De krant schrijft Het besluit van Provinciale Staten is ingegeven door risico's voor mensen. Voor het welzijn van het dier maakt het weinig verschil of het wordt gefokt op een intensief veebedrijf of in een megastal. "Jij bent er om te worden opgegeten", onthulde in de film Babe de poes aan een aanbiddelijke big. En zo is het. Het medelijden met varkentjes,koetjes en kipjes moet worden genuanceerd. Ze bestaan voor de slacht, ze belanden allemaal op een bord. Maar dat deze dieren bestaan met een winstoogmerk, maakt het niet vanzelfsprekend dat ze hun leven lang mishandeld moeten worden. De volgende zin van de NRC noteert als het ware het definitieve omslagpunt waaraan ook de krant zelf in zijn stuk uiting geeft: Het afketsen van de megastallen is een waarschuwing. De veehouderij doet er goed aan zich te beraden op de omgang met dieren. Jonathan Safran Foer, auteur van Dieren eten, formuleerde het in deze krant zo: "Dit gaat niet om de liefde voor het dier: het gaat erom dat ik ze niet wil haten."
De feiten:
- de echte varkensflat kan diervriendelijker en duurzamer dan biologische houderij
- de echte varkensflat hoort op een industrieterrein naast de bierbrouwerij, de kaasfabriek, de grootbakker en de aardappelverwerker
- de varkenshouderij is in staat 85% van ons eetafval te recycleren; het varken, zo bevestigde mij een deskundige, is echt het duurzaamste dier ter wereld
- in termen van ruimte heeft het meest ordinaire 'mishandelde' varken het in Nederland 23 procent beter dan in de rest van Europa
- de echte varkensflat heeft veel beheersbaarder gezondheidsrisico's dan megastallen
- de echte varkensflat is op basis van 'Volksempfinden' en andere goedkope emotie-chantage afgeserveerd - dat is een kapitale fout geweest zoals nu blijkt
- de ziekterisico's van biologische houderij-vormen zijn aanmerkelijk hoger dan gangbare houderijvormen; grootschalig biologisch is nogal een gezondheidsgok
- Q-koorts is een argument voor gesloten veehouderij-systemen, dan wel vergaande extensivering van menselijke leefconcentraties
- de veehouderijsector werkt in kip en varken al ruim een decennium intensief aan dierwelzijn
Toeval. Het ging hier laatst over kippenwelzijn. Een wetenschapster van de Animal Sciences Group van de Wageningse Universiteit die in opdracht van Nederlandse boeren al jaren aan dat welzijn werkt, vroeg ik (scroll omhoog om die conversatie te volgen) waarom de maatschappij niet weet van haar werk. Nu weet ze het: niemand wil het horen en niemand neemt de moeite mensen te informeren.
Gaan we daar iets aan doen of laten we het maar zo? Veehouder en universiteit weten in ieder geval hoe het ervoor staat nu zelfs de NRC hen - ondanks al hun goede werk - waarschuwt.
Ik zal u iets vertellen. Het is een voorspelling. Over een jaar of 10-20 eten we in Nederland nog steeds dieren, maar ze komen van ver. Helaas, het zullen geen mindless zombies zijn, maar echte dieren van vlees en bloed en met bewustzijn. Ik weet niet of ik daar nog een hap van door mijn keel kan krijgen, juist omdat ik ze niet wil haten. Daarom moeten we zien wat er met hen gebeurt. Hier. Ze horen bovendien bij de gesloten landbouwcyclus die de duurzaamheidsprofeten - terecht - prediken.
Omdat wij zo bewusteloos zijn en zelfs een kwaliteitskrant het niet meer weet, zal dat gebeuren. Tenzij er eindelijk eens open gecommuniceerd wordt.
NB: de NRC blijkt slecht geïnformeerd en denkt dat Albert Heijn in 2011 alleen nog biologisch vlees in de schappen legt. Nee, het komt met 1-ster vlees. Boeren en Dierenbescherming denken dat iedereen weet wat dat is en zijn blij dat er nu maatschappelijk vlees komt. Ook daar mag nog wel een beetje gecommuniceerd worden. Die ene ster is goedkoper dan de drie van biologisch. Maar voor krant en consument is het allemaal 1 pot nat. We willen er niks van weten. Het dier moet volledig uit zicht en ons geweten moet worden afgekocht. Liefst zo eenvoudig en goedkoop mogelijk.
Hendrik, je besteed steeds veel aandacht aan het nutriëntenprobleem. Dat is geheel terecht en geheel begrijpelijk, gezien de geschiedenis van je geboortestreek. Toch is het mij niet steeds duidelijk welke richting je daarmee op wil. Je stelt dat bemesting heel belangrijk is voor arme boeren, maar ook stel je dat ze kunstmest niet kunnen betalen omdat ze te weinig ontvangen voor hun producten. Ben je voorstander van subsidies voor kunstmest voor arme boeren?
Arme boeren zullen hoe dan ook weinig kunstmest gaan aanwenden. Om de beschikbare mineralen optimaal te benutten zijn methoden zoals die in de biologische landbouw gebruikt worden dan ook van belang (ook al komen ze niet voor biologische certificering in aanmerking omdat het geen "echte" biolandbouw is).
Maar je benadrukken van mineralen is eenzijdig, in die zin dat biologische landbouw zo veel meer aspecten heeft. Interessant is wat Altieri schreef (in jouw link van gisteravond 19.29) van het bezoek van een US-lanbouwkundige aan arme boeren in Zuid-Amerika. Mixed farming met gras voor het vee en alle elementen van de traditionele landbouw werden zonder enige vorm van nadenken verworpen. De enige serieuze vorm van landbouw was monocultuur met hoge productie en hoge input.
Het verschil tussen biologische landbouw en de high tech landbouw (in NL komt zulke landbouw nauwelijks voor) zit hem op systeemniveau. De Amerikaanse prof vind zaken als bodemleven, biodiversiteit en alle waarden van die traditionele landbouw bij voorbaat niet relevant. Immers alles kan via techniek worden beheerst: kunstmest, pesticiden, gentech, machines, waterbeheer. Weliswaar zullen daarbij problemen optreden (resistenties bijv) maar het geloof is oneindig dat de techniek steeds de natuur zal voor weten te blijven. Een gevaarlijke ideologie. En zodanig arrogant dat aanhangers het zelf niet doorhebben. Gevolg is dat positieve invloeden vanuit de natuur (biologisch evenwicht) niet benut worden, ja zelfs bewust worden uitgeschakeld in een streven naar steriele vormen van landbouw.