1 min
Openbaar gemaakt emailverkeer tussen kopstukken uit de Amerikaanse voedingsindustrie illustreert hoe de voedingsindustrie onwelgevallige richtlijnen weet af te zwakken door de wetenschap in een kwaad daglicht te zetten.
Net als in Nederland komt de Amerikaanse overheid regelmatig met een nieuwe set voedingsrichtlijnen. Het onafhankelijke U.S. Dietary Guidelines Advisory Committee bereidt de richtlijnen voor, zoals bij ons de Gezondheidsraad. De Amerikaanse richtlijnen hebben niet alleen betrekking op wat gezonde voeding inhoudt voor consumenten, maar bepalen ook de eisen waaraan bijvoorbeeld etiketten en schoollunches moeten voldoen. Daarmee staat meteen veel - geld - op het spel voor de voedingsmiddelenindustrie.
Logisch dus, schrijft Bloomberg, dat na het verschijnen van het rapport van het Committee in 2015 het bij de voedingsindustrie 'alle hens aan dek' was. In dat rapport stelde het Committee namelijk voor dat Amerikanen minder rood vlees en vleeswaren en suikerhoudende producten zouden moeten eten.
Uitgekookt, net als de tabaksindustrie
De voedingsindustrie ging uitgekookt te werk door twijfel te zaaien over de kwaliteit van het wetenschappelijke bewijs en onderzoek dat aan de richtlijnen ten grondslag lag. Een taktiek die eerder door de tabaksindustrie met veel succes ingezet was. Dat blijkt uit een serie emails die door de non-profit organisatie Right to Know aan het duister zijn ontrukt. De mails zijn afkomstig van onder meer de International Food Information Council Foundation (IFIC), een door de voedingsindustrie betaalde belangengroep, het International Life Sciences Institute (ILSI), nog zo'n belangengroep, en 2 voormalige topmannen van Coca-Cola.
Volgens de Amerikaanse voedingshoogleraar Marion Nestle blijkt uit de mails dat de voedingsindustrie opzettelijk dezelfde tactieken gebruikt als de tabaksindustrie: "de wetenschap in twijfel trekken, journalisten beïnvloeden, inzetten van groepen als ILSI en IFIC om twijfel te zaaien over de schadelijke gevolgen van suikerhoudende dranken, ontkrachten van voedingsrichtlijnen en regelgeving die zulke zorgen willen aanpakken."
Op 20 februari 2015, één dag na het uitkomen van het rapport van het Dietary Guidelines Advisory Committee, stuurde IFIC een mail uit over de persbijeenkomst die de groep die ochtend georganiseerd had. Tijdens die bijeenkomst, met meer dan 40 journalisten, waren onderwerpen besproken als de "tegenstrijdige" wetenschap die aan de aanbeveling om vlees te minderen ten grondslag lag en het "onvoldoende bewijs" voor de aanbeveling om suiker te minderen. IFIC had 20 experts opgelijnd om in de media tegen deze "rode-knop-issues" op te treden. Daarna volgde nog een berg mails waarin het genereren van 'credible consensus science' (geloofwaardige oordelen van groepen als autoriteiten beschouwde wetenschappers) wordt aanbevolen. Bloomberg zegt dat de voedingsindustrie probeerde sectorbreed aan de poten van de wetenschap te zagen teneinde de onwelgevallige concept-aanbevelingen van tafel te vegen.
Die tactiek werpt zijn vruchten af. In de definitieve versie van de 2015 richtlijnen gaat het niet meer over minder vlees en vleeswaren of suikerhoudende dranken. Net als in voorgaande jaren, gaat het over minder verzadigd vet en toegevoegde suikers. "Ze verdoezelen de boel", zegt Marion Nestle.
Dit artikel afdrukken
Logisch dus, schrijft Bloomberg, dat na het verschijnen van het rapport van het Committee in 2015 het bij de voedingsindustrie 'alle hens aan dek' was. In dat rapport stelde het Committee namelijk voor dat Amerikanen minder rood vlees en vleeswaren en suikerhoudende producten zouden moeten eten.
Uitgekookt, net als de tabaksindustrie
De voedingsindustrie ging uitgekookt te werk door twijfel te zaaien over de kwaliteit van het wetenschappelijke bewijs en onderzoek dat aan de richtlijnen ten grondslag lag. Een taktiek die eerder door de tabaksindustrie met veel succes ingezet was. Dat blijkt uit een serie emails die door de non-profit organisatie Right to Know aan het duister zijn ontrukt. De mails zijn afkomstig van onder meer de International Food Information Council Foundation (IFIC), een door de voedingsindustrie betaalde belangengroep, het International Life Sciences Institute (ILSI), nog zo'n belangengroep, en 2 voormalige topmannen van Coca-Cola.
Volgens de Amerikaanse voedingshoogleraar Marion Nestle blijkt uit de mails dat de voedingsindustrie opzettelijk dezelfde tactieken gebruikt als de tabaksindustrie: "de wetenschap in twijfel trekken, journalisten beïnvloeden, inzetten van groepen als ILSI en IFIC om twijfel te zaaien over de schadelijke gevolgen van suikerhoudende dranken, ontkrachten van voedingsrichtlijnen en regelgeving die zulke zorgen willen aanpakken."
Op 20 februari 2015, één dag na het uitkomen van het rapport van het Dietary Guidelines Advisory Committee, stuurde IFIC een mail uit over de persbijeenkomst die de groep die ochtend georganiseerd had. Tijdens die bijeenkomst, met meer dan 40 journalisten, waren onderwerpen besproken als de "tegenstrijdige" wetenschap die aan de aanbeveling om vlees te minderen ten grondslag lag en het "onvoldoende bewijs" voor de aanbeveling om suiker te minderen. IFIC had 20 experts opgelijnd om in de media tegen deze "rode-knop-issues" op te treden. Daarna volgde nog een berg mails waarin het genereren van 'credible consensus science' (geloofwaardige oordelen van groepen als autoriteiten beschouwde wetenschappers) wordt aanbevolen. Bloomberg zegt dat de voedingsindustrie probeerde sectorbreed aan de poten van de wetenschap te zagen teneinde de onwelgevallige concept-aanbevelingen van tafel te vegen.
Die tactiek werpt zijn vruchten af. In de definitieve versie van de 2015 richtlijnen gaat het niet meer over minder vlees en vleeswaren of suikerhoudende dranken. Net als in voorgaande jaren, gaat het over minder verzadigd vet en toegevoegde suikers. "Ze verdoezelen de boel", zegt Marion Nestle.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Sytske, details daarover weet ik niet. Ik zie in de krant of Facebook vaak avondjes over gezonde voeding voorbij komen, a la Voedselzandloper, meer standaard VC, paleo etc. Het was geen standaard VC en ook geen paleo, iets daartussen.
#24 Otto,
Zeer herkenbaar!
Wat bedoel je met 'voedingsavond' in de stad? Daar ben ik erg benieuwd naar.
Sytske #21 In de trant van 'we waren er gewoon niet mee bezig' en 'we dachten dat we het zo slecht nog niet deden'. Aangezien het 'vrij normaal' is om zwaarder te worden als je ouder wordt, 'iedereen' komt toch wat aan? Dit heb ik al zoveel mensen horen zeggen, bij vrienden en familie. Het is een voortzetting van een eetpatroon wat ontstaan is in de studententijd, elk jaar bijna ongemerkt een kilootje erbij. Verder beziggehouden met relatie, werk, kinderen, wonen, sport en het balanceren daartussen, en voila, 15 jaar later ga je van slank naar 'er mag nu wel weer wat af'.
Als arts ga je alleen ingrijpen bij overgewicht, zolang je daar onder blijft is het prima. Voeding is nogal een ondergeschoven kindje bij geneeskunde, dus tijdens de opleiding zal er weinig geleerd zijn. Als ik over 'paleo' begon dan werd dat bijzonder sceptisch ontvangen, en 'als het echt goed is dan komt het vast een keer in Medisch Contact'. Nu volgen ze iets wat daar niet eens zover vanaf ligt, gehoord tijdens een 'voedingsavond' in de stad, en de kilo's vliegen eraf en de gezondheid schiet vooruit. Zoals Arnold in #22 aangeeft: soms moet er iets gebeuren voordat mensen intrinsiek gemotiveerd worden om stappen te zetten, klein of groot. Gezondheidsproblemen, een docu op tv, een vriend(in) die 10 kilo is afgevallen en er nu een stuk beter uitziet, burn-out, etc.
#22 Arnold,
Ik ben al tig jaren (<- ruim 11 jaar) lid van een site over afvallen. Mensen merken echt wel dat ze zwaarder worden, want de weegschaal geeft meer aan en/of de kleding gaat strakker/te strak zitten. Het overgrote deel weet ook echt wel wat ze verkeerd doen. Het verschilt per persoon wanneer er ingegrepen wordt en op wat voor manier.
Dat er overal tegenstrijdige adviezen worden gegeven werkt niet echt mee, maar dat is niet de reden dat mensen dikker/te dik zijn geworden.
De mensen op die site weten verder ook wel wat gezond(er) eten (en bewegen) inhoudt, maar komen dan met diverse excuses waarom ze dit dan niet doen. En dat verschil dan ook weer per persoon. Ik ben meer voor een persoonlijke aanpak, waarbij dan geluisterd wordt naar die excuses.
Sytske Ik heb enkele jaren met professoren om tafel gezeten, op hun terrein heel deskundig maar voor de rest zijn het net mensen. Voedsel is zo alledaags en er wordt zo veel over gezegd dat het misschien wat overkill is. Verder is het maar net waarop je de focus legt. In die situatie moet je waarschijnlijk door een of andere oorzaak wakker geschut worden. Heb jij een idee hoe we ten aanzien van voedsel het gezondheid bewustzijn bij de consument kunnen aanwakkeren?