De vraag is immers hoe je je op het druivensapschap nog kunt onderscheiden. Het huismerk dat normaal de druivensapmakers pas imiteert als die succes hebben met iets nieuws, was ditmaal de druivensapmakers voor. Die doen nog steeds alleen maar druivensap. Soortensap staat nog ver van hun bed.
Het wordt een trend. Bij Franse super Champion troffen we nou eens geen chips met zeezout, uien of blauwe kaas aan, maar soortchips. Gemaakt van paarse vitelottes. Ze smaken aardig, maar die gewone met zeezout en blauwe kaas zijn aanmerkelijk perfecter.
Bij Lays en hoe-heten-ze-allemaal heb ik het nog niet gezien. Het ziet er dus uit dat het een trend wordt: de huismerken zorgen voor nieuwe onderscheiden op het supermarktschap en laten de A-merken achter zich.
Hoe zit die strategie toch in elkaar?
Het is eenvoudig: doe net of je meer keuze biedt, dan kun je voor sommige producten wat meer vragen, terwijl ze in werkelijkheid helemaal niet beter zijn dan de goedkopere. Keuze dus. Niet voor jou, maar voor de prijsstelling.
Daarom doet AH ook Chorizo Cular onder het Excellent-merk. Het zijn gewoon vleessnippers, die ook in de braadworst hadden gekund, met wat chorizo-kruidenmix. Slechter dan de 'gewone' chorizo van dezelfde super. Je denkt alleen dat je weer wat nieuws kunt kopen en bent nog zo gek ook dat je er meer voor wilt betalen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Eigenaardig.
Vitelottes zijn niet blauw. Een beetje Franse marketeer zou ze 'violette' hebben genoemd. Net zoals ze het grauwe vlees van koolvis als "gris perle" omschreven en zo voor een grote meeromzet zorgden. Het probleem met de populaire vitelottes is nu net dat ze vrij smakeloos zijn. Maar iedereen is ze wél aan het kweken, en op de markt van Vilvoorde vragen ze voor een Kilo 3,75€! Ze hebben alleen maar kleur.
Maar het kan ook anders Dick, kijk even op de site van het volgende bedrijf uit Frankrijk. Niet een verhaal met toeters en bellen, met daarnaast een product dat zich ternauwernood onderscheidt van de massa, maar een werkelijk interessant gamma. Zes verschillende soorten appelsap (Golden, Braeburn, Granny etc). Met een smaak die er niet om liegt. Super! Niet eens extreemduur, maar wel weer voor de Nederlandse markt, waar we gewend zijn om appelsap te drinken op basis van concentraat... www.tourainejusdepommes.fr
Eh…“Appelaere“ uit Waterlandkerkje (Z.Vl.) mag er ook best zijn. Je hoeft dus niet naar Frankrijk, hoor Flipse !
En erg populair hier...
Appelaere is geen varietalsap, zoals die die Flipse aangeeft of het Merlopsap van AH. Kort geleden proefde ik appelsap met een appelsappenverkoper. Hij proefde er eentje en haalde z'n neus er bijna voor op: 'goh, geen blend, maar een sapje van maar 1 appel.'
Nick heeft volstrekt gelijk: ze zijn niet blauw. Sterker nog: ze zijn paars, en komen door het bakken niet verder dan bruinpaars. Niet fijn als de gesloten zak een andere verwachting wekt. Er liggen er nog wat. Ik zal kijken of ze tegen het raam te fotograferen zijn.
Opvallend, in oktober een viertal smaken kettle chips bij Anna Hubertus te koop voor 1,99 euro. Begin november een stijging van 0,01 euro en het assortiment wordt teruggebracht van vier naar twee smaken, daarnaast een uitbreiding van chips onder eigen merk... vier smaken! Associatie wordt makkelijk gemaakt met opschrift 'handgemaakt', cumulatief geflikflooi noem ik het maar. "Van zakkenvullers naar zakkenopeners."