Op de redactie van Foodlog zijn we er scherp op. Zet geen vleeskoe bij een stukje over melkkoeien. Zet ook geen rode blaarkop bij een stukje over roodbonte koeien. Journalisten en fotoredacties weten zo weinig dat ze het verschil niet zien. Het is al heel wat als ze een koe van een kip kunnen onderscheiden. Ook bij de NRC weten ze er geen weg mee. Zelfs Geenstijl.nl moest de kwaliteitskrant corrigeren met een Thaise stal.
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
Ik zou er toch niet zo mee zitten. Het is gewoon een foto bij het verhaal, ondersteunend dus. Tja, wat Geenstijl er dan voor tekst bij doet.....?
Frank, zou jij een foto van een yucca bij een palmboompje zetten?
Helaas was GeenStijl niet zo attent toen de Volkskrant een mooie foto van biologische (?) varkentjes op de voorpagina zette zoals opgemerkt door iemand op Twitter... Hoeveel van onze 14 miljoen varkentjes hebben deze eer in Nederland?
#2, Dick, iedereen (alhoewel...?) weet toch wel het verschil tussen een yucca en palmboom?
Nee, bij mij was deze foto er gewoon 'ingegaan' als een foto met plassende koeien in een stal in Nl, ondersteunend bij het verhaal.
Het is de oefening in braken van Geenstijl, tegen NRC gericht, die mij opzien baarde. Stelletje jaloersige verveelde lui, van Gs, denk ik dan.
Heb trouwens gelezen (link heb ik ff niet), dat Geenstijl zijn 'kompas' kwijt is na zijn eerdere succes.
Ja, wat een gezeik om een foto met plassende koeien. Als nuchtere boerin zou de pis er niet lauw of warm van moeten worden. Toch word ik wel een klein beetje pissig van de foute foto omdat het steeds vaker voorkomt dat gerenommeerde media laten blijken dat ze de melk wel horen klotsen maar in de waan van de dag geen idee meer hebben waar de tepels hangen.
Het vertrouwen in elkaar raakt zoek waardoor geneigd wordt alleen nog maar naar het gezeik in de eigen bubbel te willen luisteren.