Je zou denken dat we in een eindtijd leven. Het gerenommeerde en doorgaans koel analyserende opinieblad The Economist ziet de wereld op weg zijn naar een massale hongersnood als gevolg Ruslands oorlog om Oekraïne. Dat komt omdat het - vanuit productie-oogpunt - beetje graan dat Oekraïne levert aan de wereldmarkt in combinatie met de energiecrisis waar Rusland de wereld op trakteert het wereldwijde voedselsysteem diep ontregelt.

In weinig woorden schetst het blad de situatie. Mensen die 25% of 40% van hun inkomen aan voedsel uitgeven, komen in grote problemen nu de prijzen van grondstoffen verdubbelen of nog duurder zijn geworden. Dat zijn er heel wat meer dan een miljard op aarde.

Boeren in andere landen dan Rusland of Oekraïne vangen de tekorten niet op omdat onzeker is wat de prijzen straks gaan doen, terwijl ze nu een fortuin voor kunstmest moeten betalen. Er zit dan ook maar 1 ding op, zegt het blad. De Zwarte Zee-havens van Oekraïne moeten open. Het land dat zich met man, macht en vele doden en burgerleed tegen Rusland verzet moet er zijn mijnen weghalen. Turkije moet de vrede bewarende schepen op de Bosporus toelaten. China en India moeten de actie steunen, want zonder hen als grootmachten die Rusland in toom houden is er onvoldoende vertrouwen.

Een onmogelijk spel omdat Oekraïne de Russen onder geen voorwaarde vertrouwt. Het weghalen van de zeemijnen schept nieuwe ruimte voor het onbetrouwbare Rusland om zijn plaats in de Zwarte Zee juist te versterken. En toch moet het, vindt The Economist, omdat de wereld anders overal hongersnoden tegemoet gaat; dat zal overal tot onrust en oorlog leiden. In Oekraïne ligt een hoeveelheid graan opgeslagen waar de armste landen van de wereld een jaar kunnen eten.

In navolging van Marion Jansen van de OECD en ondersteund met cijfermateriaal beweerde Foodlog dat we niet moeten overdrijven, maar ook dat zelfs China in de gevarenzone aan het komen is en zijn bevolking misschien niet meer kan voeden.



  • Deel
Druk af