Ik onmoette de heren kort geleden. Ze hadden hun bul al op zak en presenteerden me hun scriptie in Muiderberg, waar hun externe scriptiebegeleider en marketeer Niels - met FC - Willems kantoor houdt. We hadden het over die conclusie, want de heren worstelden er duidelijk een beetje mee. Zoals ze het zelf in hun korte samenvatting van het onderzoek formuleren:
Duidelijk is dat als je toch duurzame producten aan deze groep consumenten verkopen wilt, je zult moeten aanhaken aan de behoeften die zij hebben. Want op de duurzaamheid (alleen) haakt men af.
Duurzaam is dus zoiets als levertraan. Tis gezond, t moet, maar klanten moeten er niks van hebben. Wil je het toch verkopen, dan moet je er een snoepje van maken. Dus stop je het in de winegums. Dan werkt het wel. Als je tenminste een A-merk bent, want die worden door gewone mensen nog wel vertrouwd. Dat constateerden Wijland en Elderenbosch ook.
Die conclusie lijkt als 2 druppels op wat Jules Ferry, de Franse filosoof en ex-minister, beweert: gewone mensen doen niet duurzaam. Ze leven. Als je als bedrijf de wereld wilt verbeteren moet je er niet over lullen maar het doen. De direct daarop volgende conclusie is ook helder. Bedrijven, politieke partijen, de Greenpeacen en mensen die zich met 'duurzaam' op de borst slaan, willen je of iets verkopen of het zijn Jehova's. De conclusie van Wijland en Elderenbosch is dan ook eigenlijk heel simpel: hou op met lullen, ga eens wat doen.
Unilever had dat allang begrepen en wordt helemaal duurzaam maar blijft gewoon zichzelf. Het doet wat deze 2 studenten ontdekten en Ferry ook al voorstelde. En de andere 'duurzamen'?
Gaan ze dat vinden? Dat is niet makkelijk nu God op aarde is gekomen. Daar lijkt het werkelijk op, want een aantal betrouwbare linkse mensen in mijn omgeving zijn tegenwoordig dol op de Unilevers. U begrijpt nu waarom.
PS Bij mij begint iets te jeuken. Ik vroeg één van die linkse mensen of hij dat begreep. Hij stuurde me een artikel van Hal Hamilton over de Sustainable Food Labs van o.m. Adam Kahane, de ex-Shell man die Zuid-Afrika na de Apartheid hielp om weer een beetje met zichzelf in het reine te komen. We worden één grote familie, Links (vernieuwers en dromers) en Rechts (realisten die niet geloven in revolutie om de wereld te verbeteren; we hebben het niet over bruindhemden en tuigdorpadvocaten). In het artikel zegt Hamilton dat ook de overheid moet gaan doen wat de grote bedrijven doen. Maar die doet dat niet. Bedrijven moeten het maar doen. Met name onze Nederlandse overheid denkt er zo over.
Daar zit ergens m'n probleem. Een handjevol mensen met een verkoopbelang moet nu beslissen hoe we duurzaam worden. En die vinden dat zelf dus eigenlijk ook al niet helemaal jofel. Onderwijl kiest een geheel nieuw, en niet politiek te duiden 'links' voor de 'The Food Revolution'. Dat soort mensen loopt zelfs weg met Vandana Shiva, die een landbouwsysteem voorstaat dat minder in plaats van de te verwachten méér mensen op aarde kan voeden. Er gist iets nieuw 'links' dat 'gewoon' en beslist eerbaar links nog niet eens door heeft. Maar wat?
@Steven: ook de thee van S.Levelt heeft zegen van Rainforest Alliance, bovendien van <Bird Friendly>. Wat dat ook moge zijn, klinkt wel natuurvriendelijk. Meer dan de helft vd produktie van S.L. is inmiddels Eco van Skal, er is een schooltje op de plantage, een tandarts, en schaduwbomen op de aanplanten zorgen ervoor, zoals in een ver verleden algemeen,dat de thee niet te snel(te produktief) groeit, het afgevallen blad beschermt bovendien de bodem. Het klinkt allemaal te mooi om waar te zijn, en, gek genoeg, een kopje van die thee in het cafe genoten, kost niet eens meer dan de reguliere thee!(alhoewel ik denk dat die theedoosjes daarvan wel meer kosten dan die van de AH in het schap)