Lees ook
image Terwijl het Voedingscentrum ons met een ludieke campagne probeert te doen geloven dat het allemaal goed komt als we maar onthouden dat de V van Vet 'Verkeerd' betekent en de O van Onverzadig Vet staat voor 'OK', gooit de Amerikaanse wetenschapper Robert Lustig de knuppel diep in het hoenderhok: daar redden we het niet mee!

Omdat we met z'n allen steeds meer uit de fabriek eten, zorgen onze moderne voedingsgewoonten noodzakelijk voor volvetgemeste kinderen die op latere leeftijd een hoge kans hebben op de ontwikkeling van Diabetes 2 en de kwalen die daarmee samenhangen (nierziekten, hart- en vaatziekten, kanker). Dat zit hem niet zozeer in het verzadigde vet als wel in twee andere factoren die de aandacht verdienen: vezelarmoede als gevolg van raffinage in combinatie met een bewust vanuit verkoopbelangen aangestuurde verzoeting van onze smaak. Voeding waaraan in industriële processen - zoals het zo mooi heet - 'waarde is toegevoegd' is arm aan voedingsvezels en rijk aan geraffineerde suikers om een zo hoog mogelijke smaakacceptatie - lees: verkoopbaarheid - te bereiken.

Hierdoor heeft zich in de jaren van de enorme welvaartstoename na WO II in hoog tempo een nieuw voedingspatroon kunnen vestigen waarvoor ons lichaam totaal ongeschikt is.

We zijn ingericht op de inname van voeding die langzaam zijn voedingswaarde aan ons lichaam afgeeft. Het eten dat we door de toenemende welvaart en onze roep om gemak-uit-een-pakje-zakje-en-flesje inmiddels massaal eten heeft juist een extreem hoge glycemische index. Dat betekent niets anders dan: als gevolg van de lage vezelwaarde, wordt het zo snel in je bloed opgenomen, dat je zo snel mogelijk weer trek krijgt. Zo verkoop je er meer van en ontstond ons straatbeeld van de 'eeuwig etende en drinkende moderne mens'.

Onze beroemde zak chips is er een mooi voorbeeld van: die is zo gemaakt, dat je de dwangmatig de hele zak leeg eet. En dan pak je er het liefst nog één.

En wij maar praten over Vet, Suiker en Zout. Het gaat dus om raffinage (gebrek aan vezels) in combinatie met 'oversuikering' van onze smaak waardoor we natuurlijke producten (die die vezels wel hebben) niet meer lekker vinden! We zijn zo geconditioneerd dat ons lichaam dwangmatig vraagt om hoog-calorisch voedsel dat het niet verbrandt, maar waarvan het wel steeds meer wil hebben omdat het ons niet vult. Een verstoring van de insuline-balans - suikerziekte - is het gevolg.

Onlangs heeft de Engelse supermarktketen Sainbury's alle producten uit het schap gehaald die transvetten bevatten. Het bleek te gaan om maar liefst 15.000 items. Als ze nu ook de vezelarme producten eruit moeten halen .... dan zou het wel eens akelig leeg kunnen worden in de winkel.

Als Lustig gelijk heeft, is er geen ontsnappen aan: we moeten het overgrote deel van onze voedselproductie - die hij ononwonden 'giftig' noemt - opnieuw inrichten! Da's zowel bedrijfseconomisch als maatschappelijk een onmogelijke opgave op korte termijn.

Morgen maar weer vrolijker onderwerpen!
Dit artikel afdrukken