De Belgische Boerenbond probeert met een 'reclamefolder' duidelijk te maken dat het publiek meer moet willen betalen voor zijn voedsel.
De Boerenbond maakte de folder in aanloop naar het Europese overleg over de boerencrisis dat op 7 september in Brussel zal plaatsvinden.
Het publiek wordt opgeroepen zijn handtekening te zetten onder de petitie SOS-voedelprijzen voor faire prijzen.
Voorzitter Piet Vanthemsche van de Bond: "Ik zou willen dat de consumenten in hun grootwarenhuis vragen of de boer wel een eerlijke prijs heeft gekregen. Zij kunnen de druk opvoeren op warenhuizen. Wij kunnen dat niet want de markt moet zijn rol kunnen spelen".
Kostprijzen versus telersprijzen
De reclamefolder zet de kostprijzen van een aantal producten af tegen de prijzen die de telers er voor krijgen. Zo ziet de consument bijvoorbeeld dat de teler op een kilo tomaten op dit moment 43 cent verlies maakt. De kostprijs is 60 cent, de teler kreeg 17 cent voor zijn tomaten. Aubergines kosten 1,20 euro, de teler krijgt 78 cent.
De Vlaamstalige Vanthemsche: "Voor één liter melk die een boer verkoopt, verliest hij 7 cent. Voor elk varken verliest hij 15 tot 20 euro. Een aantal bedrijven in ons land komt echt in de moeilijkheden. Ze maken geen winst meer. Als je een glas melk drinkt, dan drink je eigenlijk 2 eurocent uit de portemonnee van de boer."
Fotocredits: uitsnede uit de 'reclamefolder', Boerenbond
Dit artikel afdrukken
Het publiek wordt opgeroepen zijn handtekening te zetten onder de petitie SOS-voedelprijzen voor faire prijzen.
Voorzitter Piet Vanthemsche van de Bond: "Ik zou willen dat de consumenten in hun grootwarenhuis vragen of de boer wel een eerlijke prijs heeft gekregen. Zij kunnen de druk opvoeren op warenhuizen. Wij kunnen dat niet want de markt moet zijn rol kunnen spelen".
Kostprijzen versus telersprijzen
De reclamefolder zet de kostprijzen van een aantal producten af tegen de prijzen die de telers er voor krijgen. Zo ziet de consument bijvoorbeeld dat de teler op een kilo tomaten op dit moment 43 cent verlies maakt. De kostprijs is 60 cent, de teler kreeg 17 cent voor zijn tomaten. Aubergines kosten 1,20 euro, de teler krijgt 78 cent.
De Vlaamstalige Vanthemsche: "Voor één liter melk die een boer verkoopt, verliest hij 7 cent. Voor elk varken verliest hij 15 tot 20 euro. Een aantal bedrijven in ons land komt echt in de moeilijkheden. Ze maken geen winst meer. Als je een glas melk drinkt, dan drink je eigenlijk 2 eurocent uit de portemonnee van de boer."
Fotocredits: uitsnede uit de 'reclamefolder', Boerenbond
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Is deze reactie ook mogelijk: "Zijn de boeren gek geworden?"
Is deze reactie ook mogelijk:"Welke gek verkoopt nou onder de kostprijs"?
Als nederlandse boerin in de duitse Eifel heb ik getekend, omdat ook wij in de rest van Europa in dezelfde positie zitten!
Wij zijn niet gek. Wij staan met de rug tegen de muur, met een wurgtouw om onze hals van de bank die, zodra we gaan "staken", de boer belt met het vriendelijke advies om daarmee op te houden. "Zo niet dan zullen er stappen worden ondernomen". Dat zegt genoeg, lijkt me.
Afspraken over bijv. melkprijzen worden niet met boeren gemaakt maar met de tussenhandel, de melkfabrieken. Daar moeten boeren het mee doen en als ze er niet mee eens zijn blijven ze ermee zitten.
De NMa, zoals het vroeger heette, beschermt tegen prijsafspraken, en daar is o.a. de boer het slachtoffer van.
Wij boeren zijn niet gek maar zijn het slachtoffer van prijzenoorlogen die over onze ruggen heen worden uitgevochten. Voor ons is er sinds de middeleeuwen niet veel veranderd: Wij boeren zijn nog steeds lijfeigenen. Maar nu "in dienst van" de melkfabriek, de bank, de grootgrossierders en vooral niet te vergeten de politiek, die ons als pionnen, in het duits "bauern", over een schaakbord heen en weer schuift. En opoffert, als u begrijpt wat ik bedoel!
Ja, wij zijn gek, dat we 80 tot 100 uur per week werken, dat we toelaten (nou ja...) dat we worden uitgebuit. Dat we werken tot we erbij neervallen, voor een schijntje, waar een uitkeringstrekker het echt van benauwd zou krijgen. Maar we kunnen niet anders want wat velen niet begrijpen is dat boer zijn niet alleen werk is, het is onze erfenis, ons bestaan.
... en jullie blijven doorgaan met je geleidelijk al klagend, maar zonder effectief protest of oplossingen naar de slachtBank te laten brengen tot er nog een paar gigaboeren over zijn, Monique? Hoe lang laten jullie je nog knechten? 1963: Opstand der Braven.
Consument kan hier weinig mee; vakkenvullers weten van niets. Maar er komt dit jaar wel wat beweging in!
Consument:
Het gaat toch al jaren goed zo?
Kennelijk wordt door deze of gene het verschil telkens weer gecompenseerd.
.....en de boer hij ploe(terde)gde voort.....