Afgelopen week zei een boerenwatcher die wereldwijd watcht iets buitengewoon verstandigs: is het de moeite wel waard om ons daar druk over te maken?
Nee, Sébastien Abis, de man die dit zei, is geen onbeschaamde hork maar een verstandig politiek analyst. In Le Monde schreef hij afgelopen week dat als we nu al niet in staat blijken om het eten in de wereld goed te verdelen, waarom zouden we dat dan in de toekomst wel kunnen? Nu hebben we namelijk WEL genoeg om iedereen te eten te geven. En toch heeft 1 op de zeven wereldbewoners bijna niks te eten, terwijl 1 miljard zich een Diabetes Mellitus II vreet en de rest daar in meerdere of mindere mate ergens tussenin hangt.
Hoe dat kan? Wij verwende Westerse krengen eten teveel én gooien teveel weg. Dat wisten we al. In het middengebied - tussen die ene miljard veelvraten en die ene miljard hongerigen - worden mensen rijker en gaan ze meer eten. Dat zorgt ervoor dat hun en ons eten duurder wordt en dat er nog minder overblijft dan nu voor de armsten in de wereld terwijl er daar nog meer van zullen komen. Het verdelen van de eetbuit is een zaak van koopkracht. We maken nou eenmaal geen eten voor wie het niet kan betalen. Van wat er wel is, maar niet verkocht kan worden bij gebrek aan koopkracht maken we liever varkens- en kippenvoer of stroom voor een extra Ipad en de straks eindelijk echt helemaal elektrische Prius.
Het omgekeerde is helaas ook waar, met alle honger én opkomende spanningen in de wereld van dien. Die opkomende rijken zijn nl. prima over land te bereiken voor die schandalig armen. Kijk maar naar Afrika. Vanuit het arme midden loop je zo naar het rijker en opstandig wordende Noorden.
Abis zegt dan ook eigenlijk dat een duurzame wereld begint bij het delen van onze welvaart met anderen. Dan stopt de wereldbevolking misschien wel op die acht miljard. Zoniet dan knalt'ie zeker richting de tien miljard en meer. Voor dat gebeurt zijn er waarschijnlijk allang voedseloorlogen ontstaan.
Morgen beginnen dus. Vandaag nog even genieten. Rot hé? En dat is nou waarom ons probleem erger dan gevloekt is.
In de vertaling van Google Translate kunt u de Franse tekst van Abis hier in een redelijk te volgen soort Nederlands lezen.
"Duurzaamheid is vooral te duur"
http://www.telegraaf.nl/binnenland/8953824/__Duurzaam_is_vooral_duur__.html