Mijn zoontje komt net binnenrennen met een recept van de buurvrouw: Löwenzahnhonig! oftewel Paardenbloemenhoning. hij is er verzot op: "Mama, dit jaar móet je het echt gaan maken hoor! Ga je mee???" Hier in de Schnee-Eifel beginnen op dit moment namelijk de paardenbloemen te bloeien. Niet alleen de weilanden worden knalgeel maar ook ramen, auto's, werkelijk alles wat buitenstaat word bedekt onder een fijne gele poeder. De was hoef je echt niet buiten te hangen...

Vergeten is wat men allemaal met paardenbloemen kan doen! "Taraxacum officinalis" de botanische naam zegt het al. Officinalis betekent dat paardebloemen een geneeskrachtige werking hebben. Gebruikt worden de bladeren en de wortel: De paardebloem heeft o.a. een ontgiftende werking, is goed voor lever en gal, werkt mild laxerend, zit vol met vitaminen en helpt tegen chronische pijnklachten, reumatiek, artritis en oog- en huidaandoeningen.

In Nederland kent men de Paardenbloem ook onder de namen Leeuwentand en Pissebloem. Niet vreemd eigenlijk als je weet dat de Duitsers de plant Löwenzahn noemen, de Engelsen "Dandelion" en de Spanjaarden "Diente de leon". De Fransen noemen deze plant "Pissenlit", wat slaat op de vochtafdrijvende werking en niet op de pissebed, diertjes die volgens de Middeleeuwse volksgeneeskunde ook werden gebruikt om het urineren te bevorderen, meld Wikipedia.

De meesten kennen de paardenbloem alleen als lastig onkruid. Dat dacht ik ook, tot ik in de Eifel kwam wonen en zag dat de buurvrouwen elk jaar begin mei paardenbloemen gingen plukken.
Ook de jonge blaadjes worden gegeten, sommige boerenvrouwen hebben speciaal "onbespoten" paardenbloemen in hun moestuin. Toen ik nog in Nederland woonde zag ik vaak turkse vrouwen in ons weiland paardenbloemenblaadjes plukken. "Molsla, salade voor de armen" werd er gezegd. Raar eigenlijk, dat het voedsel wat je gewoon van de straat kan halen in deze tijd te min voor ons geworden is!

Net als veel andere oudere boerinnen hier in de buurt roerbakt buurvrouw de jonge blaadjes, en mengt dat met gebakken spekstukjes en uien. Ze is er verzot op, vertelde ze me vorige week nog "Heerlijk bij de Rompertjes (aardappelen in de schil gekookt)!!! En wat dacht je van stampot? De ongeopende bloemknoppen smaken, roergebakken met spekjes en ui, ook heel lekker.
Jonge paardenbloembladeren kan je het beste plukken vòòrdat de plant bloeit. Fijnsnijden en door de sla mengen, heerlijk!

Hier in de Eifel was men nog niet zo lang geleden te arm voor echte koffie dus werd, net als bij de cichorei en eikeltjes, ook van paardenbloemwortel "koffie" gemaakt. De smaak moet best lekker zijn is me verteld.

Het recept voor Paardenbloemhoning van mijn buurvrouw (geen echte honing maar siroop):

350 gram vers geplukte paardenbloemen, 2 kg. rietsuiker en 2 bio-citroenen
Van de bloemen alle groene delen weghalen. De citroenen in 4 stukken snijden en samen met de bloemen 30 minuten lang in 1 liter water koken. Het geheel door een fijne zeef drukken. Rietsuiker er doorheen roeren en een uur op laag vuur laten pruttelen. Liefst zo weinig mogelijk roeren. De honing is klaar als het geleivormig is. Meteen kleine glazen potten tot aan de rand vullen, goed sluiten en op zijn kop wegzetten. Heerlijk op brood!

Wij Nederlanders denken dan ook aan pannekoeken.
Tips: doe een takje bloeiende rozemarijn of tijm in de potjes. Ziet er niet alleen leuk uit maar geeft ook een heerlijke smaak!
Wil je paardenbloemjam, vervang dan de suiker door geleersuiker

Op internet kan je genoeg andere recepten vinden.

Zeg nu zelf: is dit zwaar onderschatte "On"kruid, zoals de meeste mensen de paardenbloem zien, geen ode waard?

PAARDENBLOEM
Mijn goud van deze morgen was
Een paardebloem, op groener gras
Dan ik tevoren ergens zag.
Zijn geel gaf klaarte aan mijn dag
Die als met aarzeling begon
Over het gaas van het gazon.

Ik bleef urenlang, nadat ik van
Hier naar mijn werk liep, in zijn ban.
Maar toen ik in de schemering
Op huis aan door het grasland ging
Zag ik tot mijn verbazing dat
Hij plots onder een pluisbol zat

Van ragfijn haar en iele twijn,
Bijn schetsmatig. Ik blies zijn
Veerlichte zaadjes op de wind
Gelijk ik vroeger deed als kind,
Want op het eind waait alles on-
Barmhartig weg wat men ooit won.

Anton van Wilderode
Fotocredits: a-hassler
Dit artikel afdrukken