Ik ben 24, en dus van ná de punk-periode. Veranderingen in onze eet- en drinkgewoontes, zegt Ippel, beginnen dezer dagen klein en ondergronds, tegen de grote massa (producenten) in. Dat bestond in kleding, woninginrichting, sieraden en auto's, maar slaat nu ook in eten toe. Food punk klinkt wild, maar is vooral pikant en sexy. Misschien is punk in food wel de late punk van een inmiddels nog net niet helemaal verburgerlijkte klasse die zich weer jong en onafhankelijk wil eten. Niks mis mee. Mijn leeftijdsgenoten lijken punk vooral 'cool' te vinden.
punk is cool
In het boek schetst Ippel de trends aan de hand van vijf windrichtingen- noord, oost, zuid, west & hart. Vijf windrichtingen, omdat er tegenwoordig ook vijf smaken zijn: zout, zuur, zoet, bitter en umami. De laatste is een mysterieuze smaak die volgens het boek kan worden omschreven als ‘hartig’. Oude Parmezaanse, oude Goudse, Marmite en sojasaus hebben allemaal 'umami.' In het begin van het boek moet ik zoeken naar de vorm en raak ik door de vele opsommingen de lijn van het verhaal een beetje kwijt. Bij zinnen als: ‘wordt stropen een nationale hobby onder de foodies? Jazeker, de rafelrand van rapen, de foodvariant van het punkkrakers geliefde proletarisch winkelen’, moet ik drie keer lezen en even opzoeken wat proletarisch winkelen ook al weer was.
Maar als ik de stijl eenmaal te pakken hebt, leest het boek prettig. Een mooi voorbeeld als het gaat om food en punk vond ik Ippels’s kijk op barista’s, zij hebben volgens haar de status van rockstars. Zelf ken ik ook een paar jongens die met tattoo’s, grote zilveren armbanden, lang haar en gebreide muts op, een smiley gezichtje in je melkschuim tekenen (want hartjes en veertjes zijn natuurlijk erg 'last season'). Deze barista’s omzeilen tussenpersonen en onderhandelen zelf met koffieplantages. Punk dus. Of een barista, meestal jongens van mijn leeftijd, punk is om dezelfde reden als Ippel zelf? Dat zou ik nou weleens willen weten. Kennelijk overbrugt punk generaties. Food is punk, maar punk is ook cool.
Nog meer punk volgens Ippel: jonge sterrenchefs rapen hun eigen producten bij elkaar, boeren starten de tegenbeweging op undergroundmarkten, stadsbewoners beginnen een moestuin op het dak of een restaurantje in huis, waar het BYOB principe gehanteerd wordt; bring your own bottle. Ze zetten zich allemaal af tegen de massaproductie.
filterkoffie
Hoewel ik onder mijn vrienden niks merk van deze veranderingen, ben ik benieuwd wat de ‘extreme’
Even gluren naar de rijtjes no go’s en juist wel hotte producten voor het komende jaar:
no go:
High tea (mee eens, alleen leuk voor zwangere vrouwen)
Kiloknaller vlees (weet de bijstandmoeder dit ook?)
Latte macchiato (hebben ze in Italië een broertje dood aan)
Zwarte peper (?)
Roombrie
Frisdrank
Sonjabakkeren
Rozijnenbrood bij de kaas (wel lekker!)
Ongezond eten
hot:
Smoutebol (Belgische oliebol)
Duits brood (voor de zuurdesem liefhebber)
Macaron
Paardenvlees (mals veulen biefstuk!)
Spätburgunder uit Baden (helemaal mee eens, Duitse wijnen zijn heerlijk!)
Flat white coffe (?)
Huisgemaakte mozzarella/ricotta/tofu (iemand een wrongelsnijder in de aanbieding?)
Ceviche (lekker!)
Reuzel (over ongezond gesproken)
What (not) to eat 2011. Auteur: Marjan Ippel. ISBN: 9789491086014. Prijs: 19,50 euro. Uitgever: Talkin' Food®
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
"Van na de punk-periode". Het is nog springlevend, hoor, maar de uitwassen ervan die bovengronds komen doen die naam geen eer aan. Is mijns inziens een beetje triest die plakker er op te plakken. DIY komt toch meer in de buurt, maar dan moet je er al een beetje verstand van hebben....
Lizette, wat is real punk? Of misschien wel 'classic punk'? En is de uitspraak 'food is punk' modisch' of de jongere generatie die punk nog steeds/weer (ik ben te oud en weet het niet) cool vindt?
Onbeschaamde vraag: hoe oud ben jij?
Ik vind de vergelijking wel aardig, al blijft het probleem dat punk als ideologie een breed spectrum omvat, van straightedge-anarcho tot skinhead-neofasco
Zie het interessante artikel over punk ideologie op Wikipedia:
http://en.wikipedia.org/wiki/Punk_ideologies
Voor mezelf is punk in elk geval:
- Do it yourself
- Alles mag
- Schopt tegen heilige huisjes
- Rebels en anti-autoritair
- Je hoeft niet echt te kunnen spelen/koken om het toch te doen.
Enige waar punk en food elkaar echt niet raken is het aspect van 'pleasen'. Waar punkbands zelden bezig waren en zijn met 'amusement' is dat juist het belangrijkste aspect van elk eten dat meer wil zijn dan voer.
En om alvast op de vraag van Dick vooruit te lopen: ik ben 50, dus 18 in 1978 toen de punk als lifestyle definitief losbarstte.
Overigens vind ik barista's meer het equivalent van boybands dan van punknozems.
Ook rapen, dus ook punk, dus ook 'hot': bukshag.
Mooie recensie maar nogal kortzichtig dat je door een trend je aanschaf van een espresso machine laat ontnemen.
Ga je dus toch weer met een meute mee terwijl je punk denkt te zijn