Openbaar gemaakt emailverkeer tussen kopstukken uit de Amerikaanse voedingsindustrie illustreert hoe de voedingsindustrie onwelgevallige richtlijnen weet af te zwakken door de wetenschap in een kwaad daglicht te zetten.
Net als in Nederland komt de Amerikaanse overheid regelmatig met een nieuwe set voedingsrichtlijnen. Het onafhankelijke U.S. Dietary Guidelines Advisory Committee bereidt de richtlijnen voor, zoals bij ons de Gezondheidsraad. De Amerikaanse richtlijnen hebben niet alleen betrekking op wat gezonde voeding inhoudt voor consumenten, maar bepalen ook de eisen waaraan bijvoorbeeld etiketten en schoollunches moeten voldoen. Daarmee staat meteen veel - geld - op het spel voor de voedingsmiddelenindustrie.
Logisch dus, schrijft Bloomberg, dat na het verschijnen van het rapport van het Committee in 2015 het bij de voedingsindustrie 'alle hens aan dek' was. In dat rapport stelde het Committee namelijk voor dat Amerikanen minder rood vlees en vleeswaren en suikerhoudende producten zouden moeten eten.
Uitgekookt, net als de tabaksindustrie
De voedingsindustrie ging uitgekookt te werk door twijfel te zaaien over de kwaliteit van het wetenschappelijke bewijs en onderzoek dat aan de richtlijnen ten grondslag lag. Een taktiek die eerder door de tabaksindustrie met veel succes ingezet was. Dat blijkt uit een serie emails die door de non-profit organisatie Right to Know aan het duister zijn ontrukt. De mails zijn afkomstig van onder meer de International Food Information Council Foundation (IFIC), een door de voedingsindustrie betaalde belangengroep, het International Life Sciences Institute (ILSI), nog zo'n belangengroep, en 2 voormalige topmannen van Coca-Cola.
Volgens de Amerikaanse voedingshoogleraar Marion Nestle blijkt uit de mails dat de voedingsindustrie opzettelijk dezelfde tactieken gebruikt als de tabaksindustrie: "de wetenschap in twijfel trekken, journalisten beïnvloeden, inzetten van groepen als ILSI en IFIC om twijfel te zaaien over de schadelijke gevolgen van suikerhoudende dranken, ontkrachten van voedingsrichtlijnen en regelgeving die zulke zorgen willen aanpakken."
Op 20 februari 2015, één dag na het uitkomen van het rapport van het Dietary Guidelines Advisory Committee, stuurde IFIC een mail uit over de persbijeenkomst die de groep die ochtend georganiseerd had. Tijdens die bijeenkomst, met meer dan 40 journalisten, waren onderwerpen besproken als de "tegenstrijdige" wetenschap die aan de aanbeveling om vlees te minderen ten grondslag lag en het "onvoldoende bewijs" voor de aanbeveling om suiker te minderen. IFIC had 20 experts opgelijnd om in de media tegen deze "rode-knop-issues" op te treden. Daarna volgde nog een berg mails waarin het genereren van 'credible consensus science' (geloofwaardige oordelen van groepen als autoriteiten beschouwde wetenschappers) wordt aanbevolen. Bloomberg zegt dat de voedingsindustrie probeerde sectorbreed aan de poten van de wetenschap te zagen teneinde de onwelgevallige concept-aanbevelingen van tafel te vegen.
Die tactiek werpt zijn vruchten af. In de definitieve versie van de 2015 richtlijnen gaat het niet meer over minder vlees en vleeswaren of suikerhoudende dranken. Net als in voorgaande jaren, gaat het over minder verzadigd vet en toegevoegde suikers. "Ze verdoezelen de boel", zegt Marion Nestle.
Dit artikel afdrukken
Logisch dus, schrijft Bloomberg, dat na het verschijnen van het rapport van het Committee in 2015 het bij de voedingsindustrie 'alle hens aan dek' was. In dat rapport stelde het Committee namelijk voor dat Amerikanen minder rood vlees en vleeswaren en suikerhoudende producten zouden moeten eten.
Uitgekookt, net als de tabaksindustrie
De voedingsindustrie ging uitgekookt te werk door twijfel te zaaien over de kwaliteit van het wetenschappelijke bewijs en onderzoek dat aan de richtlijnen ten grondslag lag. Een taktiek die eerder door de tabaksindustrie met veel succes ingezet was. Dat blijkt uit een serie emails die door de non-profit organisatie Right to Know aan het duister zijn ontrukt. De mails zijn afkomstig van onder meer de International Food Information Council Foundation (IFIC), een door de voedingsindustrie betaalde belangengroep, het International Life Sciences Institute (ILSI), nog zo'n belangengroep, en 2 voormalige topmannen van Coca-Cola.
Volgens de Amerikaanse voedingshoogleraar Marion Nestle blijkt uit de mails dat de voedingsindustrie opzettelijk dezelfde tactieken gebruikt als de tabaksindustrie: "de wetenschap in twijfel trekken, journalisten beïnvloeden, inzetten van groepen als ILSI en IFIC om twijfel te zaaien over de schadelijke gevolgen van suikerhoudende dranken, ontkrachten van voedingsrichtlijnen en regelgeving die zulke zorgen willen aanpakken."
Op 20 februari 2015, één dag na het uitkomen van het rapport van het Dietary Guidelines Advisory Committee, stuurde IFIC een mail uit over de persbijeenkomst die de groep die ochtend georganiseerd had. Tijdens die bijeenkomst, met meer dan 40 journalisten, waren onderwerpen besproken als de "tegenstrijdige" wetenschap die aan de aanbeveling om vlees te minderen ten grondslag lag en het "onvoldoende bewijs" voor de aanbeveling om suiker te minderen. IFIC had 20 experts opgelijnd om in de media tegen deze "rode-knop-issues" op te treden. Daarna volgde nog een berg mails waarin het genereren van 'credible consensus science' (geloofwaardige oordelen van groepen als autoriteiten beschouwde wetenschappers) wordt aanbevolen. Bloomberg zegt dat de voedingsindustrie probeerde sectorbreed aan de poten van de wetenschap te zagen teneinde de onwelgevallige concept-aanbevelingen van tafel te vegen.
Die tactiek werpt zijn vruchten af. In de definitieve versie van de 2015 richtlijnen gaat het niet meer over minder vlees en vleeswaren of suikerhoudende dranken. Net als in voorgaande jaren, gaat het over minder verzadigd vet en toegevoegde suikers. "Ze verdoezelen de boel", zegt Marion Nestle.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
En wat voor straffen staan hierop?
Ik kan me uit de geschiedenis geen rechtszaken herinneren. Wel publieke name & shame, zoals bijv. - ook op dit moment weer - tegen de goedkeuring van glyfosaat op basis van onderzoek door de industrie.
Wellicht kan Jan Peter van Doorn zich wel echte strafzaken herinneren?
En laten we wel wezen: niets menselijks is ons vreemd. Dit verschijnsel is de 'ontwikkelde versie' van gedrag dat kleine mensenkinderen al gebruiken in een poging om te wat zij aan het doen waren maar misschien toch niet zo handig is, toch voort te zetten omdat ze dat graag willen. 'Maar ....' zeggen ze dan tegen hun ouder, oppas of vriendjes die zeggen dat het anders moet.
Ook volwassenen en zelfs getrouwde mensen doen het onderling; veel vaker dan we willen toegeven. Het bovenstaande is de geïnstitutionaliseerde versie van heel menselijk gedrag. We hebben er professionele mechanismen voor ontwikkeld, er zijn bureau's die er aan werken. En soms zit er nog wat in ook want je moet heel wat afbreken als je de illusoire waarheden die we ermee tot een praxis hebben omgezet weer ongedaan wilt maken.
Glyfosaat is bijv. zo'n geval. Er zijn - denk ik, mede op basis het oordeel van verstandige wetenschappers die zowel de ene als de andere kant willen zien - terechte twijfels. Tegelijk is er een heel landbouwsysteem op gebouwd. Zelfs als verdienmodel van chemiebedrijven kun je het niet zomaar afschaffen zonder de consequenties te bezien en je te realiseren dat je na moet denken over wat er allemaal moet gebeuren om zo'n zaak aan te pakken.
Het terugdringen van onverantwoord veel suikerwaren, ik geef maar een voorbeeld, lijkt makkelijker. Maar denk eens aan de hele keten van inkomens, belastingen en fabrieken die erop draaien. Logisch dus dat we dat menselijke kindergedrag hebben geprofessionaliseerd.
Nee geen strafzaken wat dit soort praktijken aangaat. Het is het bekende handwerk, lees hier, van de industrie. Ze werken ook alleen maar als er belang aan de andere kant, politiek en overheid, is.
Philip Morris wordt natuurlijk al vele jaren belaagd met law suits. En er gaan er nog velen, duizenden, volgen.
Komisch is ook het aantal rechtszaken dat Philip Morris zelf aan spant tegen een aantal landen dat beperkende maatregelen heeft opgelegd. Ze maken daar echter weinig kans.
Ik denk dat alcohol ook zo'n route gaat lopen. Daar zijn we pas nu aangekomen.
Voor de rest van de voedselindustrie met name suiker enzo, verwacht ik weinig rechtszaken.
Dick, Dick, Dick Wat zeg je me nou in #3 . Tegelijk is er een heel landbouwsysteem op gebouwd. Zelfs als verdienmodel van chemiebedrijven kun je het niet zomaar afschaffen zonder de consequenties te bezien en je te realiseren dat je na moet denken over wat er allemaal moet gebeuren om zo'n zaak aan te pakken.
Nee we kunnen de consequenties van de gang beter bij de (niets vermoedende) burger neer leggen. Ja ingrijpen, hoe dan ook, gaat gevolgen hebben maar niet ingrijpen ook. Er zijn op dit moment, en je refereerde er ook al aan, zo veel bewijzen dat bij de grote ondernemingen het economische belang boven het consumenten gezondheid gesteld worden dat we op moeten passen dat grote consumenten groepen dat in de gaten krijgen. Durf te stellen dat de hoogte van de zorgkosten een directe band heeft met de opgetuigde systemen.
Als de goegemeente in de gaten krijgt dat ze willens en wetens bel..... worden wat wordt dan de reactie en is die dan nog beheersbaar, kijk maar in de huidige wereld, voorbeelden genoeg.
Mentaliteit verandering.
Dick je spreekt van bureau`s die bezig zijn mensen te manipuleren (mijn woorden) en op het verkeerde been te zetten. Heb misschien een conventionele opvoeding gehad maar eerlijkheid duurt het langst, en al is de leugen nog zo snel de waarheid achterhaalt hem wel. Heb het al vaker gezegd we en de maatschappij zijn toe aan totale systeemveranderingen. Dat zal van onderaf moeten gebeuren vanuit een eerlijke oprechte goede mentaliteit waarin geven en delen een belangrijk onderdeel van zal moeten gaan uitmaken. Heb ervaren als je bereid bent te delen wordt je in staat gesteld te vermenigvuldigen.
Waar vinden we mensen die uit dat hout gesneden zijn en de mogelijkheid hebben die beweging in gang te zetten en te voltooien?