Komkommertelers vrezen voor hun toekomst terwijl er aan komkommers blijkbaar best wat te verdienen is. Maar niet op 18 centen; zij hebben er ongeveer 30 nodig om quitte te draaien. Krijgen ze die niet, dan gaan ze op de fles. Misschien al wel binnen 2 maanden. Dat is dus geen komkommers meer van de zomer. Kan het ons wat schelen? Ik hoorde ook dat er telers zijn die, omdat ze toch niks voor hun komkommers krijgen, hun planten extra snel laten groeien. Dan krijg je racekomkommers met heel veel water. Dat kost immers bijna niks en de prijs gaat er nog harder door achteruit.
Ik ben niet zo'n komkommereter. Te weinig smaak, te veel water. Voor mij is het af-en-toe zomereten. Komkommerman (sind kort onder die naam ook op twitter te vinden, al twit'ie nog niet veel) Robert Bergenhenegouwen vond dat ik daarom maar eens moest proeven van de oogst die nu op stoom komt. Ik kreeg een kistje met 4 verschillende soorten. Die grote groene op de plaatjes is zo'n gewone van € 1,19. De kleine groene is zijn kleinere broer, maar dan in zgn. snackuitvoering. Die twee smaken naar de komkommer die we allemaal kennen. Naar die andere twee nu. De lange, wat pukkelige, schijnt Oosters te zijn. Hij heeft smaak! Als'ie bij AH of de Plus lag zou die 'gewone groene' aan mij definitief geen klant meer hebben. En als'ie alleen bij de Jumbo lag, dan zou ik er voor omfietsen. Snee brood, Hollandse harde geitenkaas, boter en zo'n komkommer met wat dille. Verder heb je niks meer nodig.
De banken vragen om toegevoegde waarde. We deden er hier wat skeptisch over, maar het blijkt in komkommerland toch echt nog te kunnen! Maar dan breekt je klomp opnieuw. Die keine lichtgroene en zijn Oosterse vriend liggen alleen niet in de winkel. De teler vertelde me dat dat heel moeilijk is. Snapt u dat nou? Water komt uit de kraan, en smaak van de komkommer. Daarom wil ik een komkommer met smaak en niet met water.
Er komen nu prikkelende dingen uit de discussie. Een paar punten: er zijn effecten op een paar niveau's. Er zijn telers die zich weten te onttrekken aan de bulk, aan het kostprijsdenken, etc. Zijn die van groot belang? Uiteraard, en ieder moet zich afvragen wat er voor hem mogelijk is op dat gebied. Er zullen steeds telers zijn die dat lukt en die daar zelfs zeer succesvol in zijn.
Maar nu op een hoger niveau: wat is er aan zinvol beleid mogelijk om de hele sector te ondersteunen. Is het mogelijk om gezamenlijk een andere markt te benutten? Als er producten met meer kwaliteit gemaakt worden, brengt dat de markt voldoende in evenwicht? "dat wil er nog steeds niet in bij traditionele denkers" beweert Dick. Dat ben ik niet met je eens Dick. Volgens mij zijn telers zich meer dan bewust hoe het marktmechanisme werkt, maar hebben ze het gevoel in een doodlopende steeg beland te zijn (met de achtervolgers in de rug).
Over flexibiliteit: ik ben het er fundamenteel mee oneens dat telers vast zitten aan de producten die ze telen. Het meest kenmerkende is juist dat ze heel flexibel zijn, en dat ze best andere teelten zouden willen doen, maar dat die andere alternatieven geen verbetering zijn qua rendement. In kassen kunnen ook uitstekend druiven, sla of erwten en bonen geteeld worden. Alleen zijn de kapitaalskosten daar veel te hoog voor.