Wat Wakker Dier en boeren bindt, is niet zozeer de strijd tegen de kiloknaller. Het is de strijd tegen het niet-willen-weten. Tegen onverschilligheid over waar vlees vandaan komt.
Dierwelzijnswerkers willen oog voor omstandigheden waarin miljoenen produktiedieren verkeren. Boeren willen oog voor hun vakmanschap. Boeren en hun slagersbedrijven bemerken, dat als ze duurdere tussensegmenten willen verkopen, er eerst meer warenkennis en kennis van produktiewijzen nodig is bij consumenten. Dat geldt ook voor vleesprodukten met 'Beter Leven' sterren. Alleen als je weet wat je eet, weet je ook je keuzes te bepalen, bijvoorbeeld voor minder vlees of voor premium vleessoorten. Alleen als landbouwdieren bekender zijn, blijft vals massasentiment uit bij íeder wissewasje waarbij landbouwdieren in de media komen. Alleen wanneer de 'status quo' bekend is, weet je wanneer je écht op de bres moet springen voor dierwelzijn. En alleen dan weet je wanneer een alternatief uit het buitenland ook inderdaad een redelijk alternatief is.
Omdat overheid en politiek afkerig lijken van sturen, straffen of belonen via subsidies of vleestaks is het woord aan de consument. Het dier kan immers niet kiezen, de klant wel. Nu er door marktdifferentiatie ook echt weer iets te kiezen komt, is het tijd voor meer democratie in het land der dierlijke landbouwproductie. 'Partijen' - NGO's, actievoerders en producenten - doen er naar mijn idee goed aan niet meteen op partijcampagne te gaan, maar eerst die democratie als geheel eens te promoten.
Niet overtuigen of overhalen, zoals marketing of activisme proberen, maar de handen ineen slaan om te informeren. Het goede nieuws: dat kan goedkoper, transparanter en meer in samenwerking dan ooit tevoren, dankzij het internet. Het web brengt allerlei informatie letterlijk een klik bij ons vandaan.
Wat ontbreekt is dat we er samen chocola van proberen te maken.
We kunnen het eens proberen. Neem kennis van het kalfsvleesdossier. Kalf 9437 heeft de sterrol in de gewone houderij.
Lees de weg van kalf 9437 deel 1 en deel 2 .
De Dierenbescherming vindt dat het beter kan en maakte afspraken met partijen die daarmee een Beter Leven ster kregen. met 1 ster: van Peter's Farm of van van Drie
Wat denkt u nadat u kennis hebt genomen van het kalfsvleesdossier?
Mooie beelden en deels vergelijkbaar met de zoogkoeienhouderij, die in Nederland tot enkele jaren geleden ook kleinschalig voorkwam. Voor zover ik weet werden kalveren uit de Nederlandse zoogkoeienhouderij (vooral vleesrassen) op latere leeftijd geslacht en niet gehouden voor kalfsvlees. Kalveren afkomstig van Nederlandse melkveebedrijven zijn veelal Holstein. Het vlees van deze dieren is volgens mij wel ok, het rendement is slecht. Wat steeds vaker voorkomt is een kruising belgisch blauw * holstein, waardoor het rendement en de vleeskwaliteit toeneemt. (nee, geen extra keizersneden). De vraag of je in Nederland een renderende vleeskalverhouderij kan starten, gebaseerd op het gebruik van verse volle melk vind ik een spannende. Zeker gezien het feit dat nu de vleeskalverhouderijketen volledig door een firma wordt beheerst. Daarnaast is er natuurlijk de regelgeving, waardoor start van intensieve veehouderijbedrijven in een groot deel van Nederland niet mogelijk is en aanvoer of bijeenplaatsen van dieren van verschillende bedrijven heel veel extra belemmeringen geeft (in ieder geval voor bestaande melkveebedrijven). Er zijn vast deskundige medelezers die aan kunnen geven of het idee van Dick handen en voeten zou kunnen krijgen en onder Ned. omstandigheden ook voldoende zicht geeft op rendement.