Varkens in Nood haalt de Britse actie Turn your Nose Up naar Nederland. Bekende mensen halen hun neus op voor industrievarkens en vertellen waarom. Wakker Dier houdt het bewustzijn van mensen actief met een Foute BBQ-campagne.
Met de actie #turnyournoseup vraagt Varkens in Nood consumenten voor eens en altijd te besluiten goedkoop varkensvlees te laten staan, en om die beslissing te delen met de wereld. En wel door een selfie te maken met opgetrokken neus, en die te uploaden op de turnyournoseup-pagina.
'Betaal een kwart meer'
De Britse serie Bekende Mensen zit sterk in elkaar vanuit de boodschap 'betaal een kwart meer en alle varkens leven veel beter'. Of dat milieutechnisch helemaal waar is, valt te betwijfelen omdat extensieve houderijvormen een grotere milieu-impact hebben. Het is dus niet alleen een kwestie van 'we vragen je niet geen vlees meer te eten, maar wel om er meer voor te betalen'.
De foutste
Wakker Dier lanceerde gisteren een campagne tegen de foutste BBQ-reclame. "Supermarkten" zegt deze NGO, maken in de zomer massaal reclame voor barbecuevlees. Met mooie slogans, gezellige foto’s en barbecuestickers op het (veel te) goedkope vlees stimuleren ze ons om lekker vaak en veel te barbecueën. Maar hoe leuk ze het ook verpakken: veel barbecue-aanbiedingen zijn kiloknallers.
Vlees van dieren die vaak opgepropt in een dichte stal leven, in de verstikkende ammoniaklucht van hun eigen uitwerpselen. Om deze zwarte kant van barbecuevlees aan het licht te brengen, organiseren we dit jaar de verkiezing van de Foutste BBQ-Reclame. Welke supermarktreclame verdient volgens jou deze titel?"
Hier kun je stemmen.
Haal je je neus op of ga je stemmen? Misschien doe je wel allebei of juist geen van beide. Feit is dat dergelijke acties zelfs in de vakantieperiode niet meer uit ons bewustzijn weg te denken zijn.
Dit artikel afdrukken
'Betaal een kwart meer'
De Britse serie Bekende Mensen zit sterk in elkaar vanuit de boodschap 'betaal een kwart meer en alle varkens leven veel beter'. Of dat milieutechnisch helemaal waar is, valt te betwijfelen omdat extensieve houderijvormen een grotere milieu-impact hebben. Het is dus niet alleen een kwestie van 'we vragen je niet geen vlees meer te eten, maar wel om er meer voor te betalen'.
De foutste
Wakker Dier lanceerde gisteren een campagne tegen de foutste BBQ-reclame. "Supermarkten" zegt deze NGO, maken in de zomer massaal reclame voor barbecuevlees. Met mooie slogans, gezellige foto’s en barbecuestickers op het (veel te) goedkope vlees stimuleren ze ons om lekker vaak en veel te barbecueën. Maar hoe leuk ze het ook verpakken: veel barbecue-aanbiedingen zijn kiloknallers.
Vlees van dieren die vaak opgepropt in een dichte stal leven, in de verstikkende ammoniaklucht van hun eigen uitwerpselen. Om deze zwarte kant van barbecuevlees aan het licht te brengen, organiseren we dit jaar de verkiezing van de Foutste BBQ-Reclame. Welke supermarktreclame verdient volgens jou deze titel?"
Hier kun je stemmen.
Haal je je neus op of ga je stemmen? Misschien doe je wel allebei of juist geen van beide. Feit is dat dergelijke acties zelfs in de vakantieperiode niet meer uit ons bewustzijn weg te denken zijn.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Sander, Alexander Fleming, de ontdekker van penicilline, heeft al gewaarschuwd voor het risico van resistentie. Dat is dus inderdaad niks nieuws.
Nieuwer zijn de resistente bacteriën die van vee overgaan op mensen. Over MRSA was in 2011 voldoende bekend om het op te nemen als (toegevoegd) doel van verduurzaming van de varkenshouderij.
Dat is meer een misser van Varkansen/WUR dan van een student beleidswetenschappen.
Blij dat we het eens zijn Wouter.
Antibioticaresistentie bestond natuurlijk al veel langer. Strikt genomen bij de uitvinding van antibiotica.
En zoals je het terecht beschrijft komt het an sich niet voor in de brochure Varkansen.
Behalve als je zelf doorzoekt en doorvraagt naar problematiek in een sector, en zeker zoals jij het nu doet, met de kennis van nu is dat makkelijker.
Maar als student beleidswetenschappen weet je niet wat je niet weet, omdat je een min of meer proces-studie doet.
Als ik afgestudeerd was aan de WUR ipv de UvA zou je misschien hardere conclusies kunnen trekken over het al dan niet vinden van de problematiek rondom antibioticaresistentie en het dan koppelen aan het begrip duurzaamheid.
Want dat is nog eens de volgende stap. Zou je in 2011, of in 2003 zoals jij stelt dat er al voldoende over bekend was, of zelfs nu het oplossen van de problematiek rondom antibioticaresistentie onder 'verduurzaming' laten vallen?
Welk probleem in welke sector dan ook zou er dan niet onder verduurzaming van die betreffende sector vallen?
Problematiek rondom ZZP'ers in de bouw, dat is echt verduurzaming van die sector.
Arbo omstandigheden in de zorg? Onderdeel van verduurzaming van de zorgsector.
Chroomverf gebruik bij defensie? Daar moet binnen de verduurzaming van de landmacht écht iets aan gedaan worden.
Sander, uit de WUR brochure Varkansen (2010, voorwoord Gerda Verburg) citeer ik:
"Het bedrijf:
• voorziet in de behoeften van het dier
• houdt dieren gezond
• is maatschappelijk gewaardeerd
• sluit kringlopen
• produceert energie
• minimaliseert emissies
• is aantrekkelijk om in te werken
• heeft een sterke concurrentiepositie"
Mij dunkt dat AB-resistentie in elk geval iets te maken heeft met maatschappelijke waardering en aantrekkelijkheid om in te werken. Bovendien ontbreekt het criterium volksgezondheid.
Veegerelateerde MRSA was al bekend in 2003. Varkenshouders werden, toen jij je scriptie schreef in 2011, in ziekenhuizen geïsoleerd verpleegd.
Dus ja, er miste toch echt iets in Varkansen.
En dat is ook relevant voor jouw procesvraag "welke actoren moeten samenwerken": daarbij hadden de ziekenhuizen niet mogen ontbreken.
Hoi Wouter,
In 2011 toen ik als masterstudent mijn interviews deed en literatuurstudie uitvoerde kwam dat niet op de radar.
Dat zegt wellicht iets, of over mijn onderzoeksvaardigheden van mij destijds of hoe bekend cq urgent het onderwerp was binnen het thema van verduurzaming was.
Want zoals je hebt gelezen leun ik i. de scriptie qua inhoud zwaar op de 4p's van Wageningen destijds.
Als beleidswetenschapper in spé ging het mij niet om alle inhoudelijke aspecten te duiden, maar meer hoe het proces van verduurzaming binnen het theoretisch model van Rotmans e.a. te plaatsen en dat model ook te toetsen.
Hoe wel ik nu de machtsvraagstukken anders zou belichten zou antibiotica resistentie ook nu niet uitvoerig aan bod komen.
Heel kort door de bocht gezegd: als politicoloog had ik deze scriptie net zo goed over de verduurzaming van de bouw kunnen schrijven. En dan was er vast een inhoudelijk onderwerp (uitbuiting zzp'ers in maar iets te noemen) wat ik niet uitvoerig zou belichten, omdat het over het proces van verduurzaming zou gaan. Maar anno nu zeker als onderwerp gezien zou worden binnen het containerbegrip verduurzaming.
Dus de vraag die je me stelt is een onjuiste. Die zou moeten zijn: Zouden de actoren iets moeten doen aan antibioticaresistentie. Ja, als je antibioticaresistentie als integraal onderdeel van duurzaamheid ziet.
Het antwoord is nee in het licht van mijn scriptie, waar de definitie van duurzaamheid is de 4p's van Varkansen.
Het onderwerp van mijn scriptie was namelijk niet om een kritische literatuurstudie te maken van alle duurzaamheidsaspecten van de varkenshouderij.
Dus wat je vraagt is heel goed te rijmen.
Sander, je scriptie gaat over "welke actoren met elkaar moeten werken en welke kansen er zijn voor verduurzaming vanuit een beleidsinvalshoek. En niet [..] over antibioticaresistentie."
Die twee zinnen kan ik niet goed met elkaar rijmen. Of denk je dat je verduurzaming kunt bereiken zonder iets te doen aan antibioticaresistentie?