Steden trekken wereldwijd meer regen aan dan de omliggende landelijke gebieden. Onderzoekers ontdekten dat dit effect de afgelopen 20 jaar zich steeds nadrukkelijker manifesteert. Het heeft onder meer tot gevolg dat het risico op overstromingen in dichtbevolkte gebieden groeit.
Een recent onderzoek van de Universiteit van Texas laat zien dat in meer dan 60% van de steden meer regen valt dan op het platteland. Soms, zoals in Houston, kan dit oplopen tot wel 13 centimeter extra per jaar.
Dit verschijnsel, de 'stedelijke neerslagafwijking', hangt vaak samen met het bekende 'hitte-eiland'-effect. Dat is het effect dat stedelijke gebieden doorgaans warmer zijn dan de regio (platteland) eromheen. Steden hebben veel beton, asfalt en gebouwen die warmte vasthouden en langzaam afgeven, en er is minder verkoelend groen en water. Daarnaast komt er extra warmte vrij door menselijke activiteiten zoals verkeer en airconditioning.
Variatie in stedelijke regenval is iets waar wetenschappers al tientallen jaren van op de hoogte zijn, maar het werd nooit op wereldschaal onderzocht. De Texanen onderzochten de neerslagdata van 1.056 steden wereldwijd tussen 2001-2020. Naast Houston kregen ook steden als Ho Chi Minh, Kuala Lumpur, Lagos en Miami veel meer regen dan omliggende plattelandsgebieden. Deze extra regenval is vooral problematisch in steden met veel asfalt en beton, waar water moeilijk kan weglopen en de kans op overstromingen groter wordt.
Waarom regent het meer in steden?
Steden trekken regen aan om diverse redenen. Hoge gebouwen kunnen windpatronen beïnvloeden en vertragen soms stormen, wat kan leiden tot intensievere regenval boven steden. Daarnaast dragen uitlaatgassen en vervuiling bij aan de vorming van wolken, terwijl de warmte van beton en asfalt extra opstijgende lucht creëert, wat ook de kans op regen verhoogt. Volgens professor Dev Niyogi functioneren steden als een spons die regen op specifieke plekken concentreert. In warme, natte klimaten was een sterkere stedelijke neerslagafwijking te zien, aldus hoofdonderzoeker Xinxin Sui. De warmte in deze steden bevordert de vorming van regenwolken. De bevolkingsomvang bleek het sterkst gecorreleerd met de stedelijke neerslagafwijkingen: hoe groter de stad, hoe meer regen deze aantrekt. Want meer inwoners betekent grotere steden, meer uitstoot en meer hitte-effect.
Voor alle steden speelt dit fenomeen een rol, aldus Niyogi. Volgens hem moeten we, net zoals we omgaan met stedelijke hitte-eilanden, toenemende regenval gaan beschouwen als iets dat hoort bij verstedelijking. De Verenigde Naties voorspellen dat tegen 2050 ongeveer 68% van de wereldbevolking in stedelijke gebieden zal wonen. Op dit moment woont 56% in zulke gebieden.
Eerder onderzoek suggereert dat de vorm van een stad ook invloed kan hebben op regenpatronen, waarbij het in ronde steden meer regent dan in andere vormen. Dit verschil is vooral zichtbaar in kuststeden, waar zeewind de regenpatronen beïnvloedt.
Dit verschijnsel, de 'stedelijke neerslagafwijking', hangt vaak samen met het bekende 'hitte-eiland'-effect. Dat is het effect dat stedelijke gebieden doorgaans warmer zijn dan de regio (platteland) eromheen. Steden hebben veel beton, asfalt en gebouwen die warmte vasthouden en langzaam afgeven, en er is minder verkoelend groen en water. Daarnaast komt er extra warmte vrij door menselijke activiteiten zoals verkeer en airconditioning.
Variatie in stedelijke regenval is iets waar wetenschappers al tientallen jaren van op de hoogte zijn, maar het werd nooit op wereldschaal onderzocht. De Texanen onderzochten de neerslagdata van 1.056 steden wereldwijd tussen 2001-2020. Naast Houston kregen ook steden als Ho Chi Minh, Kuala Lumpur, Lagos en Miami veel meer regen dan omliggende plattelandsgebieden. Deze extra regenval is vooral problematisch in steden met veel asfalt en beton, waar water moeilijk kan weglopen en de kans op overstromingen groter wordt.
Waarom regent het meer in steden?
Steden trekken regen aan om diverse redenen. Hoge gebouwen kunnen windpatronen beïnvloeden en vertragen soms stormen, wat kan leiden tot intensievere regenval boven steden. Daarnaast dragen uitlaatgassen en vervuiling bij aan de vorming van wolken, terwijl de warmte van beton en asfalt extra opstijgende lucht creëert, wat ook de kans op regen verhoogt. Volgens professor Dev Niyogi functioneren steden als een spons die regen op specifieke plekken concentreert. In warme, natte klimaten was een sterkere stedelijke neerslagafwijking te zien, aldus hoofdonderzoeker Xinxin Sui. De warmte in deze steden bevordert de vorming van regenwolken. De bevolkingsomvang bleek het sterkst gecorreleerd met de stedelijke neerslagafwijkingen: hoe groter de stad, hoe meer regen deze aantrekt. Want meer inwoners betekent grotere steden, meer uitstoot en meer hitte-effect.
Voor alle steden speelt dit fenomeen een rol, aldus Niyogi. Volgens hem moeten we, net zoals we omgaan met stedelijke hitte-eilanden, toenemende regenval gaan beschouwen als iets dat hoort bij verstedelijking. De Verenigde Naties voorspellen dat tegen 2050 ongeveer 68% van de wereldbevolking in stedelijke gebieden zal wonen. Op dit moment woont 56% in zulke gebieden.
Eerder onderzoek suggereert dat de vorm van een stad ook invloed kan hebben op regenpatronen, waarbij het in ronde steden meer regent dan in andere vormen. Dit verschil is vooral zichtbaar in kuststeden, waar zeewind de regenpatronen beïnvloedt.