Het boekje staat nu nog voller met hele en halve onwaarheden. Een daarvan is dat je ziek wordt van smaakversterker MSG ook bekend als E-621. Een stofje dat in vuile vorm zit in producten waar culi's van zwijmelen, oude kaas, heerlijk gedroogde tomaten en meer van dat soort echte en pure eten. Het is een geliefd onderwerp op foodlog.nl. Niettemin verklaarde Gouget dat ze spul waar het in zit 'nog niet aan haar hond zou geven'. Daar kan maar één reden voor zijn: omdat op de verpakking staat dat er MSG inzit. Bij kaas en tomaten hoeft dat niet. Die worden immers door God's natuur zelf gemaakt.
In Frankrijk, met een bevolking die vier maal groter is dan de Nederlandse, werden 135.000 exemplaren verkocht. In Nederland 100.000. Als je het even omrekent is de belangstelling in Frankriijk voor het boekje maar een derde van de belangstelling van die in Nederland: 4 keer 100.000 = 400.000 die je deelt door 135.000. Wat verklaart die belangstelling?
Karin was aanwezig bij de boekpresentatie en ontdekte het: twijfel onder consumenten en culinair geloof bij eetliefhebbers. Christine Gouget kon niet uitleggen waarom Chinezen geen last hebben van MSG/E621, een van haar belangrijkste vijanden. Verder, zo meldt Karin's verslag, schermde ze met heel veel namen en werd in een uitstekend Amstelveens etablissement een bijeenkomst onder smulpapen belegd om al dat wapengekletter te laten horen. Ze hieven er nog een extra glas op. Heerlijk, dat dat wél mag.
Karin - net als Janneke Vreugdenhil - protesteert tegen eten uit pakjes, bakjes en zakjes. Omdat je het prima zelf kunt maken en omdat dát je leert wat de waarde van eten is en juist dát zowel gezond als lekker is. Gouget is tegen fabriekseten dat met 'kunstgrepen' houdbaar wordt gemaakt. Daar maakt ze een heel feest van angst van, terwijl de eigenlijke boodschap verloren gaat: kook zelf.
In zulke evidente waarheden zijn uitgevers niet geïnteresseerd. Daar verkoop je namelijk geen boeken mee.
Verder beveel ik van harte aan Dr. Ralph Hartemink's food-info.net aan. Online (geen gesleep met 'handige boekjes'), gratis en voortdurend geactualiseerd vanuit de jongste wetenschapelijke inzichten. Jammer genoeg is er nog steeds geen vlotte Iphone versie van. Gaat vast nog komen na dit stukje. We helpen er graag aan mee.
'Bij twijfel niet doen' over voedsel met conserverings- en hulpmiddelen, zegt Karin die wat minder stellig is in haar afwijzing van de waarde van Gouget's boekje. Wat bepaalt die Hollandse twijfel en lurkende sympathie voor Goddelijk puur eten toch? Twijfel hoeft niet en excuses om meer puur te kunnen eten zijn zonder enige twijfel ongezond.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Inderdaad: Zelf koken, daar val je van af. Enkele weken terug merkte ik dat ik wat ruim in m'n pak zat. De volgende dag toch maar even gekeken: 10 kilogram lichter. En dat zonder er enige acht op te slaan. Gewoon: zelf koken en wéten wat voedingsstoffen met je doen. Het helpt dan wel om naar een podcast van Gary Null te luisteren. Een veganist die desondanks gezond weet te blijven, met een schat aan informatie over gezondheid. Lekker koken hoef je met deze kennis nog niet af te schaffen.
Apenbrein? Weg met die niet erg heldere, laat staan transparante kreet. Maar vooral een onjuiste term. De aap snakt niet naar zout en vet. De aap hamstert niet voor barre tijden. De aap komt niet verpakt in dikke vetlagen ter wereld, zoals typerend is voor de mens.
Wat bedoelt u precies, meneer of mevrouw wegmetgentech?
We zijn geen krokodil (ook een voorganger van ons), maar zijn nog steeds onderhevig aan pre-neo-corticale sturing. Na Piet Vroon heeft de theorie zich verder ontwikkeld. Van mij mag je dat apenbrein onhelder noemen, want dat is'ie ook. Metaforisch betwijfel ik de oncorrectheid.
Onze fysiologie is een andere dan die van de aap, maar dacht jij dat we eten met onze neo-cortex? Dat is nl. de hamvraag.
Dat apenbrein? Da's een metafoor om iets tussen de net te weinig begaafde neocorticale oren van de politiek te krijgen.
Sinds ik zelf kook ben ik alleen maar aangekomen. En ik kook nooit uit pakjes en zakjes en ben geen slank dennetje. Dat was ik vroeger wel, toen ik nooit kookte en alleen maar "ongezond" at. Sterker nog, ik at toen amper, ik snackte en snoepte en snaaide enkel. Elke dag warm eten vond ik onzin. Een zak M&M's per dag, dat was mijn devies. En dan niet zo'n zakje, maar zo'n pondspak. Tot grote frustratie van forsere vriendinnen.
Hou nou toch eens op met het leggen van verbanden die er niet zijn. Wetmatigheden die er niet zijn. Iedereen moet zijn eigen manier vinden om slank te worden/blijven. En dat kan evengoed met pakjes en zakjes als zonder pakjes en zakjes.
Dat laatste is heel erg waar. Mark Haub, een Amerikaanse professor voedingsleer, bewees dat je met zelfs met Marsen en Twinkies kunt afvallen.
In het stukje staat dan ook te lezen dat culi's moeten ophouden "puur natuur" als excuus te gebruiken om er lekker van door te kunnen eten. Er is een verband dat nl. wel degelijk heel sterk is: beschikbaarheid en gemak doen eten. Aankomen doe je niet van de lucht.