Het AGD schrijft:
Tijdens een werkbezoek van de vaste Kamercommissie voor Landbouw van de Tweede Kamer aan Friesland, adviseerde Bot om de onderhandelingen stevig in te zetten. Het Nederlandse budget voor het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) wordt vanaf 2014 met bijna 8 procent verlaagd. De daling is in Nederland sterker dan in andere lidstaten. Is hier nog iets aan te doen?
“Nederland moet de onderhandelingen over het Nederlandse budget stevig inzetten. Nederland wordt veel meer gekort dan andere lidstaten. We moeten inzetten op gelijke monniken, gelijke kappen.”
(Lees verder op agd.nl).
Daarmee bekritiseert hij staatsscretaris Henk Bleker van Landbouw die tevreden is met een daling van de gelden die naar Nederland vloeien ten gunste van de nieuwe lidstaten en nieuwe doelstellingen van het beleid. Pak wat je pakken kunt, want daar heb je gegeven je gevestigde belangen recht op, zegt Bot.
De nieuwe doelstellingen van het Europese Landbouwbeleid zijn gericht op vergroening en steun aan nieuwe lidstaten opdat die zich agrarisch beter kunnen ontwikkelen. Op Bleker is in Nederland veel kritiek omdat hij eerder zou ontgroenen dan vergroenen. Bot keert dat om: als je je gevestigde belangen niet overeind houdt kun je niet vergroenen.
Het is een boeiende situatie. Terwijl ambtenaren en EU-commissaris Dacian Ciolos probeerden de 50 miljard Euro van het EU-landbouwbeleid anders te besteden, zijn politici bezig de bordjes te verhangen maar het budget zo veel mogelijk net zo te laten neerkomen als nu. Logisch, want je kunt wat in 50 jaar is opgebouwd niet even helemaal veranderen. Hooguit accepteert Bleker wat meer lichte veranderingspijn dan Bot.
Onderwijl maakt YFM, de Nederlandse jeugdafdeling van SlowFood, zich druk over het nieuwe gemeenschappelijk landbouwbeleid. In onderstaand filmpje komt Samuel Levie erachter dat een jonge boer net zo praat als Nederlands oude EU-landbouwbaas Sicco Mansholt in de jaren '60 van de vorige eeuw en ziet hij dat Joris Lohman, een jonge YFM'er, denkt dat voedsel en gevestigde economie niet zoveel met elkaar te maken zouden moeten hebben en dat Nederland best flink wat productie zou kunnen opgeven.
De jeugd heeft idealen en wordt niet gehinderd door praktische kennis. Zowel de oude als de jonge rotten in het vak letten op de centen. Daartussen zit niet zoveel. Logisch, want daar is economisch helemaal geen ruimte voor.
fotocredits: RTL
Tijdens een werkbezoek van de vaste Kamercommissie voor Landbouw van de Tweede Kamer aan Friesland, adviseerde Bot om de onderhandelingen stevig in te zetten. Het Nederlandse budget voor het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) wordt vanaf 2014 met bijna 8 procent verlaagd. De daling is in Nederland sterker dan in andere lidstaten. Is hier nog iets aan te doen?
“Nederland moet de onderhandelingen over het Nederlandse budget stevig inzetten. Nederland wordt veel meer gekort dan andere lidstaten. We moeten inzetten op gelijke monniken, gelijke kappen.”
(Lees verder op agd.nl).
Daarmee bekritiseert hij staatsscretaris Henk Bleker van Landbouw die tevreden is met een daling van de gelden die naar Nederland vloeien ten gunste van de nieuwe lidstaten en nieuwe doelstellingen van het beleid. Pak wat je pakken kunt, want daar heb je gegeven je gevestigde belangen recht op, zegt Bot.
De nieuwe doelstellingen van het Europese Landbouwbeleid zijn gericht op vergroening en steun aan nieuwe lidstaten opdat die zich agrarisch beter kunnen ontwikkelen. Op Bleker is in Nederland veel kritiek omdat hij eerder zou ontgroenen dan vergroenen. Bot keert dat om: als je je gevestigde belangen niet overeind houdt kun je niet vergroenen.
Het is een boeiende situatie. Terwijl ambtenaren en EU-commissaris Dacian Ciolos probeerden de 50 miljard Euro van het EU-landbouwbeleid anders te besteden, zijn politici bezig de bordjes te verhangen maar het budget zo veel mogelijk net zo te laten neerkomen als nu. Logisch, want je kunt wat in 50 jaar is opgebouwd niet even helemaal veranderen. Hooguit accepteert Bleker wat meer lichte veranderingspijn dan Bot.
Onderwijl maakt YFM, de Nederlandse jeugdafdeling van SlowFood, zich druk over het nieuwe gemeenschappelijk landbouwbeleid. In onderstaand filmpje komt Samuel Levie erachter dat een jonge boer net zo praat als Nederlands oude EU-landbouwbaas Sicco Mansholt in de jaren '60 van de vorige eeuw en ziet hij dat Joris Lohman, een jonge YFM'er, denkt dat voedsel en gevestigde economie niet zoveel met elkaar te maken zouden moeten hebben en dat Nederland best flink wat productie zou kunnen opgeven.
De jeugd heeft idealen en wordt niet gehinderd door praktische kennis. Zowel de oude als de jonge rotten in het vak letten op de centen. Daartussen zit niet zoveel. Logisch, want daar is economisch helemaal geen ruimte voor.
fotocredits: RTL
Ik denk dat onze welvaart - en mijn macbook en iphone - rust op de armoede van anderen. Niet alleen binnen voedsel. Ik denk ook dat onze welvaart eindig is, in mijn levenstijd. Ik weet vrijwel zeker dat mijn grootouders, en ook ouders, het beter hebben gehad dan ik het zal hebben, nu heb, en dan mijn kinderen het zullen hebben. Jij noemde duurzaamheid een verdelingsvraagstuk. Die verdeling is nu zover uit het lood, dat deze niet houdbaar is. Ik denk dat we dat gaan merken binnen 10 jaar. Dan moet ik misschien wel mijn iPhone wel opgeven. Dat gaat pijn doen.
Ik wil best begrijpen hoe het zit, en waarom het nu niet anders kan, maar ik denk dat we nu, niet alleen in voedselsysteem, in een auto zitten, zonder remmen, op weg naar de afgrond. So far so good, we rijden lekker door, steeds harder. Op de bodem van de afgrond is dit systeem voorgoed 'naar de kloten', ecologisch en sociaal.
Daarom wil ik een fundamentele verandering van het systeem, ja. Hoe? Daar ben ik nog niet uit. Maar daar wil ik de komende 10 jaar in ieder geval aan werken, en het liefst samen met de betrokkenen, samen met Joris Baecke, die snapt hoe het zit. Fluwelen revolutie (?) - maar dan geen Cruijffiaanse.