De Britse regering haalt bakzeil in de verbeten mediastrijd rondom de 'sugar tax' en komt vandaag ijlings met een rapport dat tot nu toe in de la was gebleven.
Deze week hoorde het 'health select committee' van het Britse Lagerhuis diverse experts over de maatregelen die de regering zou moeten nemen om de obesitascrisis te beteugelen. Het optreden van Jamie Oliver zorgde voor de nodige media-aandacht.
Olivers al vaker herhaalde oproep voor een sugar tax kreeg extra lading toen bleek dat Public Health England precies die maatregel aan de regering geadviseerd had.
Alison Tedstone, opsteller van het rapport, verscheen voor dezelfde commissie als Oliver en deelde haar bevindingen. Zo kwamen ze toch in de openbaarheid. Het rapport zelf bleek in een la verdwenen. De overheid liet weten het rapport pas te zullen publiceren op het moment dat zij met haar langverwachte aanpak voor kinderobesitas naar buiten zou komen.
De Britse media waren in rep en roer. Aan de ene kant stelt de regering keer op keer met zoveel woorden 'geen sugar tax'. Aan de andere kant blijken adviseurs en experts daar juist toe te adviseren. Premier Cameron kreeg er het meest van langs. Waar Jamie Oliver nog meldde dat het onderwerp Cameron 'na aan het hart' lag, kwam de DailyMail met de onthulling dat hij het hele rapport niet gelezen had en zich bovendien regelmatig bleek te hebben onderhouden met vertegenwoordigers uit de levensmiddelen- en drankenindustrie.
Rapport openbaar
Vandaag komt er in ieder geval een gedeeltelijk einde aan het gekrakeel. Het wetenschappelijk tijdschrift BMJ publiceert het rapport van Public Health England. Dat pleit voor:
- terugdringen van het aantal aanbiedingen en kortingen op suikerhoudende producten in supermarkten, winkels en restaurants
- strengere regels voor adverteren met suikerhoudende producten richting kinderen
- verminderen van de hoeveelheid suiker en verkleinen van porties in bewerkte voedingsmiddelen.
"De regering zou ook een heffing op suikerhoudend voedsel moeten overwegen, zoals een 10% tot 20% heffing op de prijs van suikerhoudende dranken", stelt het rapport, "hoewel dit waarschijnlijk minder effectief zal blijken dan de genoemde drie maatregelen", aldus BMJ.
Fotocredits: 'Just a spoonful', frankieleon
Dit artikel afdrukken
Het rapport zelf bleek in een la verdwenen'Geheim rapport'
Olivers al vaker herhaalde oproep voor een sugar tax kreeg extra lading toen bleek dat Public Health England precies die maatregel aan de regering geadviseerd had.
Alison Tedstone, opsteller van het rapport, verscheen voor dezelfde commissie als Oliver en deelde haar bevindingen. Zo kwamen ze toch in de openbaarheid. Het rapport zelf bleek in een la verdwenen. De overheid liet weten het rapport pas te zullen publiceren op het moment dat zij met haar langverwachte aanpak voor kinderobesitas naar buiten zou komen.
De DailyMail onthulde dat Cameron het rapport niet had gelezen en zich onderhield met vertegenwoordigers uit de levensmiddelen- en drankenindustrieKracht van de lobby?
De Britse media waren in rep en roer. Aan de ene kant stelt de regering keer op keer met zoveel woorden 'geen sugar tax'. Aan de andere kant blijken adviseurs en experts daar juist toe te adviseren. Premier Cameron kreeg er het meest van langs. Waar Jamie Oliver nog meldde dat het onderwerp Cameron 'na aan het hart' lag, kwam de DailyMail met de onthulling dat hij het hele rapport niet gelezen had en zich bovendien regelmatig bleek te hebben onderhouden met vertegenwoordigers uit de levensmiddelen- en drankenindustrie.
Rapport openbaar
Vandaag komt er in ieder geval een gedeeltelijk einde aan het gekrakeel. Het wetenschappelijk tijdschrift BMJ publiceert het rapport van Public Health England. Dat pleit voor:
- terugdringen van het aantal aanbiedingen en kortingen op suikerhoudende producten in supermarkten, winkels en restaurants
- strengere regels voor adverteren met suikerhoudende producten richting kinderen
- verminderen van de hoeveelheid suiker en verkleinen van porties in bewerkte voedingsmiddelen.
"De regering zou ook een heffing op suikerhoudend voedsel moeten overwegen, zoals een 10% tot 20% heffing op de prijs van suikerhoudende dranken", stelt het rapport, "hoewel dit waarschijnlijk minder effectief zal blijken dan de genoemde drie maatregelen", aldus BMJ.
Fotocredits: 'Just a spoonful', frankieleon
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Gerelateerd aan dit onderwerp.
De ARTE documentaire "Die große Zuckerlüge" van 15 oktober wordt op 27 oktober 2015, 09:00 - 10:25 uur herhaald.
Uit de gids:
"Al tientallen jaren is de suikerindustrie er in geslaagd om de consument te misleiden en zijn producten schoon te praten. De schadelijke gevolgen van overmatige consumptie van suiker werden opzettelijk verborgen of zelfs ontkend. Obesitas, diabetes, hart-en vaatziekten zijn de bittere consequenties voor veel consumenten."
De documentaire staat ook hier op Youtube (84 minuten).
Meer weten over suiker? Lees dit rapport van Credit Swiss uit 2013. Zeer waardevol!
Een suikertaks van 20% lijkt mij aan de lage kant voor de meest schadelijke producten (de frisdranken) en te hoog voor onschuldige producten als jam of appelstroop.
Even een paar rekensommetjes. Nemen we de VS de omzet van de soft-drinkmarkt was 98 miljard dollar in 2014, waarvan 29% diet, dus een kleine 70 miljard dollar suikerhoudend. Neem de gezondheidsschade alleen al door obesitas in de VS: 147 miljard dollar per jaar, laat 50% van die schade door suikerhoudende frisdrank zijn ontstaan, immers loze calorieën en met een gemiddelde consumptie van 165 liter frisdrank per jaar per hoofd van de bevolking, geen slechte schatting, komen we alleen voor de bijdrage aan obesitas op een heffing van ruim 100% om de ruim 70 miljard dollar schade te compenseren.
Hebben we het nog niet eens over diabetes, hart- en vaatziektes of kosten door arbeidsongeschiktheid gehad. + 200% lijkt dus niet onredelijk.
Wij leven in een aparte wereld. Door het niet doorrekenen van de maatschappelijke schade in de aankoopprijs van ongezonde producten en het zo kunnen afremmen van die ziekmakende consumptie, stijgen zorgkosten, ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid. Het niveau van onze overheid wordt weerspiegeld door het recente briljante idee om dan ook naast de accijns op frisdrank ook maar de belasting op mineraalwater te verhogen. Door de stijgende kosten werd en wordt er bezuinigd op zorg (ouderen krijgen bijv. niet meer de zorg, die ze verdienen) en onderwijs, onze toekomst. Sinds kort werk ik part-time binnen het HBO, de grote thema's zijn daar tegenwoordig Duurzaamheid, Gezondheid en Creativiteit bij een gemiddelde studie-uitval van wel 39%. Zou er een relatie zijn met al die bezuinigingen? Hoeveel kost het overigens de maatschappij als een student een jaar later economisch productief wordt (€50,000? maar dat is een ander potje). Bestuurders blijken inderdaad wel creatief, maar niet gezond en duurzaam bezig door voor de instelling wat bij te scharrelen met het plaatsen van frisdrank- en snoep en zoute snacksnackautomaten of een niet duurzame catering binnen te halen. De korte termijnwinst is zichtbaar, de leverage, onzichtbare schade niet, waardoor de druk om weer te moeten bezuinigen weer snel zal toenemen. Moeten we zo direct onze ziel nog verder aan de duivel verkopen. Ik hoor zijn lach al kakelen.
Hij moet toch al lachen omdat de overheid op Europees niveau gratis geld aan banken verstrekt, die het vervolgens tegen rente uitleent aan de (semi-)overheid (neem onze schoolbesturen). De banken ook nog te hoge rentes en provisie kunnen vragen, omdat die vaak fiscaal aftrekbaar (lijkt het netto minder te kosten) zijn (zodat ook daar de overheid en wij allen aan mee kunnen betalen). En wij als burgers als een kind zo blij zijn als het lukt om onze sportclub gesponsord te krijgen door de frisdrankindustrie of de banken. De duivel gunt ons wel een Fanta en de banken vinden dat ze een historisch verworven recht hebben op hun verdienmodel. Zalm verdient toch ook nog ruim boven de Balkenende-norm.
Pieter, waarom wil men eigenlijk geen suikertax? Is dat omdat het not done is in een neo-liberale denkwereld?
Pieter is niet thuis Liesbeth. Ik denk dat dit zelfs de neoliberale denkwereld voorbij gaat. De tabakslobby is een dwerg vergeleken met de suikerbandieten die met steun van corrupte voedings’wetenschappers’ en dito politici hun zoete leugens kunnen en mogen blijven slijten. Ik ben het overigens eens met de hierboven genoemde 3 maatregelen en die 20% slaat nergens op dat is de kool en de geit sparen. Maak het dan 100 % of 200 %, dan doe je tenminste wat