Per dier en ei wordt dan ook verlies geleden. Als de kippenboeren er niet meer voor krijgen, zullen ze moeten stoppen. Dat zeggen ze ondanks de verwachting van voerprijsanalisten dat de voerprijzen weer zullen dalen. Kennelijk beginnen de heren boeren te voelen dat ze domweg de speelbal zijn van fluctuerende inkoopprijzen en daardoor zo regelmatig langs het randje van de financiële afgrond scheren - en soms in het ravijn vallen - dat ze de pijp liever aan Maarten geven. En dàt is nou precies wat ze er wèl tegen kunnen doen.
In Nederland is het ook kommer en kwel. Het ei deed het even goed toen er in 2012 scharrelschaarste ontstond. Dat is weer over. Onze eieren doen het zelfs nog slechter dan de Ierse. De Ierse boer komt een cent tekort op ieder ei. De Nederlandse zit het op het dubbele tekort. Hij zit 1,5 tot 2,5 cent in de min.
Stel nou dat onze boeren gewoon een baan gaan zoeken en zowel de kip als het ei maar laten omdat ze genoeg hebben van de risico's van hun voerprijsafhankelijke ondernemerschap. Wat zouden de kippen en eieren dan gaan kosten? U staat er vast nooit bij stil.
Fotocredits: Marie Richie
Monique, ik stelde mijn vraag in #13 omdat jij je in #12 zo als slachtoffer presenteert. Dat is zonde, heel improductief en vooral nergens voor nodig.
Volgens mij heb je één van de mooiste en meest zinvolle beroepen van de wereld. Bedenk dat het hele agrarische gebouw van toeleveranciers, financiers, transportbedrijven, veredelingsbedrijven, handelsbedrijven etc in elkaar lazert zonder boeren. Iedereen heeft er belang bij dat de boeren blijven boeren, hou dat altijd voor ogen. Dat maakt het leven een stuk makkelijker.