Een nieuw IJzeren Gordijn daalt neer tussen Rusland en het Westen, zei de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov op een persconferentie. "Van nu af aan vertrouwen we noch de Amerikanen noch de EU. We zullen al het nodige doen om niet van hen afhankelijk te zijn in kritisch belangrijke sectoren." Volgens Lavrov is de EU "helemaal niet geïnteresseerd in het begrijpen van de Russische belangen."
De term IJzeren Gordijn werd voor het eerst gebruikt door de Britse premier Winston Churchill in 1946, kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Churchill doelde op de verdeling van Europa in een democratisch Westers deel en een door de Sovjet-Unie gedomineerd Oost-Europa. Het idee van een IJzeren Gordijn liep uiteindelijk uit op een fysieke grens van 7.000 kilometer die van Noorwegen tot Griekenland liep, met de Berlijnse Muur als bekendste deel. Het uiteenvallen van de Sovjet-Unie betekende ook het einde van het IJzeren Gordijn.

Tot nu dus, want volgens Lavrov is er praktisch al een nieuw IJzeren Gordijn, en is het Westen begonnen dat op te trekken sinds Rusland in 2014 de Krim annexeerde en sancties trof tegen Rusland. Daarmee heeft de EU volgens Lavrov de "diplomatieke betrekkingen tussen de twee partijen vernietigd". Na de aanval op Oekraïne dit voorjaar heeft Rusland "geen relatie meer met Europa". De sancties zijn eenzijdig versterkt, multinationals hebben zich massaal uit Rusland teruggetrokken en Rusland zelf snijdt langzaam maar zeker af wat er nog over is van zijn lucratieve energie-export naar Europa.

Geografisch én geopolitiek ziet het nieuwe IJzeren Gordijn er wel heel anders uit. Niet alleen de ex-communistische landen Polen en Hongarije, maar ook de Baltische staten (Litouwen, Estland en Letland), die formeel deel uitmaakten van de Sovjet-Unie, behoren inmiddels tot de westerse kant van het Gordijn, net als Oekraïne zelf. Ditmaal zijn de enige landen aan Russische zijde de Russische Federatie zelf en Wit-Rusland. En, zullen de Russen zeggen, het strijdtoneel van de Donbas. De Dnjepr, de rivier die midden door Oekraïne loopt, lijkt de nieuwe oostgrens van Europa te worden. Kyiv ligt direct aan de westkant van de rivier.

Als de wereld de nieuwe grens accepteert, kan de oorlog gestaakt worden, Oekraïne in tweeën gedeeld worden, de koude oorlog weer van stal worden gehaald en de landbouw aan weerszijden van de grens weer opgebouwd worden.