Onlangs nog verleid door zo'n fraaie tros supergrote en lekker knapperige druiven? Grote kans dat het 'merkdruiven' waren, bijvoorbeeld Sugarthirtyfive van Sun World International. Veredelaars steken veel geld en moeite in het ontwikkelen van rassen en variëteiten met specifieke eigenschappen, zoals grootte, pitloosheid of sappigheid. Fruittelers kunnen dan zaad of plantjes met die specifieke gewenste eigenschappen kopen, met een licentie erbij om ze te mogen telen. Maar hoe voorkom je dat telers illegaal met je planten aan de haal gaan? De ene druif lijkt immers sprekend op de andere. Dat lukte Sun World International, voor de rechter in Bari in Italië, met een beroep op het kwekersrecht ondersteund door bewijs vergaard met moderne drone- en DNA-fingerprinting-technologie.
Het druivenras Sugrathirtyfive - grote, witte, zoete tafeldruiven - is eigendom van het veredelingsbedrijf Sun World International, dat behalve druiven ook steenvruchten (abrikozen, pruimen, perziken) in zijn portefeuille heeft. De Californische veredelaar heeft niet één, maar twee belangrijke overwinningen behaald voor de rechtbank van Bari, die het kwekersrecht versterken.
Als een fruitteler een gepatenteerd fruitras aanplant zonder de daarmee gepaard gaande licentie, is hij in overtreding. Hij schaadt bovendien de telers die wel voor hun licentie betaald hebben om het fruit premium te kunnen verkopen. Precies daarom toog Sun World naar het gerechtshof in Bari. Een Italiaanse teler daar in buurt zou een illegale druivengaard hebben aangeplant.
De eerste overwinning die Sun World boekte, was dat de rechter het met drones gemaakte fotomateriaal als bewijs aanvaardde. De foto's hadden een zodanig hoge resolutie dat de kenmerkende bladvorm en andere agronomische kenmerken van de druivenranken te onderscheiden waren. Dat was voor de rechter voldoende reden om Sun World samen met een deurwaarder en een door de rechtbank aangewezen deskundige eenzijdig toe te laten tot de gewraakte druivengaard om daar plantmateriaal te verzamelen. Op basis van dat materiaal werd met DNA-fingerprinting onomstotelijk vastgesteld dat het om de variëteit Sugrathirtyfive ging. En passant heeft het Hof van Bari zo voor het eerst duidelijke beginselen geformuleerd voor de aanvaardbaarheid van DNA-bewijs.
De rechter vond in het bewijs bovendien voldoende grond om de tweede baanbrekende uitspraak te doen: een verbod om de druiven van de illegale druivengaard te oogsten of te verkopen. Daarmee is de druivengaard feitelijk waardeloos geworden zolang de inbreukmakende druivenstokken niet zijn verwijderd en vervangen.
Sun World is opgetogen over de uitspraak: "Het bedrijf zal de volledige omvang van zijn rechten tegen deze overtreders afdwingen," zei Michael Stimson van Sun World, "door te proberen de illegale productie te stoppen en schadevergoeding te eisen voor overtredingen in het verleden."
Uiteraard zijn Italiaanse telers die Sugrathirtyfive druiven willen telen om ze te verkopen onder het premiummerk AUTUMNCRISP nog altijd van harte welkom. Als ze maar een licentie afnemen: "Telers met een licentie voorkomen strafrechtelijke acties en civiele aansprakelijkheid en zijn welkome leden van de gemeenschap van druivenproducenten die de Italiaanse wet respecteren."
Als een fruitteler een gepatenteerd fruitras aanplant zonder de daarmee gepaard gaande licentie, is hij in overtreding. Hij schaadt bovendien de telers die wel voor hun licentie betaald hebben om het fruit premium te kunnen verkopen. Precies daarom toog Sun World naar het gerechtshof in Bari. Een Italiaanse teler daar in buurt zou een illegale druivengaard hebben aangeplant.
De eerste overwinning die Sun World boekte, was dat de rechter het met drones gemaakte fotomateriaal als bewijs aanvaardde. De foto's hadden een zodanig hoge resolutie dat de kenmerkende bladvorm en andere agronomische kenmerken van de druivenranken te onderscheiden waren. Dat was voor de rechter voldoende reden om Sun World samen met een deurwaarder en een door de rechtbank aangewezen deskundige eenzijdig toe te laten tot de gewraakte druivengaard om daar plantmateriaal te verzamelen. Op basis van dat materiaal werd met DNA-fingerprinting onomstotelijk vastgesteld dat het om de variëteit Sugrathirtyfive ging. En passant heeft het Hof van Bari zo voor het eerst duidelijke beginselen geformuleerd voor de aanvaardbaarheid van DNA-bewijs.
De rechter vond in het bewijs bovendien voldoende grond om de tweede baanbrekende uitspraak te doen: een verbod om de druiven van de illegale druivengaard te oogsten of te verkopen. Daarmee is de druivengaard feitelijk waardeloos geworden zolang de inbreukmakende druivenstokken niet zijn verwijderd en vervangen.
Sun World is opgetogen over de uitspraak: "Het bedrijf zal de volledige omvang van zijn rechten tegen deze overtreders afdwingen," zei Michael Stimson van Sun World, "door te proberen de illegale productie te stoppen en schadevergoeding te eisen voor overtredingen in het verleden."
Uiteraard zijn Italiaanse telers die Sugrathirtyfive druiven willen telen om ze te verkopen onder het premiummerk AUTUMNCRISP nog altijd van harte welkom. Als ze maar een licentie afnemen: "Telers met een licentie voorkomen strafrechtelijke acties en civiele aansprakelijkheid en zijn welkome leden van de gemeenschap van druivenproducenten die de Italiaanse wet respecteren."
