De droom van minister Schippers

Misschien ten overvloede maar aangaande de verslavingsvraagstuk van suiker:

sugar effect on your brain

Dick #15. Dan zijn we het dus eens! :)

Toch nog even over die suikerverslaving. Zegt hij in die link nou dat er bij onthouding van suiker geen abstinentieverschijnselen zijn? Heeft hij daar zelf wel eens mee ge-experimenteerd? Want hoe ik mij voel bij cold turkey van fructose - ik heb het een aantal malen geprobeerd - is vele malen erger dan de keren dat ik gestopt ben met roken.

Ernesto, daarmee druk je wat mij betreft precies uit wat ik met dit stukje beoog: het is zorg.
Ik denk niet dat het semantisch is, maar wel dat de verslavingsvraag irrelevant is.

Dick #6. Of suiker technisch gezien verslavend is, lijkt me een beetje een semantische discussie. De conclusie is hetzelfde: als context belangrijk is, dan kun je de verantwoordelijkheid niet afschuiven op het individu. Die context creëren we namelijk samen. In lijn met wat Niels #12 zegt: die context moeten we dus zo inrichten dat het individu maximaal gefaciliteerd wordt om gezonde keuzes te maken. Zoals ik bij #1 al zei: heroine stoppen we ook niet in al ons eten. Waarom zouden we dat met fructose wel doen als er zoveel bewijs is dat het ons eet- en beweeggedrag zo negatief beinvloedt.

Het gaat niet om verantwoordelijkheid afschuiven, maar om mensen te leren en te laten ervaren dat er een alternatief is voor medicatie, namelijk gezonder gaan eten. Hierdoor kunnen mensen weer zelf grip houden op hun eigen gezondheid. En blijven de zorgkosten beheersbaar.

Zelfdokteren is natuurlijk de droom van elke VVD-minister voor Volksgezondheid: goed voor de rijksbegroting als burgers terug het kaas van het brood van de witte jassen eten, en bovendien ideologisch geweldig als het individu zich vrijmaakt uit de klauwen van ''de context'' (#6). Zou je zeggen. Maar wat betreft minister Schippers moeten"bewezen resultaten en aantoonbare wekzaamheid de basis blijven van medisch handelen''. Ik ben dus erg benieuwd hoeveel ruimte dit burgerinitiatief, dat mensen baas in eigen lichaam wil maken, zal krijgen van deze minister als de farmaceutische industrie serieus last gaat krijgen van patienten die ophouden medicijnen te willen omdat ze op hun dieet zijn gaan letten.

Nog net een interessant artikel past wel in deze context: Het Moderne Westerse diet partoon is de oorzaak van het obesitas problem in kinderen (en niet specifiek Fast food). Dus onze Westers voedsel is gewoon ongezond!

#8 @Astrid. Helemaal eens hoor: De Peer-pressure is duidelijk ook een 'probleem' of laten we zeggen draagt bij aan ons eetpratroon. En laat het ook duidelijk zijn dan een taartje, chocolade, patat met majo, etc gewoon kunnen. Het gaat zoals je zegt om de kant en klaar maaltijden en sausjes etc waar zoveel suiker in zit (anders is het vast niet lekker ;-)) en andere toevoegingen zoals je zegt. De druk van 'beschikbaarheid' en de druk van 'het is okay om een milky way te eten voordat je aan je avondmaaltijd gaat beginnen' hebben onze maatschappij zo geprogrameerd dat het een hele (interne) stirijd geworden is.

Voor geintereseerde: 'The men that made us fat' The men who made us fat en The men who made us thin 2 BBC programmes met een hoop duidelijk makende beelden ;-)

#6 @Dick dat is een beetje een lastig onderwerp. Ik adviseer altijd om gewoon de test te doen: Eet 24uur niets, eet dan eens een appel en kijk hoe je je voelt? Dan weer gewoon eten. Dan doe je het zelfde nog eens en eet dan eens een cola cola en kijk dan nog eens hoe je je voelt en wat je doet?

Suiker is misschien niet verslavend in de 'traditionele' zin maar Lustig heeft het goed op een rijtje gezet en biochemisch/fysiologisch ben je verslaaft. Iemand die 2L CC drink per dag en hij doet dat 1 dag niet voelt zich echt beroerd en heeft gewoon een cold turkey (ik weet dat de caffeine daar ook een rol in speelt!).

Het probleem is dat eten van levensbelang is dus we moeten ETEN (of in diepe meditatie gaan trouwens maar ja 16M nederlanders in meditatie is wat lastig :-)). Suiker versterkt het signal om t eaten gewoon een beetje elke keer meer en meer en dooft het signal om te stoppen meer en meer. Dus eind resultaat = meer eten. De reden dat we ~300kcal per dag meer zijn gaan eten is complex maar portie grote en suiker toevoegingen zijn wel de grootste boosdoeners, zeg maar welke er eerst was?

Doodgewone diëten werkt idd niet, want met een normaal dieet moet je uiteindelijk weer "normaal" gaan eten en dan komt men weer aan. Het gaat om gezond eten, eten wat de natuur biedt, van wat ik zo kort op de website van Voeding leeft zie staan gaat het hun daar ook om en als je dagelijks gewoon verse groente en fruit eet, kleine beetjes vlees, soms zelfs een vleesloze dag en dat vervangen door peulvruchten en geen bewerkt voedsel uit de fabriek meer neemt, geen frisdranken enz. Ja, dan kun je diabetes 2 en zelfs heel veel ,zo niet alle, ziektes omkeren en vanaf raken. En doodgewoon gezond eten met alleen verse producten kun je je leven lang volhouden, tenzij je steeds terugvalt in je ongezonde patroon, maar dat ik slechts aanwennen. Ik ben zelf nu bijna 3 jaar verder vanaf dat ik steeds meer bewerkt voedsel en pakjes/zakjes enz liet staan en nog val ik af en toe terug op ongezonde producten, dat is nu eenmaal de gewenning/verslaving die in ons zit en het is slechts volharding om daar nee tegen te gaan zeggen.

Ik zie en lees niet voor niks steeds meer bewijzen, ook al is het niet wetenschappelijk bewezen, dat mensen genezen als ze op verse groente en fruit overstappen, velen gaan zelfs helemaal RAW om te genezen. Er zit zoveel meer in groente en fruit dan wij denken. En door alle vezels die erin zitten ruimt ons lijf ook nog eens gifstoffen op, die worden daarmee verwijdert, want ons lijf is slim genoeg om zichzelf te kunnen herstellen.

Het laatste stukje ben ik het gedeeltelijk mee eens. Verslaving is grotendeels je eigen verantwoordelijkheid, je moet "nee" kunnen en durven zeggen, ook als je op visite/feestjes bent, maar juist omdat vele mensen geen "nee" durven zeggen als ze een wijntje, gebakje of wat dan ook wordt aangeboden waarvan ze weten dat het ongezond is of het eigenlijk gewoon niet willen, dan is het ook de verantwoordelijkheid van de samenleving, want als je eens een keer "nee" zegt tegen gebak dan kijkt de gastheer/vrouw heel raar en gaan ze op je inspreken, wat gewoon te vaak gebeurt. Gastheren/vrouwen moeten bijv ook "nee" kunnen accepteren en verder niet zeuren.

MSG is trouwens ook een hoogst verslavend goedje, een product wat onder heel veel verschillende namen in allerlei producten voorkomt, zelfs in ijs of gebak.

Prikkelend Dick,

Volgens mij hebben wij allemaal een eigen verantwoordelijkheid in ons zijn. Dus gezondheid zeker ook. Ik ben het met je eens dat we moeten naar een system van preventief (zoals @Olaf zegt) maar vooral ook eigen initiatief. In plaats van 'blind te varen' op de dokter misschien ook eens kijken naar wat eet ik nu werkelijk, ben ik er bewust mee bezich of niet? Dan begint de verandering en is er meer mogelijk.

Het problem van de 'industrie' is uiteraard dat zij willen verkopen en winst maken en niet geinteresseerd zijn in ons welzijn. Of in iedergeval is de definitie van welzijn voor hun iets anders dan de meeste mensen en medici zullen definieeren. De drang naar snel, goedkoop voedsel kost ons nu veel geld helaas, vooral voor de belastingbetaler en de overheid ;-). Zo als @Ernesto zegt suiker (frustose maar komt nooit alleen dus suiker) is het problem. Naast de misconceptie over vetten als basis hebben ze zeer ingenious suiker toegevoegd aan bijna alle 'bewerkte' voeding, van melk tot brood, van kant en klaar maaltijden tot 'fruitdrankjes'. Maar ze hebben allemaal het label, goed en gezond te zijn. En we worden er zelfs voor beloond door een nummer 1 positie? De werkelijkheid is (en wordt meer en meer duidelijk) dat is het dus niet. Die suikerverrijkte voeding maar nutrient-verarmt (is) zal de grootste oorzaak zijn van vele chronische problemen waaronder T2DM.

Zolang de consument niet BEWUST is van het feit dat de magnetron (bewerkte)maaltijd anders (en dus minder gezond) is dan verse ingredienten en zelf bereiden kan de 'schuld' niet echt (geheel) bij de consument neer gelegd worden toch?

Ik zou zeggen vanuit Stichting Voeding Leeft: Breng het collectieve bewust zijn naar een niveau dat iedereen begrijpt dat bewerkte voeding minder gezond is per definitie. En dat je daarna de keuze en verantwoording hebt om te eten wat jij wil. En inderdaad dan wordt het interessant: Wat als je blijft kiezen voor McD/CC/roken etc en allerlei chronische ziekten ontwikkeld ......wie zijn/haar verantwoordelijkheid en vooral wiens kosten?

Maar namens Voeding Leeft: Vergroot de bewustwoording over het effect van voeding op je eigen gezondheid (positief en negatief) en handel naar je geweten. Daarna zijn WIJ allen de consumenten dus de 99% of 95%. Als wij niet meer naar de supermarket gaan om suikerverrijkte voeding te kopen maar naar de locale boer.....Dan zal de industrie toch echt wat moeten doen toch..???? Wij als consument hebben toch echt de kracht in huis om de industrie te laten veranderen maar nogmaals dan moet er wel het bewustzijn zijn bij iedereen dat er iets mis is!

Bij #1 nog: volgens Dr Frank is suiker niet verslavend. Ik denk dat zijn argument klopt. Ik werd uitgenodigd om daar van de week over in debat te gaan met Aart Jan van de Lelij. Dat heb ik niet gedaan omdat ik er hooguit hetzelfde over kan zeggen als Frank: als het stoppen van overmatige suikerconsumptie het piek/dal patroon doorbreekt (wat bij drugs en drank anders ligt: die horen niet bij ons zoals de liking voor zoet, maar creëren wel een onbedwingbaar verlangen), dan is suiker niet verslavend. De context waarin we leven bindt ons als katten op de verkeerde manier op ons eigen spek. Niet onze verslaving maar de context is dan het probleem.

Ernesto #1, dat doe ik omdat de balans die Josien in #3 mooi verwoord in de praktijk een centenkwestie van slinkende budgetten is. Van zowel de kant van onze algemene als onze individuele middelen. Over de verdeling moet besloten worden en dan wordt het opeens wel heel concreet en relevant hoe je verantwoordelijkheid definieert.

Er is onlangs een interessante TED talk uitgekomen dat over ons vermogen gaat en dat ik zeer kan aanraden: Why dieting doesn't usually work.

"Als mensen niet zelf op ongezond gedrag kunnen worden aangesproken, moeten we met z'n allen voor mensen die het verkeerde eten en leven niet konden laten betalen."

Het is prachtig dat we zelf veel kunnen doen voor onze gezondheid. Daar moeten we zoveel mogelijk mensen bij helpen en op aanspreken. Dat neemt niet weg dat we solidair moeten zijn met de mensen die dat nalaten. Samen betalen voor basisgezondheidszorg voor iedereen is een vorm van beschaving.

Het lijkt mij tijd worden dat we van de curatieve naar de preventieve overgaan waar dat maar mogelijk is. Onlangs werd er in mijn bloed een trigliceride gehalte bepaald dat 7 keer de maximale waarde was. Als gevolg daarvan ben ik maar gestopt met alcohol consumptie (ik eet ergens tussen de zandloper en het paleodieet). Gevolg mijn bloedruk daalt naar normale waarde, ik ben enige kilo's kwijt en ik moet de trigliceride gehalte nog checken. We kunnen nu wel een debat gaan voeren over 'eigen schuld dikke bult' of niet, maar daar gaat het niet over. Geef de mensen alsjeblieft het gevoel dat ze er iets aan kunnen doen en pak ondertussen de voedingsindustrie aan.

Je maakt een beetje een vreemde sprong van een methodiek die misschien werkt naar dat het daarmee een individuele verantwoordelijkheid is.

Suiker, en dan met name fructose, is een hoogst verslavend goedje: zie deze killer presentatie van RobertLustig

Dat er een methodiek bestaat om die verslaving te lijf te gaan en daarmee de facto de symptomen van diabetes II teniet te doen is geweldig. Laat onverlet dat er sprake is van een 'behandelprotocol'.

Verslaving is bij uitstek niet per se (alleen) een eigen verantwoordelijkheid, maar die van de samenleving. Daarom is heroine ook niet verwerkt in bijna alle voeding die we eten, maar proberen we het met zijn allen uit te bannen.