Plasticvervuiling in zee gaat meestal over het zichtbare deel op het water, het deel dat aanspoelt of ronddrijft. Nieuw onderzoek modelleerde de hoeveelheid grotere plastic voorwerpen die de oceaanbodem vervuilen: tussen de 3 en 11 miljoen ton. Dat zou 100 keer meer zijn dan het zichtbare deel aan de oppervlakte.
In 2016 werd geschat dat er jaarlijks 8 miljoen ton plastic in zee belandt. Hoeveel daarvan op en in de zeebodem terechtkomt, was nog altijd niet systematisch geschat.
Australische en Canadese onderzoekers hebben de primeur. Zij maakten de eerste schatting van de hoeveelheid plastic die de bodem van onze oceanen bereikt. Ze denken dat er 100 keer meer plastic op de zeebodem ligt dan aan de oppervlakte drijft.
Het onderzoek maakt deel uit van een groter project om de vervuiling van de oceanen in kaart te brengen en is gepubliceerd in het blad Deep Sea Research Part 1: Oceanographic Research Papers.
Het team gebruikte 2 voorspellingsmodellen die gebaseerd zijn op data van onderwaterdrones (Remotely Operated Vehicles) en sleepnetten. Vooral het eerste voorspellingsmodel op basis van ROVs bleek interessant. Daaruit bleek dat ongeveer 46% van al het oceanische plastic zich bevindt op een diepte van minder dan 200 meter. Dat betekent dat 54% zich op grotere diepten bevindt, tot aan de bodem van de oceaan. De onderzoekers ontdekten ook significant hogere concentraties plastic in binnenzeeën en kustgebieden in vergelijking met andere delen van de oceaan.
Toch moet geconstateerd worden dat er nog heel wat plastic zoek is. Tussen de jaarlijkse toevoeging van 8 miljoen ton (al uit 2016) en de teruggevonden maximaal 11 miljoen ton op de bodem van de zee, een nagenoeg gelijk deel dat door zee zweeft en het drijfplastic dat slechts een honderdste weegt van het zinkplastic zitten nog vele rekenkundige gaten.
Xia Zhu, een wetenschapper betrokken bij het onderzoek, benadrukt het belang van deze bevindingen voor begrip van de manier waarop plastic zich door de diepe oceaan beweegt en accumuleert. "Het is erg belangrijk om te begrijpen hoe het transport en de opbouw van plastic in de diepe oceaan precies plaatsvindt. Het oppervlak van de oceaan is echt een tijdelijke opslagplaats van plastic. Ons onderzoek wijst uit dat plastic uiteindelijk naar de bodem zal zakken, waar het rond zal blijven slingeren”, aldus Zhu aan Scientias. Volgens collega Denise Hardesty zal dit afval in de loop van de tijd uiteenvallen in kleinere delen. Deze kleinere delen kunnen gemakkelijk mixen met het sediment van de zeebodem. De onderzoekers wijzen erop dat er iedere minuut ongeveer een afvalwagen aan plastic in de oceanen terecht komt.
Er zijn op dit moment nog nauwelijks projecten om de zeebodem vrij te maken van plastic; voorkomen dat plastic in zee belandt, is natuurlijk de eerste grote stap om de bodem minder te vervuilen.
Australische en Canadese onderzoekers hebben de primeur. Zij maakten de eerste schatting van de hoeveelheid plastic die de bodem van onze oceanen bereikt. Ze denken dat er 100 keer meer plastic op de zeebodem ligt dan aan de oppervlakte drijft.
Het onderzoek maakt deel uit van een groter project om de vervuiling van de oceanen in kaart te brengen en is gepubliceerd in het blad Deep Sea Research Part 1: Oceanographic Research Papers.
Het team gebruikte 2 voorspellingsmodellen die gebaseerd zijn op data van onderwaterdrones (Remotely Operated Vehicles) en sleepnetten. Vooral het eerste voorspellingsmodel op basis van ROVs bleek interessant. Daaruit bleek dat ongeveer 46% van al het oceanische plastic zich bevindt op een diepte van minder dan 200 meter. Dat betekent dat 54% zich op grotere diepten bevindt, tot aan de bodem van de oceaan. De onderzoekers ontdekten ook significant hogere concentraties plastic in binnenzeeën en kustgebieden in vergelijking met andere delen van de oceaan.
Toch moet geconstateerd worden dat er nog heel wat plastic zoek is. Tussen de jaarlijkse toevoeging van 8 miljoen ton (al uit 2016) en de teruggevonden maximaal 11 miljoen ton op de bodem van de zee, een nagenoeg gelijk deel dat door zee zweeft en het drijfplastic dat slechts een honderdste weegt van het zinkplastic zitten nog vele rekenkundige gaten.
Xia Zhu, een wetenschapper betrokken bij het onderzoek, benadrukt het belang van deze bevindingen voor begrip van de manier waarop plastic zich door de diepe oceaan beweegt en accumuleert. "Het is erg belangrijk om te begrijpen hoe het transport en de opbouw van plastic in de diepe oceaan precies plaatsvindt. Het oppervlak van de oceaan is echt een tijdelijke opslagplaats van plastic. Ons onderzoek wijst uit dat plastic uiteindelijk naar de bodem zal zakken, waar het rond zal blijven slingeren”, aldus Zhu aan Scientias. Volgens collega Denise Hardesty zal dit afval in de loop van de tijd uiteenvallen in kleinere delen. Deze kleinere delen kunnen gemakkelijk mixen met het sediment van de zeebodem. De onderzoekers wijzen erop dat er iedere minuut ongeveer een afvalwagen aan plastic in de oceanen terecht komt.
Er zijn op dit moment nog nauwelijks projecten om de zeebodem vrij te maken van plastic; voorkomen dat plastic in zee belandt, is natuurlijk de eerste grote stap om de bodem minder te vervuilen.
