Buiten Europa is het bouwland in de Verenigde Staten met €30.000 per hectare het duurst. In Nieuw-Zeeland kost grasland ruim €20.000. In Australië en Argentinië kost goede grond die geschikt is voor akkerbouw ongeveer €10.000 per hectare.
Grondprijs in een vruchtbare rivierdelta met een matig klimaat, een hoge bevolkingsdruk en een behoorlijk achterland is altijd het hoogst.
Misschien een open deur, maar grond is duur omdat er kopers zijn. Daar heeft Piet Hoogland gelijk in. Die kopers willen een bepaalde prijs betalen omdat ze óf denken geld te kunnen verdienen door die grond in te zetten als productiemiddel, óf omdat ze verwachten dat de grond zijn waarde houdt. Het één heeft uiteraard met het ander te maken. De afgelopen 50 jaar is het steeds gelukt om op grasland in Nederland een redelijke boterham te verdienen, maar dat lijkt nu een stuk lastiger te worden. Als dat zo blijft, dan zou de waarde best eens een heel eind kunnen zakken, net als met de grond voor glastuinbouw is gebeurt.