vlnr: Ed Starren, Aldo Wink en Ailko Faber
Afgelopen weekend kwam de 'harde kern' van Nederlands foodbloggers bij elkaar. Een en ander op initiatief van Aldo Wink ('de kracht van foodblogging') en vanuit de gedachte dat de bloggers-community iets kan veranderen aan wat en hoe mensen eten en wat voedingsproducenten ontwikkelen. Nieuwe media maken het tenslotte mogelijk om het aanbod vanuit consumentenbehoeften te ontwikkelen. Blogs zijn uiterst geschikte kanalen om een tweeweg-verkeer mogelijk te maken. Ik vond het een zinvol initiatief en besloot spontaan het te sponsoren door tijd en ruimte ter beschikking te stellen voor een meeting waarin we elkaar 'ns wat beter zouden leren kennen én zouden praten over de vraag die boven de hele bloggers-community hangt: blog je alleen uit passie en blijf je ver van commercie óf zijn passie en commercie wel degelijk verenigbaar?
Met het tweede alternatief zitten we meteen in de vraag of blogs het medium zijn voor die heel menselijke oervorm van marketing: aanraden en afraden op basis van wat échte gebruikers écht van een product of dienst vinden. Ondernemers vormen een integraal onderdeel van die discussie om een product te kunnen maken dat klopt bij wat goed geïnformeerde mensen willen én dat hen ruilvoordeel biedt.
Bloggen is eigenlijk niets anders dan het praatje bij de koffiemachine op kantoor of de discussie met je collega's tijdens de lunch in het bedrijfsrestaurant. Of dan het praatje van vroeger op de bankjes rond het dorpsplein:
'Wist je dat?
' Heb je haar XYZ geprobeerd? - die is echt goed, terwijl die van hem echt niks meer is ook al is'ie ermee begonnen'
'Je moet eens naar ABCD gaan. Fantastisch'.
'Ik vond dat helemaal niks, want ….'
'Onzin het is juist hartstikke goed, want …'
Maar er zijn een paar belangrijke verschillen:
- in beginsel is het aantal mensen rond het koffieapparaat of waarmee je luncht oneindig
- je kunt je volledige mening kwijt en die steeds verder expliciteren
- je kunt weglopen en de draad dagen later weer oppakken
- je kunt op ieder gesprek inhaken
- de hele discussie valt na te lezen (en, met de komst van het videobloggen, zelfs te zien) en is dus basis voor nieuwe gedachtenvorming
Onze oermenselijke vorm van ons informeren over wat goed is en wat niet, waar onze voorkeur naar uit gaat en wat we liever laten kan door blogs dan ook letterlijk onvoorstelbaar veel krachtiger worden vormgegeven dan in het dorpsplein reclame-tijdperk van voor de one-way mass marketing van de 20e eeuw.
Bloggers kunnen discussies aanzwengelen. Ze zetten producten, diensten en meningen over meningen neer én zorgen voor een kritisch gesprek daarover. Zodanig dat die dorpspleindiscussie opeens voor een heel taalgebied beschikbaar wordt.
Is het nu zo gek om in die blogs commercie toe te laten? Ik denk het niet. De bloggers met impact besteden dagelijks heel wat uren aan het aanzwengelen van échte discussies. Dikwijls op basis van research die echt niet onder doet voor die van journalisten én op gebieden die journalisten laten liggen. Dat kan als hobby als je echt geen geld nodig hebt of een andere bron van inkomen hebt, maar het kan wel degelijk ook professioneel.
PC's, software en ADSL-verbindingen van de gekken die dat doen kosten geld. Ook bloggers moeten wonen, eten en zich kleden. Net als de 'gewone' mensen die hun lezers zijn. Die mensen bieden ze bovendien heel veel waarde en dat is wat waard. Wie moet dat betalen: niet de consument, maar bedrijven die iets willen verkopen én die zich kwetsbaar durven te maken door niet een reclamebureau een cosmetisch Ken & Barby-verhaal over hun product te laten maken en communiceren maar door het op het dorpsplein te laten bespreken. Ik denk dat marketing in een heel nieuw tijdperk is aangekomen waarin de mening van consumenten en hun discussie over de waarde van een product de kern van de marketingboodschap gaat bepalen. Blogs zijn daarvoor misschien wel het belangrijkste kanaal. Dat kan zich niet serieus en kwalitatief hoogwaardig ontwikkelen zonder dat het financieel wordt onderhouden.
Over een aantal dagen een 2e posting in deze serie, dan onder de titel 'de eer van het (food)bloggen -2'
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Well spoken Dick! Ik ben het met je eens dat commercie en passie samen moeten kunnen gaan, maar voor mij moet dat op een natuurlijke manier groeien. Ik ben niet tegen commercie, maar ga de commercie ook niet nadrukkelijk opzoeken. Om Adsense op mijn blog te zetten heeft me een aantal maanden bestuderen en nadenken gekost, en plots besluit je het dan ook te doen. Een importeur stuurde mij al eens wijn om te bespreken, en dat is hartstikke leuk. Maar ook die commercie kost weer tijd, daar moet je ook weer aandacht aan besteden: nalopen of er geen hele rare Adsense advertenties komen te staan, de wijnen van de importeur drinken en bespreken. Dus wat mij betreft: commercie prima, maar wel met mate, gedoseerd en op een manier waar ik zelf aan toe ben.
En wat ik belangrijk vind, en het mooie van Bloggen is en nieuwe media, dat we de commercie toelaten vanuit ons eigen perspectief. Dit maakt het voor sponsors wel wat moeilijker om te 'happen', die zien immers risico's. De wat jij noemt 'Ken en Barbie' commercials zijn nog steeds de norm, ook al is er geen enkele consument die daar daadwerkelijk intrapt. Ze kopen het product wel, omdat de naam bekend is en ze weten dat het bestaat, maar niemand kan reageren op die commercial. Als jij een pot 'aardappelanders' aanschaft omdat het er zo lekker uitziet en je weet na één keer dat het niet te hachelen is want naar poeder smaakt en je net zo snel, misscchien nog wel goedkoper ook, met room, kaas, knoflook en kruiden iets veel lekkerders op tafel zet, verandert dat niets aan het uitzendschema van zo'n halleluja-reclame-spotje.
Bij de nieuwe media werkt dat anders, in de reacties zullen opmerkingen komen als de schrijver zich (heel doorzichtig ook) alleen voor het karretje van een sponsor laat spannen. Commercieel ja, maar alleen met producten waar de blogger ook echt achter staat. Dit betekent misschien ook wel dat alleen de 'eerlijke' producten bloggable zijn...nog meer stof tot nadenken;-)
Ik denk dat je daar een belangrijke kern te pakken hebt. Producten via blogs naar de markt brengen betekent inderdaad je kwetsbaar maken en de beeldvorming rond je koopwaar weer neerleggen bij het publiek. Waarschijnlijk heb je dus gelijk dat alleen dat mechanisme al zorgt voor een productverbetering, cq. een schifting in het aanbod.
Het one-way verkeer en 'stelen' van de gevoelens van de consument was overigens een belangrijk onderliggend vertrekpunt voor anti-marketing icoon Naomi Klein (en ik weet het: ze vond aan de oppervalkte dat authentieke trends onder mensen - zoals spijkerboeken met scheuren - werden ingepikt door bedrijven; de trendsetters met een raar gevoel achterlatend).
Ik zou het omdraaien: dorpsplein marketing via blogs is geen anti-, maar archetypische marketing, nl. het gesprek tussen mensen onderling en de betekenis en waardering die een product daarin krijgt.
In termen van marketing zullen er geheel nieuwe strategien ontstaan die we nu nog niet kennen. In ieder geval belangrijk wanneer je je commercieel verbindt, ga alleen in zee met een bedrijf waarmee je een gemeenschappelijke visie deelt. UIteindelijk zal het in grote lijnen wel op een vorm van push en viral marketing uitkomen.
Ik heb zelf altijd nog de overtuiging dat juist het uitproberen, proeven en testen middels proefpannels een belangrijke ontwikkeling gaat worden. Ik zou zelf best wel aan de hand van receptenvideo's de KitchenAid mixer willen proberen! Of die geprezen olijfolie van nabij het Gardameer.
Overigens, ik heb kontakt gehad met Onno Kleyn (Culinair Journalist o.a. Volkskrant) naar aanleiding van onze Foodblog bijeenkomst. Leuk natuurlijk dat professionals als Onno ons met belangstelling en interesse volgt. Graag zou Onno bij de eerst volgende bijeenkomst aanwezig willen zijn om kennis te maken, wellicht zijn er meer journalisten geinteresseerd? Op Dining & Wining zal ik regelmatig publicaties van Onno Kleyn doorplaatsen via zijn eigen website.
Van het een komt het ander. Ik merk heel sterk dat we zaken in gang hebben gezet, er is een sterke (bottum up) beweging en niet top down, zoals het hoort!
Persberichtje was dus geen onaardig idee ;-)