"Veel kijkers zullen de komende tijd met grote argwaan de supermarkt binnen stappen." Dat schrijft TV recensent Han Lips van het Parool.
Lips keek naar Mindf*ck, een nieuw TV-programma van Victor Mids. De illusionist-arts laat zien hoe je met de geest van mensen kunt klooien als je snapt hoe die werkt. Het is vermakelijke en verrassende TV.
Gisteravond liet hij zien hoe supermarkten ons precies kunnen laten kopen wat ze willen. Wie het niet gelooft, kan het programma hier nog even nakijken. Mids weet niet alleen precies te voorspellen wat iemand zal kopen maar ook wat het zal kosten. Zó precies weten supers ons brein te manipuleren.
En nou de vraag: ga je inderdaad niet meer naar de super en denk je dat je dan zult kopen wat jij écht wilt?
Nog een vraag trouwens: waarom ging Mids naar AH en niet naar Jumbo?
Fotocredits: Victor Mids (l), still, Mindf•ck
Dit artikel afdrukken
Gisteravond liet hij zien hoe supermarkten ons precies kunnen laten kopen wat ze willen. Wie het niet gelooft, kan het programma hier nog even nakijken. Mids weet niet alleen precies te voorspellen wat iemand zal kopen maar ook wat het zal kosten. Zó precies weten supers ons brein te manipuleren.
En nou de vraag: ga je inderdaad niet meer naar de super en denk je dat je dan zult kopen wat jij écht wilt?
Nog een vraag trouwens: waarom ging Mids naar AH en niet naar Jumbo?
Fotocredits: Victor Mids (l), still, Mindf•ck
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Heb het stukje van de supermarkt gezien, maar nee, ik laat mij op die manier niet verleiden. Ik maak thuis altijd een weekmenu wat ik van plan ben om te gaan eten, DAT haal ik in huis. Ik kijk verder de ochtend dat ik boodschappen doe wat ik nodig heb, DAT schrijf ik op en koop ik. Zo kijk ik ook elke week de aanbiedingfolders van mijn vaste winkels door. Ik kan dan al bepalen wat ik wel of niet wil hebben, thuis zeg ik dan tegen veel dingen 'teringzooi', hoef ik niet. Dat schrijf ik dan ook niet op, chips, koekjes, wijn enz dat koop ik dus niet.
Ik laat me daarbij verder nauwelijks verleiden in de winkels zelf, ik heb immers mijn briefje bij me. Heel zelden, toevallig vandaag, koop ik een klein zakje chips, omdat ik heel zelden eens een keer trek heb en dan koop ik niet wat in de anbieding is, bijv de grote zakken Lays waarbij je er 2 voor de prijs van 1 krijgt, nee, ik kies zelf wat ik wil. Maar het overgrote deel wat op die posters stond, dat koop ik vrijwel toch altijd wel, elke week 5 trossen bananen, 14 appels, penen vaak de grotere waspenen(eet mijn man), soms kleine erbij voor de avondmaaltijd, noten(zelden pinda's) heb ik altijd in huis, wijn en brie nuttigen we niet, servetten gebruiken we ook niet, dus op enkele idngen na zou het toch wel mijn mandje geweest zijn, niet vanwege de posters, maar vanwege mijn eigen voedselkeus.
En soms zie ik gebak in de aanbieding, dan geniet ik even geestelijk, bedenk me wat het met mijn lijf doet en loop ik door. Het heeft wel bijna 4 jaar(april dit jaar)gekost om zover te komen.....
Astrid, hoe bepaal jij wat jij wilt eten?
Vroeger liet ik mij aan alle kanten verleiden, met als gevolg zooi, die je uiteindelijk moet weggooien (was goedkoop, maar wat waren uiteindelijk de kosten opgeteld?)- of als je het houdt- ruimte in beslag neemt (is misschien nog erger).
Nu kijk ik vnl. op internet ca. 1x in de week wat 'mijn' supermarkten aanbieden en beslis uiteindelijk die supermarkt te bezoeken, die in de route ligt van waar ik mij begeef die week, en die voor mij de goede aanbiedingen heeft.
Ik laat mij dus duidelijk wel leiden door aanbiedingen, maar dan wel diegene ik meestal gebruik en waar ik die week -zeg maar- wat mee kan.
Soms maak ik geen gebruik, omdat ik genoeg in huis heb.
Sowieso vallen veel aanbiedingen onder het kopje 'zooi'; je hebt er niets aan, het is 'processed', het voegt niets toe.
Maar och, in zwakke momenten blijkt de verleiding toch wel groot. Als ik daarvoor -incidenteel- val, eet ik een deel, en ik denk dan vaak: Wat is hier eigenlijk lekker aan? En ben dan voor ca. een jaar volledig ervan gevrijwaard.
Wat goed trouwens, wat Victor Mids doet. Hij heeft kunde van zaken, entertaint, en verschaft informatie. Innovatie?
Hoe ik dat doe Dick? Heel simpel, ik pak een briefje, daar zet ik onder elkaar, bijv als ik nu voor vanaf morgen zou maken, wo, do, vr...enz op met iets ruimte ertussen tot het briefje vol is. Dan zeg ik dat ik op de wo krootjes met een saucijs wil eten, mijn man krijgt witlof, diel ust geen krootjes, do wil ik roerbakken, vr eten we boerenkool, za kippensoep met bamboescheuten en groente, zo bloemkool met vis.........enz. Ik zeg vantevoren tegen mezelf wat ik wil eten en dat haal ik in huis. Mocht mijn vaste winkel een eer geen bloemkool naar mijn zin hebben, bijv veel te grote, dan kan ik makkelijk zeggen "dan nemen we peentjes"
Ik kijk dus niet naar de aanbiedingen van de supermarkt en aan de hand daarvan zeggen wat ik wil eten, ik bepaal dat eerst zelf voor 1 ot 1,5 week. Als ik dan in de folders dingen zie die ik vaak gebruik of wat we soms wel eten, dan noteer ik dat, ik pak mijn weekmenu erbij als ik boodschappen op ga schrijven en als 1 van die aanbiedingen bruikbaar is in mijn weekmenu koop ik het, zo niet dan laat ik het soms gaan. Boerenkool en zuurkool is bijv heel makkelijk, boerenkool kan je in de vriezer mikken, dus 2 zakken voor de prijs van 1 doe ik met mijn moeder samen. Pakjes zuurkool kun je heeeeeeeeeeeeel lang bewaren, altijd handig dat je die dan gewoon in huis hebt.
Dus je ziet, zo moeilijk is het niet om te bepalen wat je wilt eten, je verzint gewoon zelf wat je wilt eten en dat koop je.
Een lijstje thuis maken is inderdaad het beste middel tegen deze 'mindf*cks' in de supermarkt, zoals Astrid en Ria al doen. Binnen zo'n lijstje kun je alsnog gestuurd worden ter plekke, zoals aangegeven kun eens een Duits wijntje willen ipv altijd maar die Italiaanse, door middel van bijv. muziek of afbeeldingen.
Als je eens rondkijkt in supermarkten hebben velen echter geen lijstje, en maken zich daarmee (blijkbaar) vatbaar voor sturing. En dáár springen supermarkten handig op in. Lijstjes met zaken die je afstreept, zoals ik mijn moeder altijd zag doen vanwege het strakke budget, zijn de doodsteek voor die sturing. Dat wordt sowieso al aanbevolen als je A. gezond(er) eten wil kopen en B. niet teveel geld uit wil geven. Maar de meesten (ik ook) denken echt dat ze een vrije wil hebben als ze 'even snel' door de supermarkt wandelen.
En Dick geeft aan dat je voordat je lijstje hebt gemaakt al vatbaar bent voor sturing, wat natuurlijk ook zo is. Iets maakt dat je dit of dat op je lijstje zette. Vanwege een recept misschien. Maar kwam dat recept dan niet toevallig uit die handige nieuwe AllerHande of consorten? Ook weer sturing. Reclames, op tv/internet/buiten op borden sturen net zo, subtiel. Zie je 1000x Coca Cola voorbij komen en 10x Pepsi, dan zal je eerder Coca Cola kopen of aanbevelen als mensen het aan je vragen, ook al denk je dat Coca Cola 'gewoon lekkerder is'.
Wapening tegen de 'grote boze commerciële wereld': geen tv hebben, een adblocker en een nee/ja-sticker op de deur houdt sturing deels al tegen. Eigenlijk een stapje uit de maatschappij doen door met een gezonde boerenverstand te kijken wat goed is voor je gezondheid, met alle gevolgen van dien, vast niet voor iedereen weggelegd.
Net even een rondje gedaan in de keuken, en daar staan voornamelijk dingen direct van de boer, visboer, notenkraam, kaas- en eierenboer, en losse groenten. Die kunnen hoogstens sturen dat ik bloemkool koop ipv broccoli, al val je soms wel eens voor een aanbieding. Omdat ik die marktkoopmannen en boeren al redelijk ken en ze een warm hart toedraag, gun ik hun met mijn impulsaankoop wel mijn extra centjes, voor deze ene keer dan ;)