Hij beloofde het hier en schreef erover in de NRC. Wouter Klootwijk probeerde namaakbeest van de Natuurvoedingswinkel en de Chinees.
Karton is mooi. Een doos is prachtig. Nooit at iemand, eenmaal zindelijk geworden, nog stukjes van een doos. Maar als eetwaar niet bevalt getuigt een mens van zijn afgrijzen door te zeggen dat het naar karton smaakt. Stopverf is ook een woord voor narigheid.
Er is een nieuwe uitdrukking. ‘Het valt me reuze mee’. Opluchting dat het niet vies is. Het wordt gezegd van vormloos materiaal. Zoals het in het luchtleeg gezogen zakje in de winkel ligt (diepvries) verwacht je stopverf die naar nat karton smaakt. Het ziet er vooral zo onaantrekkelijk uit door wat het volgens het etiket wil zijn. Tonijn. Of kip.
Er is wel meer lelijke eetwaar. Maar een selderijknol jaagt je alleen verschrikt de winkel uit als het etiket je wijs wou maken dat het een zwezerik is, maar dan vegetarisch. En dat is de tonijn in het luchtleeg gezogen zakje. Gemaakt van sojabonenpulp.
Nog een uitdrukking van afgrijzen. Junkfood. Truffelculi’s nemen met het woord hoogstpersoonlijk afstand van bruine snacks langs de weg. Maar vegetarische vleeswaren zijn het waarachtige junkfood. De junk is vleeseter die er van af wil. Als knakworst vermomde sojabonen zijn gemaakt voor mensen die aan vlees verslaafd zijn maar het jammer vinden dat het van dieren komt. Tot op wetenschappelijk niveau, Wageningen, wordt geprobeerd structuren en consistenties te maken die mensen in hun mond als vlezig herkennen. Bonen, granen, melk, eieren en zeewier zijn de gevierde grondstoffen. De structuren lukken aardig. Met smaken wil het nog niet vlotten. Maar het ziet er vooral niet uit naar iets wat is om op te eten. Pulp. Je gaat er geen kerstmis mee vieren.
Ik kocht onbegrijpelijk dure proppen vegetarische tonijn in een natuurvoedingswinkel. Ze zien er uit of iemand ze alvast heeft voorgekauwd. Voer dat sommige vogels eerst half verteren om het daarna in de bekjes van hongerige jonkies in het nest te kokhalzen.
Zo een prop laat zich voorzichtig - hij valt makkelijk uit elkaar – tot een dik koekje bakken en lijkt dan op een Noors viskoekje (heerlijk junkfood, viskoekjes in Noorwegen!). Maar dan eentje waar een ingrediënt aan ontbreekt. En toch, serveer hem uit, de visite vindt het reuze meevallen. Gek hoor. Doe je je stinkende best op een appeltaart zonder hulp van Dr. Oetker maar met echte goudreinetten; zeggen je gasten: hij valt reuze mee.
Er wordt in de vegetarische vleeswarenindustrie wel eens gekeken hoe Sinterklaas het doet. Hij maakt van eetbare boetseerklei alles wat je maar wilt. Van bloedworst tot hele marsepeinen varkens. Zo is er in het verleden in een namakerij in Boxtel soja pulp geperst in koteletvormpjes. Het werd niks. Maar gevonden in een Chinese supermarkt. Een hele halve kip. Van soja. De feestdagen kunnen beginnen.
Deze tekst verscheen afgelopen maandagavond in NRC Handelsblad.
Fotocredits: Wouter Klootwijk
Dit artikel afdrukken
Er is een nieuwe uitdrukking. ‘Het valt me reuze mee’. Opluchting dat het niet vies is. Het wordt gezegd van vormloos materiaal. Zoals het in het luchtleeg gezogen zakje in de winkel ligt (diepvries) verwacht je stopverf die naar nat karton smaakt. Het ziet er vooral zo onaantrekkelijk uit door wat het volgens het etiket wil zijn. Tonijn. Of kip.
Er is wel meer lelijke eetwaar. Maar een selderijknol jaagt je alleen verschrikt de winkel uit als het etiket je wijs wou maken dat het een zwezerik is, maar dan vegetarisch. En dat is de tonijn in het luchtleeg gezogen zakje. Gemaakt van sojabonenpulp.
Nog een uitdrukking van afgrijzen. Junkfood. Truffelculi’s nemen met het woord hoogstpersoonlijk afstand van bruine snacks langs de weg. Maar vegetarische vleeswaren zijn het waarachtige junkfood. De junk is vleeseter die er van af wil. Als knakworst vermomde sojabonen zijn gemaakt voor mensen die aan vlees verslaafd zijn maar het jammer vinden dat het van dieren komt. Tot op wetenschappelijk niveau, Wageningen, wordt geprobeerd structuren en consistenties te maken die mensen in hun mond als vlezig herkennen. Bonen, granen, melk, eieren en zeewier zijn de gevierde grondstoffen. De structuren lukken aardig. Met smaken wil het nog niet vlotten. Maar het ziet er vooral niet uit naar iets wat is om op te eten. Pulp. Je gaat er geen kerstmis mee vieren.
Ik kocht onbegrijpelijk dure proppen vegetarische tonijn in een natuurvoedingswinkel. Ze zien er uit of iemand ze alvast heeft voorgekauwd. Voer dat sommige vogels eerst half verteren om het daarna in de bekjes van hongerige jonkies in het nest te kokhalzen.
Zo een prop laat zich voorzichtig - hij valt makkelijk uit elkaar – tot een dik koekje bakken en lijkt dan op een Noors viskoekje (heerlijk junkfood, viskoekjes in Noorwegen!). Maar dan eentje waar een ingrediënt aan ontbreekt. En toch, serveer hem uit, de visite vindt het reuze meevallen. Gek hoor. Doe je je stinkende best op een appeltaart zonder hulp van Dr. Oetker maar met echte goudreinetten; zeggen je gasten: hij valt reuze mee.
Er wordt in de vegetarische vleeswarenindustrie wel eens gekeken hoe Sinterklaas het doet. Hij maakt van eetbare boetseerklei alles wat je maar wilt. Van bloedworst tot hele marsepeinen varkens. Zo is er in het verleden in een namakerij in Boxtel soja pulp geperst in koteletvormpjes. Het werd niks. Maar gevonden in een Chinese supermarkt. Een hele halve kip. Van soja. De feestdagen kunnen beginnen.
Deze tekst verscheen afgelopen maandagavond in NRC Handelsblad.
Fotocredits: Wouter Klootwijk
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Wouter Klootwijk heeft gelijk.
Ik ben zo'n vleesverslaafde die al bijna 20 jaar geen vlees en vis meer aangeraakt heeft. Maar er gaat sindsdien geen dag voorbij zonder dat ik - als afgekickte vleesjunk - aan uitgebakken spekjes, draadjesvlees en rookworst denk. Geen dag.
Ik heb de tent afgebroken toen de vegetarische rookworst op de markt kwam. Eindelijk weer boerenkool met worst. Eigenlijk niet te vreten, maar na al die jaren afzien, was het toch een geschenk uit de hemel. Het gaat ook om het idee en stamppot zonder worst, dan kun je net zo goed maar helemaal geen stamppot meer eten.
Maar die vegetarische rookworst (AH) is nu nog minder geworden dan wat het was. Ze zijn er de laatste tijd mee aan 't klooien, minder zout en minder vet, geloof ik. En dan blijft er niks meer over dan een ongelukkig stuk rubber. Het enige waar goed mee te leven valt, zijn de vegetarische spekreepjes van AH.
God verhoede dat ze daar ook nog aan gaan rommelen.
Wat dan wel als je je eigen varkens en koeien zulke prachtbeesten vindt, dat je het ook niet meer kunt maken om bij de slager vlees te kopen van andere anonieme varkens en koeien?
Ik kijk reikhalzend uit naar het in vitro meat. Vlees uit de fabriek, gemaakt van stamcellen. Lekker eten waar geen dier voor heeft hoeven lijden of sterven. En 't schijnt ook nog eens goed voor het milieu te zijn. Stel je voor. Ik kan niet wachten!
Dafne Westerhof
Famllie Bofkont / Het Beloofde Varkensland
Maar hoe smaakte die namaakkip nu? En wat vindt Wouter Klootwijk van de palingsalade van de Vegetarische Slager?
De namaakkip smaakte naar iets vezeligs en zoutig. Moest je er mee gestraft worden dan had je geluk: het kan erger.
Palingsalade? Ik hoef die van paling al niet.
Johma maakte een tijd geleden palingsalade waarin de palingsmaak kwam van het vet aan de binnenkant van het palingvel. Dat moest om de prijs laag te houden. Paling in palingsla maakt die palingsla te duur.
Het goedkope slaatje werd geen kassucces. Productie gestaakt.
@Dafne: ik geloof ten diepste dat het dierloze vleestijdperk er op een dag zal zijn. Dan doden we cellen maar niet organismen.
Dit hoort vast niet thuis op Foodlog, maar een vraag aan degenen die geloven dat de ziel bestaat: bestaat die alleen in de mens (klassiek Christelijk denken), of in alle dierlijk leven en dan alleen in 'complete'. Met andere woorden: is de ziel uit zo'n kweeklapje?
Mevrouw Dafne Westerhof, ik was gisteren even op een bijeenkomst waarin de effecten van onze lifestyle op het klimaat in de Arctis aan de orde kwam. Nu heb ik al jaren iets met die vooral vleesetende volkjes daar en daarom vind ik uw houding van nog meer fossiel vretende fabrieken en fabriekjes stuitend. Het kan natuurlijk zijn dat u lid bent van de VVD en/of de PVV en HET probleem onder tafel veegt of zelfs volledig ontkent. Uw hoogindustriële, fossiel verslindende moraal en gedrag verhoudt zich niet goed tot het duurzaam eten of gegeten worden van de echte natuur. U bent een typische vertegenwoordiger van het antropoceen, een tijdperk die verantwoordelijk is voor grootschalige massaextinctie van veel levende organismes. Proficiat. Ik zou zeggen begin aan een lapje karbonade van uw varkens. Lekker. Laat die fabriek maar zitten.