#smaakNL: volksoordeel 2 (Maastricht)

@Guillaume De 'promotor' is Jos van Grunsven. Jos is chefkok en vice-voorzitter van Euro-Toques Nederland. Als je ergens een voorvechter vindt van puur, Nederlands, streek, noem maar op, dan is dat Jos. Hij staat daar vanuit zijn passie ter plaatse in zijn mobiele keuken de laatste bereidingen uit te voeren op de deelnemende producten... Wat een gouden kerel! Jouw laatste opmerking van "EU-logo, zonde van het geld", daar ga ik in dit geval even dwars voor liggen. Het antwoord op je vraag "Of zag ik dat verkeerd?" is JA...
Verder snijdt je reactie hout! Dik hout. Waar men planken van zaagt :-)

Erik, dat weet ik wel zeker. Jos van Grunsven is aangesloten bij de Eurotoques.

@Guillaume Dat 'EU-embleempje' is volgens mij het logo van Euro-Toques: www.euro-toques.nl

@Guillaume, zjuust! Tijd kost het, heel veel tijd, nee, zeeën van tijd kost het om dit soort producten breed uit te rollen over den lande. En al die mensen die al die mooie productjes maken hebben die tijd niet. Enerzijds hebben ze die tijd niet omdat ze behalve dat ze zelf de bescheiden pogingen tot guerillamarketing plegen te doen, ook nog eens de hele dag in een overall rond moeten lopen en kolenschoppen van handen hebben omdat ze de teelt, fabricage en fokkerij allemaal zelf doen. Anderzijds hebben ze de tijd niet omdat er aan alle kanten aan hun bankrekening getrokken wordt, terwijl er veel te weinig omzet gedraaid wordt. Het zwaard van Damocles hangt continu, vallensgereed boven hen.

Deels is het een kostprijsverhaal, want hoe geweldig en lekker iedereen die productjes ook vindt en hoe iedereen ook geniet van al die romantische en aandoenlijke verhalen, zonder enige grootschaligheid zijn al die initiatieven op relatief korte termijn ten dode opgeschreven. Professionaliseren is de oplossing.

Wat er dus moet gebeuren is: samenwerken waarbij verschillende competenties elkaar moeten versterken. Er is een relatief kleine groep ondernemers, die meer een soort artiest, productontwikkelaar of kunstenaar zijn dan dat ze bikkelharde producent zijn. Aan de andere kant lopen er genoeg collega's rond, die nu ook geen ene moer verdienen, maar makkelijk voor hen of samen met hen die bijzondere producten kunnen telen, maken of fokken, zonder aan de kwaliteit concessies te hoeven doen. En die collega's willem ook vaak niks liever doen dan de hele dag in overall en met handen als kolenschoppen noeste arbeid verrichten. Als ze die sores eromheen allemaal maar niet hoeven te doen.

Voila, het is dus eigenlijk helemaal niet zo moeilijk. Door samen te werken kan de 'kunstenaar' zijn verhaal vertellen, en die doet dat vaak met verve en enthousiasme. Veel kans moet hij zich voor het beste resultaat dan laten vergezellen door een commerciant, want ook die tak van sport kennen maar weinig mensen in de sector echt goed. Ondertussen kun je zo verder bouwen aan professionalisering om van wat begonnen is als een bijzonder nicheproduct, te laten verworden tot een blijvend bijzonder product wat ook nog eens breed verkrijgbaar is, tegen een schappelijke prijs. Zo kan de kleine nicheproducent zichzelf redden, maar ook nog enkele andere ondernemers om zich heen.

Jan@
Als ik een paar ton kreeg om die grappen (koffielikeurtje, zuurkoolballetjes) te moeten gaan promoten, dan zou ik er eerst een marktconforme consultancy-fee a la Balkenende norm van aftrekken. En van de rest bij Neercanne eens gaan eten.

Er is maar 1 intelligente man in dat filmpje: die eventjes in een paar zinnen duidelijk maakt waar het probleem in de supers ligt: "Luiewijvekost". En dat het niet altijd een kwestie is van geld, maar van TIJD.
Echter..., sinds de individuele salarissen (*) de laatste 25 jaar stelselmatig met ca. 40% zijn gedaald in relatie tot het gezinsbudget, hebben de mama's geen keus en tijd meer om echt te koken, en moeten verplicht gaan werken...

(*) De laatste goeie grap van links: verlaag de salarissen en vergroot de arbeidsmarkt door moeders wijs te maken dat ze aan zelfontwikkeling moeten doen en levert ze uit, en je creëert een fantastische katalysator voor de economie ! Meer arbeidsaanbod tegen lagere prijs. Echt slim !
Meiden met hersenen gingen al lang studeren, en de moeders zitten voor 90% nog steeds onder aan de arbeidsladder...(ik hoop dat het sarcasme duidelijk is)
Onze voedselproblematiek is een direct gevolg van onze economie-structuur van de laatste 30 jaar. Zowel ethisch, ecologisch, kwalitatief en kwantitatief (volume).

ps
Viel jou ook dat EU-embleempje op de kraag va die promotor op ? Of zag ik dat verkeerd. Zonder van het geld.