Daarom, zeiden we, was Becel geen goed idee meer. Maar Unilever wilde het maar niet toegeven en kwam steeds met onderzoeken die het tegendeel moesten bewijzen. Prof. Martijn Katan was een van de steevaste verdedigers van die 'boter'-producten. Je kon er als journalist maar beter vanaf blijven. De man die het probeerde, Melchior Meijer, werd steevast getroffen door wat hij naargeestig noemde 'Katanische Verzen'.
Ik was dus verbaasd om in het blad De Molenaar te lezen dat ons Nederlandse ministerie van LNV opdracht heeft gegeven om het eens uit te zoeken. Het varken lijkt op ons en op varkens kun je het goed testen. En het bleek hartstikke waar. Weinig drietjes geven gedragsproblemen en dat komt door een teveel aan zesjes. Dat geldt waarschijnlijk dus net zo voor mensen.
Gaat Unilever nu eindelijk overstag en gaat de Becel in de ban? Da's lastig want dan hebben ze geen verkoopargument meer. Tis een zakelijk ethisch probleem van de bovenste plank.
Pieternel,
In dat geval raad ik je aan om ook wat research te doen naar de relatie tussen gluten/WGA en (auto)immuniteit. Frostegård is gluten aan het pinpointen als trigger van het auto-immune proces dat tot arterio/atherosclerose leidt. Negeer het hoongelach dat in Wageningen weerklinkt (negeer Wageningen als het even kan helemaal, je kunt je tijd beter besteden door bijvoorbeeld Zweeds te leren).
Dit stukje is een goed begin:
http://www.paleonu.com/panu-weblog/2009/6/23/the-argument-against-cereal-grains.html
En verder zou ik rondneuzen op de eerder gelinkte site van Stephan en bij dierenarts Peter (mijn eigen dokter ;-) ) van hyperlipid.
Josien, jullie gaan een gouden tijd tegemoet, al kan het in Unileverland Nederland nog even duren. In Zweden zijn de dammen al doorgebroken. Daar is Becel een vies woord en moeten de zuivelfabrieken bij elkaar lenen om aan de gigantische vraag naar boter te kunnen voldoen ;-).
Groet!
Melchior.