De Universiteit van Wageningen heeft een hoogleraar in voedselauthenticiteit en -integriteit. Het vak is opeens 'hot'. Is het academisch of praktisch?
Maandblad Foodpersonaliy interviewt deze maand Saskia van Ruth. Ze is werkzaam aan het RIKILT en hoogleraar aan de Wageningse Universiteit in de echtheid van eten.
Voedselfraude is duidelijk te definiëren
Wat is authentiek en integer eten? Daar kun je hele bomen over opzetten, maar Van Ruth zegt het gewoon recht voor z'n raap: een product klopt als het is wat erover beweerd wordt. "Als rundvlees rundvlees is en kaas kaas."
Dat is helder. Gé Lommen van Food Personality die haar interviewt, gaat verder en vraagt naar streekproducten. Als een Leidse sleutelkaas wel die naam draagt, voedselveilig en lekker is, maar niet voldoet aan de regels die aan Leidse kaas worden gesteld, dan is ook dat fraude. Daar laat Van Ruth geen enkele twijfel over bestaan.
Van Ruth onderscheidt vier verschillende soorten fraude als onderzoeksobject van haar discipline:
- ten aanzien van de samenstelling van een product; zo hoort er bijvoorbeeld geen melamine in de melk
- ten aanzien van het verwerkingsproces; zo mag je bijvoorbeeld niet zeggen dat ontdooid vlees vers is
- ten aanzien van de productiewijze; biologisch mag bijvoorbeeld alleen biologisch heten als aan alle eisen die aan biologisch gesteld worden is voldaan (99,9% biologisch bestaat niet)
- ten aanzien van de herkomst van een product; als iets Fries is, moet het ook echt Fries zijn
Praktisch
Fraudeert de bakker die 'Fries Roggebrood' verkoopt als hij dat bakt onder de rook van Amsterdam van rogge uit Amerika? Is Fries roggebrood een soort brood waaraan eisen gesteld worden zoals aan biologisch? Nee? Dan is het geen vraag. En als dat zo is, maar consumenten toch iets Fries denken bij Fries roggebrood? Daar is Van Ruth duidelijk over. Dat zijn filosofische vragen en die horen er - net als in ieder vak - niet bij. Op de vraag of een Mars of een zak chips van Lay's authentiek zijn, antwoordt Van Ruth: "Een Mars is een Mars. Punt uit. [...] Ik ben er in mijn werk niet op uit om een soort rangorde samen te stellen in meer of minder natuurlijke producten."
Van Ruth is uiterst praktisch. Nep is prima gedefinieerd. Iets moet doodgewoon zijn wat je verwacht dat het is. Is het dat niet, dan is het nep. Daar kun je vooral veel lol en stennis over maken, want verkopers en handelaren zijn nu eenmaal creatief in het omgaan met de werkelijkheid. De journalisten van de Keuringsdienst van Waarde draaien er al jaren opwindende schandaal TV mee. Vaak maken ze gebruik van de laboratoria van Wageningen of TNO en mensen die weten hoe het er in bedrijven aan toegaat. En nu opeens blijkt het een academisch vak te zijn geworden?
Wat is de academische doelstelling? Van Ruth: "we onderzoeken welk soort bedrijven en welke sectoren onder druk komen om met voedsel te frauderen. [...] Hier is in de wetenschap nog maar weinig over bekend."
Niet academisch, het is politiewerk
Onlangs stelden Van Ruths collega's aan de WUR dat de gelegenheid de dief maakt. Boeven heb je dus in twee soorten. Er zijn er die het moeilijk hebben en daarom gaan stelen en er zijn gewetenloze schurken die gaan stelen om nog meer te kunnen verdienen. Dat is dus ook alweer een kraakhelder uitgangspunt dat geen nader academisch onderzoek behoeft. Daarnaast is een Mars een Mars en is paard verstopt in bloederige koe die je rundvlees noemt fout. En net als Fries Roggebrood mag een sardine 'sardine' heten omdat het visje niet alleen rond Sardinië maar inmiddels zelfs in de Noordzee zwemt. De uitgangspunten zijn volstrekt helder. Er zijn geen academische vragen meer bij.
Waarom dan een professoraat? Volgens Van Ruth was de baan al bedacht voor de voedselschandalen van de laatste maanden uitbraken. "We zijn een onderzoeksorganisatie waar de nieuwste analysetechnieken voor voedselauthenticiteit worden ontwikkeld."
Dat deden ze toch al aan de WUR? Dit professoraat is gewoon een baan waarin je met gezond verstand het meet- en analysewerk bij elkaar veegt van mensen die daar echt voor hebben doorgeleerd. Van Ruth is een kei in het laatste en blijkt een heerlijk praktisch mens. Maar dat maakt haar vak - goddank! - niet academisch. Het past geweldige methoden en technieken toe die bijvoorbeeld van pas komen bij de Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit (NVWA). Dat is tenslotte een preventie-, controle- én opsporingsinstantie die niet kan gaan zitten wachten op de wetenschap.
Als de NVWA Van Ruth een fatsoenlijk team zou hebben laten opzetten, zouden we niet met al die rare en rommelige journalistiek zijn komen te zitten die de afgelopen maanden zo'n potje heeft gemaakt van het publieke vertrouwen in voedselveiligheid en genepte voedingswaar. Het is gewoon intelligent handhavend politiewerk. Dat hoort niet aan een universiteit maar in de praktijk thuis. Ik hoop op meer Van Ruths, maar niet als professor. Zulke mensen hebben we op straat nodig!
Fotocredits: Sakia van Ruth, Jan Willem Houweling, die de foto's maakte voor het interview in Food Personality
Dit artikel afdrukken
Voedselfraude is duidelijk te definiëren
Wat is authentiek en integer eten? Daar kun je hele bomen over opzetten, maar Van Ruth zegt het gewoon recht voor z'n raap: een product klopt als het is wat erover beweerd wordt. "Als rundvlees rundvlees is en kaas kaas."
Dat is helder. Gé Lommen van Food Personality die haar interviewt, gaat verder en vraagt naar streekproducten. Als een Leidse sleutelkaas wel die naam draagt, voedselveilig en lekker is, maar niet voldoet aan de regels die aan Leidse kaas worden gesteld, dan is ook dat fraude. Daar laat Van Ruth geen enkele twijfel over bestaan.
Van Ruth onderscheidt vier verschillende soorten fraude als onderzoeksobject van haar discipline:
- ten aanzien van de samenstelling van een product; zo hoort er bijvoorbeeld geen melamine in de melk
- ten aanzien van het verwerkingsproces; zo mag je bijvoorbeeld niet zeggen dat ontdooid vlees vers is
- ten aanzien van de productiewijze; biologisch mag bijvoorbeeld alleen biologisch heten als aan alle eisen die aan biologisch gesteld worden is voldaan (99,9% biologisch bestaat niet)
- ten aanzien van de herkomst van een product; als iets Fries is, moet het ook echt Fries zijn
Praktisch
Fraudeert de bakker die 'Fries Roggebrood' verkoopt als hij dat bakt onder de rook van Amsterdam van rogge uit Amerika? Is Fries roggebrood een soort brood waaraan eisen gesteld worden zoals aan biologisch? Nee? Dan is het geen vraag. En als dat zo is, maar consumenten toch iets Fries denken bij Fries roggebrood? Daar is Van Ruth duidelijk over. Dat zijn filosofische vragen en die horen er - net als in ieder vak - niet bij. Op de vraag of een Mars of een zak chips van Lay's authentiek zijn, antwoordt Van Ruth: "Een Mars is een Mars. Punt uit. [...] Ik ben er in mijn werk niet op uit om een soort rangorde samen te stellen in meer of minder natuurlijke producten."
Van Ruth is uiterst praktisch. Nep is prima gedefinieerd. Iets moet doodgewoon zijn wat je verwacht dat het is. Is het dat niet, dan is het nep. Daar kun je vooral veel lol en stennis over maken, want verkopers en handelaren zijn nu eenmaal creatief in het omgaan met de werkelijkheid. De journalisten van de Keuringsdienst van Waarde draaien er al jaren opwindende schandaal TV mee. Vaak maken ze gebruik van de laboratoria van Wageningen of TNO en mensen die weten hoe het er in bedrijven aan toegaat. En nu opeens blijkt het een academisch vak te zijn geworden?
Wat is de academische doelstelling? Van Ruth: "we onderzoeken welk soort bedrijven en welke sectoren onder druk komen om met voedsel te frauderen. [...] Hier is in de wetenschap nog maar weinig over bekend."
Niet academisch, het is politiewerk
Onlangs stelden Van Ruths collega's aan de WUR dat de gelegenheid de dief maakt. Boeven heb je dus in twee soorten. Er zijn er die het moeilijk hebben en daarom gaan stelen en er zijn gewetenloze schurken die gaan stelen om nog meer te kunnen verdienen. Dat is dus ook alweer een kraakhelder uitgangspunt dat geen nader academisch onderzoek behoeft. Daarnaast is een Mars een Mars en is paard verstopt in bloederige koe die je rundvlees noemt fout. En net als Fries Roggebrood mag een sardine 'sardine' heten omdat het visje niet alleen rond Sardinië maar inmiddels zelfs in de Noordzee zwemt. De uitgangspunten zijn volstrekt helder. Er zijn geen academische vragen meer bij.
Waarom dan een professoraat? Volgens Van Ruth was de baan al bedacht voor de voedselschandalen van de laatste maanden uitbraken. "We zijn een onderzoeksorganisatie waar de nieuwste analysetechnieken voor voedselauthenticiteit worden ontwikkeld."
Dat deden ze toch al aan de WUR? Dit professoraat is gewoon een baan waarin je met gezond verstand het meet- en analysewerk bij elkaar veegt van mensen die daar echt voor hebben doorgeleerd. Van Ruth is een kei in het laatste en blijkt een heerlijk praktisch mens. Maar dat maakt haar vak - goddank! - niet academisch. Het past geweldige methoden en technieken toe die bijvoorbeeld van pas komen bij de Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit (NVWA). Dat is tenslotte een preventie-, controle- én opsporingsinstantie die niet kan gaan zitten wachten op de wetenschap.
Als de NVWA Van Ruth een fatsoenlijk team zou hebben laten opzetten, zouden we niet met al die rare en rommelige journalistiek zijn komen te zitten die de afgelopen maanden zo'n potje heeft gemaakt van het publieke vertrouwen in voedselveiligheid en genepte voedingswaar. Het is gewoon intelligent handhavend politiewerk. Dat hoort niet aan een universiteit maar in de praktijk thuis. Ik hoop op meer Van Ruths, maar niet als professor. Zulke mensen hebben we op straat nodig!
Fotocredits: Sakia van Ruth, Jan Willem Houweling, die de foto's maakte voor het interview in Food Personality
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
@ Patrick onder duurzaamheid verstaan al heel wat boeren, dure projecten die boeren klauwen met geld kosten en gedoemd te zijn mislukken. Boeren weten beter wat duurzaam is dan zon hoogleraar die de hele dag achter een bureau zit.
Ik zie het nut ook, Patrick. Vooral zelfs. Ik zou dan ook meer mensen als Van Ruth toejuichen in de praktijk. Jammer dat dit onderwerp meteen weer moet dienen als uitlaatklep voor er met de haren bijgesleepte emoties.
Voor het overige: de mensenrechten staan inderdaad onder druk. Als gevolg van een overaanbod aan mensen. Een wereldberoemde ethicus - de Vlaming Vermeersch - stelde daarom voor ze deels op te heffen (in casu het recht op voortplanting door middel van verplichte sterilisatie). Mensen hebben als soort immers niet alleen rechten, maar ook plichten, lijkt de rechtvaardigende redenering te zijn. Maar als iemand het recht op water een onderwerp vindt, bespreek het dan aub waar dat relevant en passend is. Er zijn zelfs al voldoende water en mensenrechtendraadjes op Foodlog.
Ik zie wel het nut.
Echter zijn er wel duizenden vragen idd wat dat nu betekend.
Immers het betekend nu niet iets, omdat ieder een andere observaties heeft.
Zie het zo,
Niets is goed of slecht, en afspraken maken is niet nodig als je zelf je eigen keuzes maakt.
Echter meer als 1 persoon of een samenleving zal afspraken moeten maken om met elkaar samen te leven.
Regels en wetten zijn dan gezamenlijke afspiegeling van een tijd.
Overtredingen worden dan aangepakt door recht te spreken met als uitgangspunt de afspraken.
wat dan weer, hopelijk, in tijd steeds veranderd.....
Dus er kan wel iets zijn dat voedselauthenticiteit en integriteit zou moeten kunnen observeren.
Wel zal het een getouwtrek zijn van uitgangspunten.
Ik stel voor,
Voedsel is voor de mens, en de mens staat centraal.
voedsel moet vol zijn van life force energy.
Voedselzekerheid en voedselveiligheid per land of per continent is een prio.
Dus elk proces staat in dienst van de mens, en dus voedsel zeker.
Economische belangen mogen dus nooit boven volksgezondheidsissues of voedselveiligheidsissues gesteld worden.
En systemen mogen dus nooit belangrijker worden als de mens.
Biodiversiteit is prio 1 ook, dus monoculturen mogen nooit overheersend zijn.
Nieuwe technieken zijn belangrijk, maar moeten eerst langdurig getest worden voor dat het geïmplementeerd worden.
Ik moest stiekem denken aan hoogleraar 'duurzaamheid' Lousie Fresco.
Wat die doet, maar haar monocultuur lobby ==>
Als vb,
We hebben een planeet hier met veel mensen en samenlevingsvormen.
Deze samenlevingen hebben regels en wetten gemaakt aan de hand van observaties van het verleden en heden.
Fresco vindt ineens unknown territories.
zeg maar gebieden die nog geen regels of afspraken gemaakt hebben, en zeker als er al afspraken of wetten zijn
die niet van toepassing zijn op die nieuwe territories.
Wat Fresco dan doet is,
ze gaat naar de nieuwe territories en zegt, zo en zo gaan we het doen, bv haar blinde alles wat los en vast zit
genetisch te modificeren van de hele voedselketen voor power posities, onder valse toekomstige observaties.
Ze heeft dus geen enkel respect voor de nieuwe territories.
De nieuwe territories zeggen tegen haar, hallo weet je wel wat je doet en zegt?
Ja, zegt Fresco met al haar wetten en regels in haar hand van de samenleving waar ze uit kwam,
Ze zegt, dit zijn de huidige wetten en regels, dus wat ik doe is volgens de wet, dus niets mis mee........
Ik hou me aan alle regels en volg alle wetten, dus tegenspraak van jullie is niet nodig, immers ik ben
hoog leraar duurzaamheid, dus ik weet wat ik doe.
En als jullie wel tegenspreken, dan gebruik ik de huidige regels en wetten om jullie monddood te maken.
En ze weet dat het heel veel tijd kost om nieuwe regels en wetten te maken, dus ze koopt gewoon tijd met powerplay.
You got the point?
Fresco is al vb gewoon bezig in het verhaal hierboven met power play en het vernietigen van dingen als
biodiversiteit, gewoon omdat er daar 'nog' geen afspraken of wetten voor zijn.....
In die andere territory zou ze opgepakt worden en voor het gerecht komen.
Immers het vernietigen van biodiversiteit van een planeet en een leefomgeving van mensen is hoogverraad tegenover het leven en tegenover
toekomstige generaties.
Zo moeilijk is dat toch niet?
Dus 1 of meerdere hoogleraren voedselauthenticiteit en integriteit, of een nieuw vakgebied, kan zeker zeeeeeeeer nuttig zijn.
Mens zijn was allang geen mensenrecht meer.
@Belderbos, absoluut niet met je eens. De Nestle CEO heeft gelijk. Water is geen mensenrecht. Het andere is uiteraard ook niet goed: monopoliseren van beschikbaarheid van drinkwater. Maar dat doet Nestle niet. En als ik weiger kraanwater te drinken, en liever een flesje en daarvoor duizend keer meer wil betalen, dan is dat mijn privé keuze hoor.