schijt aan de mensheid die na ons komt. Maar we hopen vooral dat het meevalt, dat andere is zo primitief, toch? Het lijkt me daarom tamelijk logisch waarom wij ons iets in ons achterste willen laten doen, zoals jij dat zo snedig opmerkt. We willen vooral dat het zo blijft en zoeken dus naar meningen die zeggen dat dat kan. Heerlijk!
VW en Opel zijn m.i. daarom uiterst belangrijk. De hier veel geprezen Onderheid heeft immers aangetoond dat het een farce is, een ballon die je gemakkelijk lek prikt. De burger wordt belazerd en de Overheid is niet in staat het bedrog te doorgronden. De gevolgen zijn groot, het kan helemaal niet. Voor wie zijn die financiële gevolgen? O.a. voor de aandeelhouders die flinke klappen incasseren. Ook zij moeten zich realiseren dat de muur in zicht komt. Het zijn namelijk over het algemeen nogal slimme mensen en zodra hun eigen belang in het geding is staan ze op scherp. Want de Overheid slaat terug op de haar bekende wijze, haar incompetentie wordt beloond met een vette claim voor de bedrijven, de kunst van het belasting heffen zal de Overheid nooit verleren.
Intussen moeten wij onszelf eens afvragen hoe lang we nog naar de sprookjes willen luisteren van Het Beloofde Land waarin alles pais en vree is en waar het brood vanzelf uit de grond komt en de auto's vanzelf rijden met 0 uitstoot. Maar daar heb je het weer, zure boodschap, niet populair, dus op maar weer naar de volgende stedentrip en VW komt er wel weer bovenop. Valt het toch nog mee, of niet Hendrik?
O ja, ik vergat nog de link te leggen naar Voedselbeleid. Denken we dat het wel meevalt, of zijn er een paar dingetjes waar we beter wat aandacht aan kunnen schenken, al zeggen veel mensen, waaronder hele slimme, "Yes, we can"! Laten we dat, net als bij VW aan de Overheid over, of gaan we zelf een beetje nadenken? Kernvraag lijkt me, en let wel, voedsel is nog altijd belangrijker dan Volkswagen, al lijkt dat soms niet zo.
Point taken #65 en ook #66
heb stuk gelezen ( ja ik heb een Blendle account!1) en mag dit vast wel citeren van degene die de uitspraak deed:
Wat me vooral opvalt, is de passiviteit van de hedendaagse jongeren. Ze worden verneukt waar ze bij staan en ze reageren gewoonweg niet. ‘Als wij eruit stappen, stappen anderen er wel weer in,’ zeggen ze, ‘en dan verliezen we onze baan.’ Dat lijkt het enige wat nog telt, terwijl het toch veel belangrijker is om te ontdekken wat je passie is.
ik mis wel de afbakening: "onze tijd"
Wanneer men over een paar eeuwen terug zal kijken op onze tijd, zal men dit ongetwijfeld het tijdperk van de georganiseerde domheid noemen.
Postte zojuist dit op Twitter:
Scrollend door de lijst weet ik niet of ik blij of verdrietig moet worden. zie veel geld voorbij komen en leeftijd
The 50 most influential people in the world right now een retweet van post van Marga Hoek.
Ik doe m'n best mensen; maar ook ik zit verdomde gevangen ben ik achter!!.
(het artikel begint met paspoort citaat, maar ik moet ook veel papiertjes herzien/regelen alvorens ik mij op mijn passie kan richten; en tja in scholingstijd > ja ben ik hier dan ook op gewezen door mensen als: Rob Riemen > oudere (ouders) generatie hebben toch zekers wel aandeel in 'verneukte jeugd'; hoe zien we dat??
Met CEO`s en burgers op naar civiele politiek? Deze week in mijn regionale krant gelezen dat de Europese auto industrie bij het Europese parlement heeft aangedrongen om de normen voor uitstoot auto`s te verhogen. Reden daarvoor was vrees voor banenverlies. Net COP21 gehad en nu dit. Civiele politiek met CEO`s en burgers lijkt me geen aangewezen weg.
Jeroen die CEO en zijn personeel van VW, OPEL en RENAULT en co zijn niet eens zo interessant. Interessant is waarom WIJ ons zo verrekte graag laten verneuken. (En nu gaan "WIJ" een proces tegen deze stoute jongens aanspannen?)
Climate smart agriculture, energieneutrale woningen zelfde laken en pak. WIJ staan trappelend in de rij om onszelf in de kont te neuken! Waarom eigenlijk. Waar blijft de zo hoog nodige werkkracht van de Roos Vonk's in dit dilemma?
Met 24 zonnepanelen bijvoorbeeld kun jij je huis met een beetje kunst en vliegwerk het in de zomer nog wel koel houden, maar koude tenen in de winter zijn toch echt voorgeprogrammeerd.
Ik weet bijvoorbeeld uit ervaring ook dat je minstens 24 cm dik moet isoleren om niet al te veel energieverliezen te hebben opdat je verwarmingssysteem het nog een beetje behaaglijk kan houden. Het hier in dit land haast overal gebruikte spouwmuursysteem komt daar niet eens in de buurt.
Jeroen, het verschil is dat zij - het private belang - eerder het algemene belang afdwingen dan degenen die we voor het algemeen belang hebben aangesteld. Hoe ver ze daarin gaan is wat anders. Of ze daar het publiek in betrekken (daar ligt een enorme kans, denk ik) ook.
Wat jij verder aan de orde stelt, is een mngt vraagstuk. Dat heeft niets te maken met de verhouding privaat/publiek of, wat ik er van maak, privaat/civil/publiek.
Voorts: jij behoort volgens de Nederlandse wijsgeer Rob Riemen tot de 'verneukte generatie' en ziet welk sociaal en creatief kapitaal onder jonge mensen vernietigd wordt. Dat heeft uiteraard wél alles met het onderwerp te maken en ook met de vooralsnog weinig gebruikte kans van bedrijven om samen met burgers aan civil politiek te doen.