Wat een maand en gemengde gevoelens, zo aan het begin van het jaar. Zullen we maar gewoon gaan slapen en onze ogen en oren dicht doen?
Bang en gespannen
Het gaat mis als we niets doen, zeggen wetenschappers die de stand van de biosfeer even op een rij zetten. Oud nieuws natuurlijk. En we gaan niets doen. Het is te ingewikkeld. Zeker nu de olie goedkoop is en Charlie en zijn naweeën laten zien dat we bang zijn en - zo voorspelt Dominique Moïsie, de beste Kissinger die Europa heeft voortgebracht - slaapwandelend een nieuw 1914 en nieuwe oorlog binnenlopen. '1914' - het begin van WO I - staat in de geschiedenisboeken als een ongelukje. Kleine vlammetjes in een te gespannen wereld kunnen grote gevolgen hebben.
LEI-strateeg en econoom Krijn Poppe zei het minder pessimistisch, maar wel nadrukkelijk: het economische denken raakt zijn primaat kwijt, we zitten weer volop in een geopolitiek tijdperk.
Als zoveel mensen iets opmerken en hardop uitspreken, geeft dat natuurlijk hoop en moed. Blijf maar gewoon wakker dus.
Gezond verstand
Daar barstte het ook van deze week. Jaap C. Hanekamp, chemicus en wetenschapsfilosoof houdt zijn kop koel. Hoezo nultolerantie Dat is gevaarlijk en tegennatuurlijk, legt hij uit. Hij kreeg louter bijval.
Probiotica-maker en ondernemer Pieter Pekelharing bekent dat zijn bedrijf de wetenschap niet omkoopt, maar dat publicatie-eisen de wetenschap wat onwetenschappelijk hebben gemaakt. Voedingswetenschapper Jora Steennis ontdekte een nieuwe manier om gewoon te kijken wat een appel, walnoot, peer, aardbei of olijfolie voor je doet zonder meteen over superfoods te hoeven jubelen.
Monsanto kreeg een heel clean voorstel van de kritische toxicoloog Henk Tennekes om het eindeloze geëmmer over glyfosaat eindelijk weer eens een stapje verder te trekken. En, het gebeurde zomaar vanmorgen op Foodlog, boerin Irene van der Voort vond in drie woorden de enige zinvolle eetregel uit. Hij werd meteen bejubeld door Eetsprookjes-schrijver Huib Stam die er misschien wel een gezond kookboek over gaat schrijven.
No-nonsense kok Robin Kok zag toch nog een probleem dat ons niet onberoerd laat: "ik begin enigszins depressief te worden van alle idiote meningen en onzin waar deze site mee vol aan het lopen is....." Gelukkig kwam Florine Boucher met een lekker bordje handgedoken Spiedini di Capesante. Op de redactie smikkelden we ervan.
Het zijn rare tijden, zo tussen oorlog & vrede.
|
