1 min
Vandaag introduceert de Youth Food Movement in samenwerking met het Nederlands Agrarisch JongerenKontakt een serie videoblogs over het gemeenschappelijk landbouwbeleid. Hun combinatie is pikant. YFM, onderdeel van Slow Food, wil 'het voedselsysteem' veranderen. Daarvoor is, zegt Joris Lohman vandaag in Trouw, 'een revolutionair plan nodig'. De jonge NAJK boeren willen kunnen groeien. Zij weten dat ze geld moeten verdienen in plaats van revolutie te maken. Een boerenbedrijf van je ouders overnemen doe je op dit moment niet vanwege de florissante economische vooruitzichten.
De productie wordt gefinancierd door het ministerie van EL&I.
Op de website van YFM valt te lezen:
In het videoblog gaat stadsjongen Samuel Levie op zoek naar generatiegenoten die te maken krijgen met het nieuwe GLB na 2013. Boeren en voedselproducenten. Wie zijn deze jonge mensen? Waarom willen jongeren eigenlijk nog boer worden? Voor welke problemen moet een nieuw GLB oplossingen bieden? En op welke manier hebben we dagelijks te maken met de effecten van het GLB? Via persoonlijke portretten worden de wensen, dromen en verwachtingen rond een nieuw GLB in beeld gebracht en in de laatste aflevering besproken met Staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw & Innovatie: Henk Bleker.
Het is een bijzondere samenwerking tussen de YFM en de NAJK. Op een aantal punten verschillende standpunten van de beide organisaties fundamenteel. Deze verschillen zullen voornamelijk worden besproken in de aflevering over voedselzekerheid. 'Het is bijzonder te kunnen samenwerken met de NAJK. Wij leren er veel van en zijn misschien anders tegen de landbouw aan gaan kijken', zeggen Samuel Levie en Joris Lohman van de YFM. 'Maar zij zullen ook anders over bepaalde dingen gaan nadenken, juist door de vragen die wij stellen. Het is belangrijk dat jonge mensen de handen ineen slaan, en het debat over de toekomst van het voedsel samen voeren, boer en consument.'
De trailer voor de serie:
Dit artikel afdrukken
In het videoblog gaat stadsjongen Samuel Levie op zoek naar generatiegenoten die te maken krijgen met het nieuwe GLB na 2013. Boeren en voedselproducenten. Wie zijn deze jonge mensen? Waarom willen jongeren eigenlijk nog boer worden? Voor welke problemen moet een nieuw GLB oplossingen bieden? En op welke manier hebben we dagelijks te maken met de effecten van het GLB? Via persoonlijke portretten worden de wensen, dromen en verwachtingen rond een nieuw GLB in beeld gebracht en in de laatste aflevering besproken met Staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw & Innovatie: Henk Bleker.
Het is een bijzondere samenwerking tussen de YFM en de NAJK. Op een aantal punten verschillende standpunten van de beide organisaties fundamenteel. Deze verschillen zullen voornamelijk worden besproken in de aflevering over voedselzekerheid. 'Het is bijzonder te kunnen samenwerken met de NAJK. Wij leren er veel van en zijn misschien anders tegen de landbouw aan gaan kijken', zeggen Samuel Levie en Joris Lohman van de YFM. 'Maar zij zullen ook anders over bepaalde dingen gaan nadenken, juist door de vragen die wij stellen. Het is belangrijk dat jonge mensen de handen ineen slaan, en het debat over de toekomst van het voedsel samen voeren, boer en consument.'
De trailer voor de serie:
GLB - de Toekomst van ons Voedsel from ToekomstGLB on Vimeo.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
@Piet. Interessante invalshoek. Als je veel toeristen "importeert" en die voedt, dan komt dat eigenlijk op hetzelfde neer als exporteren. In die zin is het streven van Oostenrijk naar zelfvoorziening wat misleidend.
Maar goed. De zelfvoorzieningsgraden voor Oosternijk zijn relatief laag, in de plantaardige sectoren halen ze gemiddeld 57%; voor tomaten is die bv minder dan 20%. Nu heeft Oostenrijk een soort "handelspact" met Italie: ze importeren dus veel groente/fruit en exporteren dierlijke producten, met name rundvlees en melk. De rundveesector is nl de enige sector in Oostenrijk met productie-overschot. Varkensvlees zit nog op de 100% maar zal naar verwachting dalen. Dus, antwoord op je vraag: Oosternijk kan niet alle toeristen voeden, zeker niet die in de winter. In de zomer wordt er op de "Bauernhof" natuurlijk wel van eigen land of buren gegeten. En in de winter krijg je vooral veel vlees en kartoffelsalat.
Het GLB is uiterst belangrijk voor Oosternijk omdat ongeveer 70% "benadeeld" gebied is en dus extra premies onvangt voor mn bergboeren, maar ook achterstandsgebieden in het Oosten.
Voor de overheid is landbouw erg belangrijk omdat - zoals je terecht opmerkt - het land veel geld (veel meer dan aan landbouw) verdient aan toerisme. Als het platteland niet meer toegankelijk is zal het toerisme teruglopen. De landbouw is daarom een gevoelig politiek thema in Oostenrijk.
Ik ben benieuwd wat Josien, Sam, Joris en Liesbeth vinden van de mening van GroenLinkser Bas Eickhout. Volgens hem misleidt Bleker de boel door te zeggen dat Nederland in het nieuwe GLB nu zo fors gekort wordt. Uit de eerdere commentaren blijkt dat Eickhout misschien wel niet weet de ontvangers van de subsidies zijn. Toch zit hij in de Kamer en besluit zijn partij er wel over mee.
Liesbeth, ik begrijp dat je redelijk op de hoogte bent van de Oostenrijkse landbouw.
Maar hoe zit het met die Oostenrijkse landbouw, hebben de Oostenrijkse boeren genoeg capaciteit om al die zomer- en wintertoeristen tijdens hun verblijf in Oostenrijk van eten te voorzien? Of is de situatie zo: De Oostenrijkse boeren produceren voor de locale bevolking. Maar zodra vanuit Nederland een aantal bussen met toeristen voor een week of wat vakantievieren naar Oostenrijk vertrekken . Dan rijdt daar een Nederlandse vrachtwagen met Nederlands eten en drinken achteraan, om die Nederlandse bustoeristen tijdens hun verblijf in Oostenrijk van hun natje en droogje te kunnen voorzien. GLB lijkt me dan niet onbelangrijk voor het Oostenrijkse toerisme.
De complexiteit en onduidelijkheid zit volgens mij niet zozeer in de materie maar in de wijze waarop mensen reageren. Toen Tad Patzek in zijn speech van 11 september 2007 voor de OECD in Parijs in een poging om te waarschuwen voor de doodlopende weg van de biobrandstoffen een analogie legde met Tsjernobyl werden zijn uiterst wetenschappelijke standpunten eenvoudigweg niet geaccepteerd. Het is natuurlijk zo dat iedereen recht heeft op zijn eigen mening, maar niemand heeft recht op zijn eigen feiten. wetenschap is geen democratie waarin iedereen zo maar gelijk heeft, gelijk krijgt. Hier draait alles om bewijsvoering, een rationele interpretatie van feiten in een juiste context om er op die manier achter te komen wat de meest plausibele verklaring is.
Nog even. probeerde vanavond m'n hersenen te laten wassen door Terra Madre (Slow Food hier in Oostenrijk). Het is niet gelukt, daar blijf ik toch teveel Hollander voor, maar interessant was het wel. Veel politieker ook dan in Nederland (er zat bv een politicus/ boer van De Grunen aan tafel die fel campagne voerde). Maar in tegenstelling tot wat ik hier eerder meldde, is de officiele reactie in Oosternijk op de voorstellen van Ciolos toch negatief. Zowel vanuit de overheid (die aan de kant vd "grootschalige" landbouw staat en dus tegen de korting op de 1e pijler is) als de "slow-bio-boeren" die ingezet hadden op 20% overheveling van 1e naar 2e pijler wat dus niet gelukt is. Maar alles erg politiek zoals gezegd, dus heb ik toch het gevoel dat ze wel tevreden zjn met een algemene vergroening van het landbouwbeleid.
Slow Food (ook met Paolo di Croce van S.F. International) en de "Grunen" benadrukten dat het vooral de taak is van organisaties als Slow Food om bewustwording over ons voedselsysteem en -problematiek in ieders hoofd te krijgen. Hiermee kan nl zowel de nationale politiek als het Europees Parlement worden beinvloed en dat is nieuw aan dit beleidsproces. Het werkt ook echt, Terra Madre had bv een record opkomst en ook deze bijeenkomst over het landbouwbeleid was druk bezocht. Wel vroeg ik achteraf aan Paolo of - als iedereen er zich van bewust van wordt - men dan ook weet wat voor keuze te maken. Door de hoge complexiteit en vele onduidelijkheden ("is bio nou wel of niet duurzaam etc" is dat nl nog erg lastig. Hij vond dat inderdaad nog een hele uitdaging. Ook vroeg ik of ie de filmpjes van YFM in Nederland kende en hij bleek helemaal op de hoogte! Kleine wereld, te klein, maar dat wisten we al.