1 min
In Bouillon bespreekt hij nu een boekje van een Nederlands echtpaar over de gevaren die we lopen met alle mogelijke elektrische apparatuur. En ja hoor, van de magnetron krijg je kanker. Ik ken het boekje. Het staat vol humbug, bewijs uit het ongerijmde en falikant foute informatie. Will Jansen is er dolenthousiast over.
Maar kijk nou, in zijn bespreking haalt hij mij er bij:
'Bovendien heeft Wouter Klootwijk in een onderzoek als eens vastgesteld dat er van de voedingswaarde van het in de magnetron opgewarmde eten maar zes tot tien procent overblijft, terwijl bij het stomen van eten meer dan zeventig procent tot ons komt.'
Het gekke: ik botste vijf dagen geleden nog tegen hem op in Amsterdam. Hij groette, maar vroeg niet even hoe waar het ook weer was van mijn onderzoek. Of hoe onwaar.
Ik deed nooit onderzoek naar de voedingswaarde van voedsel uit de magnetron, zou het niet kunnen, zou niet weten hoe dat moet, daarvoor zijn journalisten zelf niet geëquipeerd.
Will Jansen jokt een brokje.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Waarom zoek je het niet uit, Wouter? Zoals met je uitzending over botte en scherpe messen.
Ik vond de Supermarktgidsen van Will Jansen wel leuke en soms nuttige boekjes maar ergerde me telkens zo wezenloos aan het hoofdstukje over E-nummers dat ik ferm besloot de derde uitgave van die gids niet meer te kopen. Maar die is er volgens mij niet eens gekomen. Sta je dan.
Voor sommige E-nummers zal je best gelijk hebben, Andre, maar ik ben het eens met Nick. Te kort door de bocht.
Een uitspraak tijdens dat BBC programma deed me iets beseffen dat ik eerder niet doorhad: Zonder al die stoffen die we een E-nummer hebben gegeven zouden supermarkten zoals we die nu kennen niet bestaan. Intrigerend. Want als ik dat doortrek naar jouw opmerking betekent dat dan dat jij producten zonder e-nummers niet in een supermarkt vindt thuishoren, omgevingen waar de E van Economy niet geschuwd lijkt te worden?
Andre: dat is simplistisch
Het gebruik van E-nummer stofjes is eigenlijk gewoon een marketingkwestie. Als je product met pure ingredienten te duur wordt, en je wilt als leverancier je potjes toch even groot houden als die van de concurrent, dan stop je er eerst water bij. Vervolgens verdikkingsmiddelen omdat het te dun wordt, en kleurstoffen omdat het te bleek wordt, en smaakversterkers omdat het te waterig wordt, en conserveermiddel zodat de derving daalt. Het is gewoon een instrument in de marketingmix. En zolang de consument prijs en kwantititeit belangrijker vindt dan echte inhoud, zullen E-nummers dankbaar worden ingezet. Met de E van Economy.