Een voorbeeldje uit Nederland. De Nederlandse volksopstand tegen de megastallen spreidt zich van provincie tot provincie. De media voeden het debat met graagte. Van de weeromstuit besloten de boeren in Brabant maar in zee te gaan met Wakker Dier, dat ieder beest buiten wil laten lopen. In Nederland zijn dat er jaarlijks 450 miljoen, midden in het meest dichtbevolkte gebied van de wereld. Zelfs bij een - economisch onhaalbare - inkrimping van de veestapel tot een derde is dat een illusie. GroenLinks deed begin deze maand een voorstel dieren een bij wet verplicht recht op vrije uitloop te geven. En we vinden het normaal.
Laten we het wetenschappelijk en koelbloedig zeggen: of alle beesten gaan eruit (naar plekken waar ze niet buiten zullen worden gehouden, tant pis - dat is de consequentie) of alle beesten gaan naar binnen. Daar zit niks tussen, dus hou 'es op met dat al dat pseudo-intellectuele en politieke geouwehoer.
PS: een procentje van al die beesten mag natuurlijk wel blijven als ze buiten moeten, maar waar hebben we het dan over? We hebben het doodsimpel over het afschaffen van een economische sector, net zoals we ooit besloten de scheepsbouw maar af te drijven omdat er niets meer aan te verdienen viel. Het werkelijke besluit dat hier genomen moet worden is: willen we nog op de een of andere manier zelfvoorzienend zijn in onze voedselproductie, te ja of te nee. Voorlopig wordt bij implicatie gekozen voor een luid "neen". Zeg dat eens hardop en laten we het dan gaan hebben over wat dat over een jaar of 20 gaat betekenen. Dan zullen de voedseltekorten in de wereld voelbaar worden en de prijzen pas echt flink gaan stijgen. Met alle gevolgen voor onze economie, want dan gaat de prijs van een brood en spruit pas echt concurreren met die van je mobieltje en je vakantie. De serieuze productieketens zullen dan verhuisd zijn, want Rotterdam en Antwerpen verliezen hun functie in de aanvoer van grondstoffen en verwerking en de verwerking van de daaruit resulterende mega-reststromen tot dierenvoer. Daar zal tegen die tijd alleen nog kant-en-klaar product worden aangevoerd. Hier zal alleen nog stervensduur vers te koop zijn. Mensen met een lapje grond zullen weer rijk zijn, want zij kunnen hun eigen spul verbouwen en een varken en paar kippen houden. Voor vleesvervangers is geen geld meer en de consumptie van vlees zal weer ouderwets bescheiden proporties aannemen. Wie kan, wordt weer eigen boer, net als in vroeger tijden hier en nu nog steeds in de Derde Wereld. Lokale voedselsystemen, zo heet dat in modern ambtenarenjargon. Eigenlijk wel geweldig, want het zal afgelopen wezen met vraatzucht en overconsumptie. Op alle terreinen. Eindelijk 'duurzaam'. Maar realiseer je tegelijk dat voedsel de nieuwe olie is, waar het op aarde om gaat draaien.
Nogmaals, het zijn allemaal keuzen. Maar benoem ze bij hun wetenschappelijke en koelbloedige naam. Dan weten we waar we het over moeten hebben.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Wetenschap wat is dat eigenlijk?Die lui rollebollen over elkaar heen als nooit tevoren.Geen wonder dat de gewone man door de bomen het bos niet meer ziet. Tegenwoordig heeft iedere wetenschapper verstand van landbouw,maakt niet uit wat zijn vakgebied is,net zoiets als boeren die wel even gaan vertellen hoe je een ziekenhuis moet besturen.
Dick, is het tegen megastallen zijn meteen een ongenuanceerd pleidooi voor alles, kip, varkens, rund, maar onbeperkt buiten?? Zo zie ik het niet. Er is een beweging tegen het verder rationaliseren en industrialiseren van de veehouderij, zeker deels vanuit emoties. Maar, denk je nu zelf wel dat het verder en verder opschalen om maar te concurreren op bulkproducten de oplossing is voor de veehouderij?? Er zijn bij de WUR leuke ontwikkelingen op het gebied van stalinnovaties, bijvoorbeeld varkansen en de bekende "comfort class" stallen. Daarmee kan je meerwaarde gaan creëren..
De eerste zin spreekt me erg aan, de 2e kan ik niet ontkennenen de de rest van het stuk (vooral de PS) lijkt te groeien naar een sterk voorbeeld van onwetenschappelijkheid. Sluitende kringloop zeg maar, was dat je bedoeling?
We leven in een transitiefase naar een nieuwe cyclus, alles is mogelijk, niets gaat meer en iedereen kletst er over mee. Bijkomend probleem is dat de media een complex, genuanceerd verhaal moet reduceren tot een paar one-liners (q.e.d.), resulterend in een schijnbaar zwart-wit dilemma. En dan mondt het geklets uit in een veto over megastallen.
Nee, dat was niet mijn bedoeling. Mijn bedoeling was simpele perpectiefjes doorprikken vanuit een aantal andere tegelijk. De werkelijkheid zal zich economisch vast anders ontwikkelen dan ik schetste. De basismechanismen van m'n doembeeld en de redenen voor het bestaan onze intensieve veehouderij (een grote niet grond-, maar contextgebonden vleesindustrie vanwege de voedselverwerkende industrie hier) hier kloppen echter als een bus, ook al is economie geen wetenschap en al te veel extrapolatie dus niet verstandig.
@Marten: Wetenschapsorganisaties beseffen zich dat ook. Ik denk dat het niet toevallig is dat Beddington de aanval op pseudo-wetenschap opent nu de overkoepelende wetenschapsorganisatie ICSU een conceptgedragscode voor wetenschappers en hun communicatie verantwoordelijkheden laat circuleren: Ik citeer...
"The processes of science, including evaluation of evidence via peer review and integrated assessments, are often poorly understood. There is an onus on the science community to explain these processes, both generically and in relation to specific scientific issues. As public communication becomes central to the scientific endeavour, it should be rewarded and valued accordingly. Teaching and training in communication skills should be an important part of science education.
Guidelines and responsibilities of scientists
1. Scientists are individually accountable for their public communications and should be aware of their potential impact on both science and society.
2. Regardless of the audience, communications should be accurate and considered, reflecting the status of scientific evidence and uncertainty.
3. Estimates of the importance, future implications and impact of scientific results should be realistic.
4. Despite pressures to the contrary, public communication of new scientific findings should normally follow acceptance by peer review.
5. Scientists have a special duty to communicate findings that have
implications for human survival or well being, including threats to the environment.
6. Scientists responding to public emergencies should be aware of the potential ramifications of their messages and take particular care to avoid both undue alarmism and complacency.
7. Scientists should be transparent in communicating the limits of their own personal expertise and make the distinction between those areas of science in which they might reasonably be considered by their peers to have expertise and other areas on which they may express views.
8. As members of the broad and diverse public, scientists need to understand the different audiences that they communicate with, and what those audiences’ requirements are in terms of appreciation and understanding of the subject matter.
9. Science communications may be directed primarily towards selected groups in society, such as politicians, industrialists and advocacy groups, but they should, as far as possible, be publicly accessible.
10. Communication is a two-way process: scientists should not only present their findings but should also be prepared to engage in relevant debate and discussion.
en nu weer naar de megastal draad, zeer boeiend, namelijk en een verrekt goed PSje Dick!