Een van de struikelpunten in de onderhandelingen over het nieuwe vrijhandelsakkoord tussen de VS en de EU (het TTIP) is de 'chloorkip'. In de VS wordt alle kippenvlees door een chloorbad gehaald om bacteriële besmetting te minimaliseren. In Europa is die behandeling verboden.
Doe-het-zelf chloorbad
De Duitse journalist Winand von Petersdorff beschrijft in de Frankfurter Allgemeine zijn persoonlijke zoektocht naar een 'chloorkip' om zelf een vergelijkende geur-, uiterlijk- en smaaktest te kunnen doen. Het grootste probleem waar hij op stuit is dat er in Duitsland daadwerkelijk geen chloorkip te krijgen is. Ook niet bij de daar gelegerde Amerikaanse strijdkrachten, die kopen ook al lokaal. Dus begint hij aan een zoektocht langs instituten, toezichthouders, chemici, wetenschappers of bedrijven om iemand te vinden die hem zou kunnen helpen dan maar zelf een chloorbad te maken. Hij krijgt echter steeds nul op het rekest.
Chloordioxide
Uiteindelijk blijkt het niet zo moeilijk. Een mailtje van een Amerikaanse microbioloog geeft het recept prijs: de kip moet 90 minuten in koud water (2 tot 4 graden Celsius) met 3 ppm chloordioxide badderen. Von Petersdorff schaft via internet - waar natuurgenezers en wonderdokters dol blijken te zijn op chloorhoudende stoffen - chloordioxide aan en maakt zijn eigen chloorkip.
De vergelijkende test
Tijd voor de vergelijkende test: de chloorkip wordt door twee van de vier proefpersonen aan zijn geur herkend, in rauwe staat. Na het braden (in de oven) leveren uiterlijk en smaak geen verschil meer op. Beide kippetjes vallen uitstekend in de smaak. Het proefgezelschap eet de kip met sla uit een zakje. Die werd overigens, door de Franse producent, in... chloorwater gewassen. Een praktijk waar ook Duitse slatelers vaker op overgaan sinds de EHEC-affaire van 2011.
Dit artikel afdrukken
Doe-het-zelf chloorbad
De Duitse journalist Winand von Petersdorff beschrijft in de Frankfurter Allgemeine zijn persoonlijke zoektocht naar een 'chloorkip' om zelf een vergelijkende geur-, uiterlijk- en smaaktest te kunnen doen. Het grootste probleem waar hij op stuit is dat er in Duitsland daadwerkelijk geen chloorkip te krijgen is. Ook niet bij de daar gelegerde Amerikaanse strijdkrachten, die kopen ook al lokaal. Dus begint hij aan een zoektocht langs instituten, toezichthouders, chemici, wetenschappers of bedrijven om iemand te vinden die hem zou kunnen helpen dan maar zelf een chloorbad te maken. Hij krijgt echter steeds nul op het rekest.
Chloordioxide
Uiteindelijk blijkt het niet zo moeilijk. Een mailtje van een Amerikaanse microbioloog geeft het recept prijs: de kip moet 90 minuten in koud water (2 tot 4 graden Celsius) met 3 ppm chloordioxide badderen. Von Petersdorff schaft via internet - waar natuurgenezers en wonderdokters dol blijken te zijn op chloorhoudende stoffen - chloordioxide aan en maakt zijn eigen chloorkip.
De vergelijkende test
Tijd voor de vergelijkende test: de chloorkip wordt door twee van de vier proefpersonen aan zijn geur herkend, in rauwe staat. Na het braden (in de oven) leveren uiterlijk en smaak geen verschil meer op. Beide kippetjes vallen uitstekend in de smaak. Het proefgezelschap eet de kip met sla uit een zakje. Die werd overigens, door de Franse producent, in... chloorwater gewassen. Een praktijk waar ook Duitse slatelers vaker op overgaan sinds de EHEC-affaire van 2011.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De enige die verwarring zaait, ben jij Martin. Jij probeert het periodiek systeem der elementen uit te breiden met ClMa (Martin's Chloor)
Misschien lukt het je. Ik ga voor je duimen !
P.S. Astrid, als je de hoeveelheden chloor wilt vergelijken die je inneemt, kan je het andere draadje lezen over de chloorkip.
@ #2 Dick Belderbos. Wacht even: Cl- (negatieve chloorionen) van keukenzout vergelijken met elementair chloor of chloordioxide (positieve chloorionen)? Zelfs twee indrukwekkende links erbij, naar artikelen die mij niet relevant lijken voor waar het bij #1 Astrid Spijkers om gaat. Het is hetzelfde atoom, maar ze hebben chemisch een compleet andere werking.
Graag uitleg Dick, want dit zaait verwarring.
Dat is dus mijn vraag Dick, hoe gezond is het om deze "chloorkip" enkele dagen per week te eten en dat over een aantal jaar? Daar wordt nooit onderzoek naar gedaan toch? Pas als het te laat is en men erachter komt dat iets toch niet zo gezond blijkt te zijn gaan ze bedenken dat het toch niet zo handig was, dan is terugdraaien niet meer te doen. Willen we dat? Ik niet, ik zou liever zien dat de kippen op een normale manier groot gebracht worden, zodat ze van zichzelf al gezonder zijn en daardoor ons niet ziek maken. Als ik dan wat meer moet betalen, prima, maar dan weet ik wel dat alle kippen die te koop zijn goed behandeld zijn en niet alleen biologische kip die vaak 3 tot 5 keer duurder is.
Je krijgt chloor zelfs per infuus van de dokter, Astrid.
Niet dat ik zo'n voorstander ben van chloorkip, maar de gemiddelde Nederlander neemt zelfs elke dag zo'n 9 gram NaCl tot zich...
Eeeeeeeeeeeeeennnnnnnnnn............als ze nu elke dag een stukje kip op die manier behandeld hebben en opeten, wat voor klachten krijgen ze dan lichamelijk na 2-5-10 jaar? Volgens mij is en blijft chloor nog steeds schadelijk voor de gezondheid, verschil met pure chloor(zelfs wat we in flessen oor de wc koopt is niet puur dacht ik?) en waar de kip mee behandeld is zal de hoge concentratie zijn? maar nog steeds geen gezond product lijkt me. 1x proeven prima, maar ik zou me er toch echt absoluut niet aan willen wagen om het een paar keer per week te eten. Als je de wc schoonmaakt hoor je al rubberen handschoenen en een mondkapje op te hebben, gewoon vanwege de schadelijkheid, zou je dat, ook al zou het hoogverdund zijn, willen eten?