1 min
Als een Amerikaanse zwarte beer in de natuur gemakkelijk aan menseneten kan komen, dan verkort het dier zijn winterslaap en leeft het mogelijk korter, schrijft The Times.
Amerikaanse wetenschappers observeerden een jaar lang de eet- en slaappatronen van 30 zwarte beren. Gedurende de zomer hielden ze bij welk deel van het berendieet aan de aanwezigheid van mensen gerelateerd was, bijvoorbeeld doordat de beren voedselresten bijeen scharrelden uit vuilnisbakken, of hun slag sloegen in voedselgewassen of vee roofden. In de winterperiode maten ze de duur van de winterslaap. Ook analyseerden ze de cellen van de dieren om vast te kunnen stellen hoe snel ze verouderden.
Hoe meer menseneten de beren aten, hoe korter hun winterslaap. De duur varieerde van 134 tot 233 dagen. De gemakkelijke beschikbaarheid van voedsel had gunstige gevolgen voor het gewicht en de vruchtbaarheid van de beren. Maar het leven in de nabijheid van mensen maakte de beren ook kwetsbaarder. Risico’s zijn aanrijdingen, dood geschoten worden en voedsel binnenkrijgen dat giftig en ongeschikt is. Die zogeheten ecologische val is het lot dat een diersoort treft als die een leefgebied kiest waar eigenlijk een slechtere levenskwaliteit is.
In de cellen van de beren die een korte winterslaap hielden, merkten de wetenschappers bovendien een versnelde verkorting op van de telomeren, stukjes DNA die chromosomen beschermen. Kortslapende beren verouderen sneller. Of korter slapen alleen van het eten van menseneten komt, is natuurlijk wat minder zeker dan de wetenschappers suggereren.
Amerikaanse wetenschappers observeerden een jaar lang de eet- en slaappatronen van 30 zwarte beren. Gedurende de zomer hielden ze bij welk deel van het berendieet aan de aanwezigheid van mensen gerelateerd was, bijvoorbeeld doordat de beren voedselresten bijeen scharrelden uit vuilnisbakken, of hun slag sloegen in voedselgewassen of vee roofden. In de winterperiode maten ze de duur van de winterslaap. Ook analyseerden ze de cellen van de dieren om vast te kunnen stellen hoe snel ze verouderden.
Hoe meer menseneten de beren aten, hoe korter hun winterslaap. De duur varieerde van 134 tot 233 dagen. De gemakkelijke beschikbaarheid van voedsel had gunstige gevolgen voor het gewicht en de vruchtbaarheid van de beren. Maar het leven in de nabijheid van mensen maakte de beren ook kwetsbaarder. Risico’s zijn aanrijdingen, dood geschoten worden en voedsel binnenkrijgen dat giftig en ongeschikt is. Die zogeheten ecologische val is het lot dat een diersoort treft als die een leefgebied kiest waar eigenlijk een slechtere levenskwaliteit is.
In de cellen van de beren die een korte winterslaap hielden, merkten de wetenschappers bovendien een versnelde verkorting op van de telomeren, stukjes DNA die chromosomen beschermen. Kortslapende beren verouderen sneller. Of korter slapen alleen van het eten van menseneten komt, is natuurlijk wat minder zeker dan de wetenschappers suggereren.
