Het oude vertrouwde Nederlandse EKO-keurmerk is zinloos geworden nu er vanaf 1 juli een Europees keurmerk is. Het Nederlandse EKO ziet een nieuwe toekomst voor zichzelf. Niet als gewoon biologisch, maar als 'duurzaam' biologisch. Kennelijk was het dat niet, maar wordt het dat nu wel. Mark Soetman stelt voor EKO af te schaffen.
In het woud van keurmerken dat zich nog wekelijks uitbreidt, staan een paar oude reuzen. Biologisch is daarvan zonder twijfel de dikste. Ontstaan vanuit de gedachte dat de mens meer essentiële stoffen en minder gif in zijn lichaam zou moeten krijgen, maar gaandeweg uitgebreid met steeds meer eisen om uit te groeien tot wat het nu is: een rigide stelsel van regels die de consument overwegend niet kent maar wel blindelings vertrouwt als zijnde ‘de beste keus’.
Kennis en consumenten gaan niet hand in hand. Daar is op Foodlog al het nodige over gezegd. Alle openhartige kritiek hier ten spijt, de goegemeente gaat nog steeds op dezelfde manier naar zijn grootgrutter en koopt biologisch om daarmee de natuur en zichzelf te redden. Toch is dat niet juist, want biologisch is niet duurzaam. Het heeft lagere rendementen en kan daarom minder mensen voeden, terwijl het harder aan de beschikbare productiecapaciteit moet trekken.
Nu biologisch Europees wordt, gebeurt er iets geks.
Het blaadje met de groene sterretjes pakt alle nationale biologische stokjes over. Alles wordt ‘organic’ in plaats van ‘biologisch’. Daarmee komt een einde aan het zo bekende zwarte ‘EKO’ keurmerk dat tot op heden in Nederland garandeerde dat een product echt biologisch was.
Maar zo zien de hoeders van het Nederlandse keurmerk het niet. Hun promotie-organisatie Bionext heeft besloten vast te houden aan het logo en de kwadratuur van de cirkel uit te voeren. Bionext gaat biologisch en duurzaamheid te verbinden. Fijn dat ze daarmee toegeven dat die twee nooit hetzelfde zijn geweest. Maar wat moeten we daar als consumenten daarmee? We wisten immers al niet dat biologisch/EKO niet duurzaam is. De nieuwe definitie van EKO zal hoogstwaarschijnlijk dan ook onder de radar van ons bewustzijn blijven. Het is alsof de trouwe Golf-rijder na een beurtje ineens Frans rijdt, met een andere motor en chassis, maar daar niets van zal weten. Tenzij hij de moeite neemt om wat langer te kijken natuurlijk, maar valt dat te verwachten?
In Trouw zegt Bionext: "We gaan die verwachting van de consument gauw inlossen", belooft directeur Bavo van den Idsert van Bionext (de koepel van de biologische sector). Het huidige EKO-keurmerk wordt straks voor de combinatie biologisch én duurzaam gebruikt. "We zijn nu bezig met de nieuwe regels."
Welke verwachting? Vindt Bionext het zonde van het keurmerk? Hopen ze ‘even snel’ biologisch duurzaam te maken? Of willen de mensen van Bionext graag hun baantjes houden?
Het is moeilijk om de consument te bereiken met duurzame informatie. Dat kan elke marketeer je vertellen. En nu gaan we proberen om het oudste en bekendste keurmerk te vullen met nieuwe waarden? En dan dat weer uitleggen aan die arme consument? Het maakt het er allemaal niet geloofwaardiger op.
Wat is er tegen opheffen? Neem gewoon de goede vondsten uit de vele praktijkjaren biologische landbouw en veeteelt mee naar een nieuw ontwerp en gooi de rest weg.
Het enige voordeel van het EKO-initiatief zou kunnen zijn dat de biologische boeren experimenteerruimte wordt geboden voor duurzame verbeteringen. ‘Lebensraum’, dat is nodig. Daar zijn regels precies de verkeerde oplossing voor. EKO is dood en het nieuwe EKO zit op een verkeerd spoor.
Fotocredits: het nieuwe logo voor duurzaam EKO, EKO
Dit artikel afdrukken
Kennis en consumenten gaan niet hand in hand. Daar is op Foodlog al het nodige over gezegd. Alle openhartige kritiek hier ten spijt, de goegemeente gaat nog steeds op dezelfde manier naar zijn grootgrutter en koopt biologisch om daarmee de natuur en zichzelf te redden. Toch is dat niet juist, want biologisch is niet duurzaam. Het heeft lagere rendementen en kan daarom minder mensen voeden, terwijl het harder aan de beschikbare productiecapaciteit moet trekken.
Nu biologisch Europees wordt, gebeurt er iets geks.
Het blaadje met de groene sterretjes pakt alle nationale biologische stokjes over. Alles wordt ‘organic’ in plaats van ‘biologisch’. Daarmee komt een einde aan het zo bekende zwarte ‘EKO’ keurmerk dat tot op heden in Nederland garandeerde dat een product echt biologisch was.
Maar zo zien de hoeders van het Nederlandse keurmerk het niet. Hun promotie-organisatie Bionext heeft besloten vast te houden aan het logo en de kwadratuur van de cirkel uit te voeren. Bionext gaat biologisch en duurzaamheid te verbinden. Fijn dat ze daarmee toegeven dat die twee nooit hetzelfde zijn geweest. Maar wat moeten we daar als consumenten daarmee? We wisten immers al niet dat biologisch/EKO niet duurzaam is. De nieuwe definitie van EKO zal hoogstwaarschijnlijk dan ook onder de radar van ons bewustzijn blijven. Het is alsof de trouwe Golf-rijder na een beurtje ineens Frans rijdt, met een andere motor en chassis, maar daar niets van zal weten. Tenzij hij de moeite neemt om wat langer te kijken natuurlijk, maar valt dat te verwachten?
In Trouw zegt Bionext: "We gaan die verwachting van de consument gauw inlossen", belooft directeur Bavo van den Idsert van Bionext (de koepel van de biologische sector). Het huidige EKO-keurmerk wordt straks voor de combinatie biologisch én duurzaam gebruikt. "We zijn nu bezig met de nieuwe regels."
Welke verwachting? Vindt Bionext het zonde van het keurmerk? Hopen ze ‘even snel’ biologisch duurzaam te maken? Of willen de mensen van Bionext graag hun baantjes houden?
Het is moeilijk om de consument te bereiken met duurzame informatie. Dat kan elke marketeer je vertellen. En nu gaan we proberen om het oudste en bekendste keurmerk te vullen met nieuwe waarden? En dan dat weer uitleggen aan die arme consument? Het maakt het er allemaal niet geloofwaardiger op.
Wat is er tegen opheffen? Neem gewoon de goede vondsten uit de vele praktijkjaren biologische landbouw en veeteelt mee naar een nieuw ontwerp en gooi de rest weg.
Het enige voordeel van het EKO-initiatief zou kunnen zijn dat de biologische boeren experimenteerruimte wordt geboden voor duurzame verbeteringen. ‘Lebensraum’, dat is nodig. Daar zijn regels precies de verkeerde oplossing voor. EKO is dood en het nieuwe EKO zit op een verkeerd spoor.
Fotocredits: het nieuwe logo voor duurzaam EKO, EKO
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Jullie weten dat duurzaam een hol begrip is zonder onderbouwing, zonder normen, zonder een gezamenlijk gedragen fundament. Ik heb al eens betoogd om voor duurzaam 'huuh huuk barbatruuk'' in te vullen. Dan is dit verhaal van Mark gelijk wat het is.
Ik ben een bioboer en heb tot dusver niets beters kunnen vinden dat in de richting van duurzaam gaat dan EKO. De stelling dat EKO niet duurzaam is in flauw. Er zijn bedrijven die dat wellicht niet zijn in de visie op duurzaam van Mark. Die is toch vooral gerelateerd aan productie. Dat is immers het verwijt. Hij weet echter best dat de lange termijn kosten/effectenkant van gangbaar duurzaam wel eens beperkend kunnen zijn. Ik denk ook dat het beeld van de biologische landbouw bij de meesten nog kleinschalig is en romantisch (zoals mijn bedrijf). Maar dat hoeft helemaal niet. Elk bedrijf kan modern en grotere schaal combineren met biologisch.
Ik twijfel ook wel eens aan het EKO merk, omdat ik de regels te gedetailleerd vind. Ik vind Organic een beter begrip. Toch is het een herkenbaar logo dat ergens voor staat. Voor een op kringloop en bodembescherming en diervriendelijkheid gebaseerde landbouw.
Voor de meeste (quasi) duurzaamheidsclaims is geen enkele basis. Het LEI noemt scharrelkippen duurzaam. Louise Fresco noemt de plofkip duurzaam.
Als we EKO moeten wegdoen dan alleen als er iets beters is. Dat is er niet en, naar mijn mening, komt dat er ook niet gauw. Want een algemeen erkend duurzaamheidslogo is een illusie. Tenzij je in Barbapapaland woont.
Een onderzoekster uit Wageningen die niet van plof bleek te houden, constateerde onlangs net als Fresco (en ikzelf al jaren geleden) dat plof duurzaam is. Kennelijk gaat het ergens anders over.
Tijdens het verjaarsfeestje van CLM vorig jaar in Artis gaf ik een simpele definitie van duurzaam, want die is er natuurlijk best: duurzaam is het eerlijk verdelen van de buit op aarde en het ervoor zorgen dat we nog een tijdje door kunnen zonder oorlog. Dat laatste lukt alleen als we elkaars keuzen en de werkelijkheid in het oog houden en respecteren en het op zijn minst daarover eens kunnen zijn.
Veel ingewikkelder is het niet. De realiteit klinkt alleen niet zo fijn. Daarom is het helaas toch ingewikkeld.
Je illustreert het probleem perfect. Jij maakt van duurzaam een (geo)socio-politiek begrip, inclusief oorlogsvrijverklaring. Brundtland had toch een andere definitie. Toch iets meer over de draagkracht van het eco-systeem. Maar goed mag jouw verdeling ten koste gaan van het dier (plofkip) of de natuur (is dat ook buit?). Laten we daarom democratie, verdeling, diervriendelijkheid, milieuimpact afzonderlijk beoordelen.
Henk, ook Brundtland komt in mijn definitie voor in dat woordje 'werkelijkheid'. We kunnen het ecosysteem niet door zijn grenzen heen duwen. Ik denk dat de grote 'divide' bestaat tussen humanisten en ecologisten. Ik denk dat ook Brundtlands definitie een humanistische en dus geen ecologistische is.
Ik ben een humanist, terwijl ik het liefst heel weinig mensen om me heen hebt. Alleen af en toe. Diep in mijn hart ben ik waarschijnlijk ook een ecologist. Maar ja, hoe kun je er een paar miljard mensen kwijtraken? Ik denk dat we noodzakelijk humanist moeten zijn. Daarom onderschrijf ik de Brundtlanddefinitie.
Ik wist niet eens dat EKO het keurmerk voor biologisch was, kenjenagaan.
Goed dat het nu gewoon organic gaat heten, dat snap ik tenminste.