Oud-minister Bot is duidelijk over huidig staatssecretaris Bleker van Landbouw: die taxeert de belangen van Nederland verkeerd. Hij zegt het keurig, maar bedoelt het wel zo.
Het AGD schrijft:
Tijdens een werkbezoek van de vaste Kamercommissie voor Landbouw van de Tweede Kamer aan Friesland, adviseerde Bot om de onderhandelingen stevig in te zetten. Het Nederlandse budget voor het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) wordt vanaf 2014 met bijna 8 procent verlaagd. De daling is in Nederland sterker dan in andere lidstaten. Is hier nog iets aan te doen?
“Nederland moet de onderhandelingen over het Nederlandse budget stevig inzetten. Nederland wordt veel meer gekort dan andere lidstaten. We moeten inzetten op gelijke monniken, gelijke kappen.”
(Lees verder op agd.nl).
Daarmee bekritiseert hij staatsscretaris Henk Bleker van Landbouw die tevreden is met een daling van de gelden die naar Nederland vloeien ten gunste van de nieuwe lidstaten en nieuwe doelstellingen van het beleid. Pak wat je pakken kunt, want daar heb je gegeven je gevestigde belangen recht op, zegt Bot.
De nieuwe doelstellingen van het Europese Landbouwbeleid zijn gericht op vergroening en steun aan nieuwe lidstaten opdat die zich agrarisch beter kunnen ontwikkelen. Op Bleker is in Nederland veel kritiek omdat hij eerder zou ontgroenen dan vergroenen. Bot keert dat om: als je je gevestigde belangen niet overeind houdt kun je niet vergroenen.
Het is een boeiende situatie. Terwijl ambtenaren en EU-commissaris Dacian Ciolos probeerden de 50 miljard Euro van het EU-landbouwbeleid anders te besteden, zijn politici bezig de bordjes te verhangen maar het budget zo veel mogelijk net zo te laten neerkomen als nu. Logisch, want je kunt wat in 50 jaar is opgebouwd niet even helemaal veranderen. Hooguit accepteert Bleker wat meer lichte veranderingspijn dan Bot.
Onderwijl maakt YFM, de Nederlandse jeugdafdeling van SlowFood, zich druk over het nieuwe gemeenschappelijk landbouwbeleid. In onderstaand filmpje komt Samuel Levie erachter dat een jonge boer net zo praat als Nederlands oude EU-landbouwbaas Sicco Mansholt in de jaren '60 van de vorige eeuw en ziet hij dat Joris Lohman, een jonge YFM'er, denkt dat voedsel en gevestigde economie niet zoveel met elkaar te maken zouden moeten hebben en dat Nederland best flink wat productie zou kunnen opgeven.
De jeugd heeft idealen en wordt niet gehinderd door praktische kennis. Zowel de oude als de jonge rotten in het vak letten op de centen. Daartussen zit niet zoveel. Logisch, want daar is economisch helemaal geen ruimte voor.
fotocredits: RTL
Dit artikel afdrukken
Tijdens een werkbezoek van de vaste Kamercommissie voor Landbouw van de Tweede Kamer aan Friesland, adviseerde Bot om de onderhandelingen stevig in te zetten. Het Nederlandse budget voor het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) wordt vanaf 2014 met bijna 8 procent verlaagd. De daling is in Nederland sterker dan in andere lidstaten. Is hier nog iets aan te doen?
“Nederland moet de onderhandelingen over het Nederlandse budget stevig inzetten. Nederland wordt veel meer gekort dan andere lidstaten. We moeten inzetten op gelijke monniken, gelijke kappen.”
(Lees verder op agd.nl).
Daarmee bekritiseert hij staatsscretaris Henk Bleker van Landbouw die tevreden is met een daling van de gelden die naar Nederland vloeien ten gunste van de nieuwe lidstaten en nieuwe doelstellingen van het beleid. Pak wat je pakken kunt, want daar heb je gegeven je gevestigde belangen recht op, zegt Bot.
De nieuwe doelstellingen van het Europese Landbouwbeleid zijn gericht op vergroening en steun aan nieuwe lidstaten opdat die zich agrarisch beter kunnen ontwikkelen. Op Bleker is in Nederland veel kritiek omdat hij eerder zou ontgroenen dan vergroenen. Bot keert dat om: als je je gevestigde belangen niet overeind houdt kun je niet vergroenen.
Het is een boeiende situatie. Terwijl ambtenaren en EU-commissaris Dacian Ciolos probeerden de 50 miljard Euro van het EU-landbouwbeleid anders te besteden, zijn politici bezig de bordjes te verhangen maar het budget zo veel mogelijk net zo te laten neerkomen als nu. Logisch, want je kunt wat in 50 jaar is opgebouwd niet even helemaal veranderen. Hooguit accepteert Bleker wat meer lichte veranderingspijn dan Bot.
Onderwijl maakt YFM, de Nederlandse jeugdafdeling van SlowFood, zich druk over het nieuwe gemeenschappelijk landbouwbeleid. In onderstaand filmpje komt Samuel Levie erachter dat een jonge boer net zo praat als Nederlands oude EU-landbouwbaas Sicco Mansholt in de jaren '60 van de vorige eeuw en ziet hij dat Joris Lohman, een jonge YFM'er, denkt dat voedsel en gevestigde economie niet zoveel met elkaar te maken zouden moeten hebben en dat Nederland best flink wat productie zou kunnen opgeven.
De jeugd heeft idealen en wordt niet gehinderd door praktische kennis. Zowel de oude als de jonge rotten in het vak letten op de centen. Daartussen zit niet zoveel. Logisch, want daar is economisch helemaal geen ruimte voor.
fotocredits: RTL
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Er zit een wereld van verschillende denkbeelden achter dit interview. Is het een oud-minister die terug kijkt op een heldhaftig verleden waarin hij er voor zorgde dat het Europa van de ideeen steeds meer het Europa van de spreadsheets werd? En misschien had hij wel gelijk, toen. Maar ik hoop dat wijsheid met jaren komt en ik zie Ben Bot als een wijs man, vandaar dat ik me afvraag waarom nu zo hard op de pegels inzetten nu we zoveel nieuwe ideeen nodig hebben en zoveel mogelijk landbouwjobs in de armere EU lidstaten?
Joris Baecke en ik praten inderdaad nogal langs elkaar heen in dit gesprek. De moeilijkheid van 'revolutie in het voedselsysteem' willen; eigenlijk moet je het niet te goed snappen, want dan word je overal genuanceerd in. Maar ongefundeerde uitspraken doen komt ook niemand verder mee.
Maar is het alleen idealistisch om te voelen dat het anders moet, dat voedsel niet onderhevig zou moeten zijn aan een vrije markt, als eerste levensbehoefte? Is het onrealistisch om te zeggen dat we naar een voedselbeleid toe zouden moeten, in plaats van een landbouwbeleid? Misschien. Om ons heen brokkelen de financiele 'systemen' af of storten in elkaar. Ik blijf onderzoeken en mijn mening bijstellen maar probeer ook vanuit gevoel te spreken.
Peter, volg het spoor. Bot treedt hier mogelijk niet op als oud-minister met een 'per ongelukke' mening maar als ... arbeider in een lobbyistencase. De vraag is wat die lobby wil en waarom. Los van de centen die voor dat interventiewerk worden betaald dus.
Joris, idealisme is goed en moet. Jouw voornaamgenoot heb ik nog nooit gesproken, maar als ik hem hoor begrijp ik hem. Als ik jou hoor begrijp ik je ook. Ik begrijp ook waarom jullie elkaar misverstaan. Hij heeft een bedrijf en jij niet. Hij woont in Zeeuws-Vlaanderen en jij kijkt naar de wereld vanuit Amsterdam. Hij weet dat goedkoop eten welvaart maakt en weet als boer dat overheden dat moeten willen. Jullie zijn van dezelfde leeftijdsklasse, maar anders geworteld. Daarin zitten oneindige verschillen van zien.
En dan opeens klinkt het hard: hij snapt wat geld is, omdat hij weet hoeveel moeite het maken van eten, cq. het telen en fokken, kost. Hij weet dat het efficient kan. Jij denkt dat een zelfvoorzienend Nederland nog steeds jouw Iphone en Macbook mogelijk gaat maken. Tussen die twee standpunten en gevoelens zit de harde sociaal-economische werkelijkheid.
Zolang ik dit "NEDERLANDERS GOOIEN VOOR 2,5 MILJARD AAN ETEN WEG" lees denk ik dat eten wel een tikkie duurder zou kunnen zijn. Zonder iphone restricties. En als mensen werkelijk iets voelen bij hun eten en er waarde aan toekennen is dat ook geen enkel punt. Dan WILLEN ze iets meer betalen omdat ze anders denken dat het niet goed zit. Nog een beetje werk aan de winkel ;-)