In 500 jaar was het niet zo droog in Europa als nu. Dat is de conclusie van het European Drought Observatory. Twee derde van het Europese continent is in staat van alertheid. De gevolgen voor de binnenvaart, elektriciteitsproductie en oogsten zijn bijna niet te overzien. Dichter bij huis kun je een andere, directe, consequentie waarnemen: de flora en fauna in ons land 'vermediterraniseert'. Leuk? Nou nee. Want rond de Méditerranée zelf is de begroeiing 'op sterven na dood'.
Warmere en drogere zomers, langere perioden met hittegolven en droogte, afgewisseld met extreem veel neerslag in korte tijd. Je kunt er maar beter aan wennen, want we krijgen meer en meer een mediterraan klimaat. De gele bermen, dijken en grasvelden, opgedroogde watergangen en poelen en bomen die in augustus hun blad al verliezen laten gaten vallen waar planten die wel gewapend zijn tegen hitte en grote variatie in neerslag zich graag zullen vestigen. Zo'n bewapening is bijvoorbeeld beharing, of bladen met een vet bladoppervlak of een 'zomerrust' om droogte en warmte te doorstaan als zaad, bol of wortelstok.

Vergeet daarbij niet dat wij zelf erg goed zijn in het verspreiden (al dan niet per ongeluk) van zuidelijke soorten. "Na onze vakantie blijven ongemerkt allerlei zaden aan onze tent, caravan, auto en kleding hangen. Gaan we in Nederland naar een volgende camping, of worden de automatten bij de voordeur uitgeklopt, dan vinden die zaden een goede Hollandse bodem en een steeds geschikter klimaat," aldus Nature Today. Sommige soorten lijken zelfs campings als 'springplank' te gebruiken.

Zorgwekkender dan de mediterranisering van ons land is dat het mediterrane klimaat daarginds, langs de Méditerranée zelf, ook verandert. Met grote gevolgen voor de natuur daar. "De mediterrane vegetatie staat op het punt te verdwijnen", vreest een Franse kweker. Platanen laten al vanaf juni hun bladeren vallen, planten als camelia's, azalea's en rhododendrons die het normaal tot in het najaar volhouden zijn niet eens meer te koop. "De mediterrane vegetatie staat op het punt te sterven, zoals de cistes, de rozemarijn die zeer, zeer droog is, de tijm die aan het verdrogen is... We kunnen dennenbomen zien sterven. De klimop op de huizen, op de muren, droogt helemaal op. Je ziet het in de bossen, in het struikgewas. Het is tragisch, het is ongehoord", zegt hij gealarmeerd.