Ben een arbeid ongeschikte (pleeg)moeder van 3 kinderen.
Een biologische zoon van 24, uitwonend.
Een bijna 18 jarige pleegdochter, gekomen met 5 maanden, van Surinaams/Antilliaanse afkomst en een 13 jarige...
Ben een arbeid ongeschikte (pleeg)moeder van 3 kinderen.
Een biologische zoon van 24, uitwonend.
Een bijna 18 jarige pleegdochter, gekomen met 5 maanden, van Surinaams/Antilliaanse afkomst en een 13 jarige dochter van Turkse afkomst, gekomen toen ze 2 weken oud was, als crisisplaatsing. Er was geen vervolgplek voor haar, dus is ze gebleven.
Ik ben altijd een alleenstaande moeder geweest. Mijn jongste dochter werd in mijn 51 ste levensjaar binnen gedragen en ik begin te voelen dat moeder natuur niet voor niets voor vrouwen een biologische klok heeft ingebouwd.
Ook ben ik tegengekomen dat bepaalde genetische aanleg een grotere invloed kan hebben dan de opvoeding doet. Opvoeden geeft veiligheid, stabiliteit en duidelijkheid, maar verandert niet veel aan heftige genetische problematiek. Hoeveel liefde, warmte, begrip er ook tegenover staat. In mijn gezin is alles bespreekbaar en dat vind ik belangrijk. Net zo belangrijk als alle andere eigenschappen die een opvoeding van je vergt.
Ik hou erg veel van mijn 3 kleurige kinderen, zij zijn mij alle drie even lief.